Sosyal Fobi

xyaseminx

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Temmuz 2010
1.614
559
198
Sosyal fobi hayatımı çok fazla etkiliyor.Herkesin rahatlıkla yapabildigi şeyleri ben "acaba"larla yaşıyorum.Ne yapabilirim bir çözüm için lütfen bilgisi tecrübesi olan yardım etsin.
Çağın hastalıklarından ve en çok üniversite öğrencisi ve gençlerde görülüyormuş.19 yaşındayım üniversite öğrencisiyim.Başka bir şehre gelmem tetikledi sanırım
Tecrübesi olan bu sorundan haberdar olan varsa önerilerinizi gerçekten bekliyorum.Çünkü artık hayatımın her anında büyük problem teşkil ediyor çok sıkıldım.
 
Ahh ahh o sosyal fobii :( bende de var maalesef 2 sene önce çıktı. hiç bi ortamda rahat değilsin,konuşmasan insanlar soğuk sanıyo ama bilmiyolar ki korkumuzdan :(
ben biraz kendimi zorluyorum bu konuda. yapmam gerek diyorum kendimi yapmaya şartlıyorum ve yapınca çok rahatlıyorum.
senin nasıl sorunların var bilmiyorum ama ben bana muhalefet olanlarla tartışmaya giremezdim,biri bana kızsa çok üzülürdüm ve haklı da olsam sesim çıkmazdı.
eğer sende de böyle sorunlar varsa ufaktan kendini eğit. ayna karşısında çalışırdım ben hep komik olucak ama :)
ben yeni 18 oldum psikiyatri desteği de almayı düşünüyorum. dediğim gibi kendimi şartlayarak biraz da olsa aştım bu durumu.
 
Ahh ahh o sosyal fobii :( bende de var maalesef 2 sene önce çıktı. hiç bi ortamda rahat değilsin,konuşmasan insanlar soğuk sanıyo ama bilmiyolar ki korkumuzdan :(
ben biraz kendimi zorluyorum bu konuda. yapmam gerek diyorum kendimi yapmaya şartlıyorum ve yapınca çok rahatlıyorum.
senin nasıl sorunların var bilmiyorum ama ben bana muhalefet olanlarla tartışmaya giremezdim,biri bana kızsa çok üzülürdüm ve haklı da olsam sesim çıkmazdı.
eğer sende de böyle sorunlar varsa ufaktan kendini eğit. ayna karşısında çalışırdım ben hep komik olucak ama :)
ben yeni 18 oldum psikiyatri desteği de almayı düşünüyorum. dediğim gibi kendimi şartlayarak biraz da olsa aştım bu durumu.

Bir kaç sene öncesine kadar ağzı gayet laf yapan biriydim.Aşırı konuşurdum.Sonra araya ailevi problemler girdi (akraba) Düzenimizi bozdular.Neyse bunlarla uğraşırken üniversite ve şehir değişikliği geldi.Psikolojim dağıldı yani.
İnsanlarla iletişim kuramıyorum.Dedigin gibi aslında belirtiler.Sıkılma,cümleyi toparlayamama korkusu,insanlar bana ne der düşüncesi.Çok saçma oldugunun da bilincindeyim aslında ki en önemli belirtisi buymuş.İlaç kullanmıyorum ben sadece uzman ile görüşmüştüm.Tesadüfi bir test buldum aşırı seviyede sosyal fobi varmış bende.Ki ikisi de birbirini çok destekledi.
Soğuk sanıyorlar,yalnızsın diyorlar.Çekingenlikten farklı bir şey bence.Hiç kolay değil.
 
Son düzenleme:
anladığım kadarıyla çekingenlik var bu karakterinde varsa değişiceğini sanmam canım belki bbiraz törpülenir ama tamamen düzelmez ,bu sorunu bende yaşıyorum çünkü ...
 
Çekingenlik var.Sadece çok samimi oldugum arkadaşlarım ya da ailemle rahatım.Diğer durumlarda hep bir isteksizlik,yeni duruma girmek istememe,ne yapacağım korkusu.
Ama en azından yapabileceğim bir şeyler olsun istiyorum.Sıkıldım hem de çok.Git bir adım at diyorum kendime ama hiç öyle değilmiş.
 
Son düzenleme:
cnm kendine sabırlı ol ve küçük küçük hedefler koy blmıorm ne boyutta ama bende de vardı sosyal fobi şu an ogretmenim ben hayatımda verdgm en ii karar oldu bu sosyal fobi falan kalmadı tabi işim icabı
mesela biraz anlat ne zaman sıcak basıo ellerin titrıo kendini kötü hssedıosn topluluk onnde konşrken mi bi markette sıra beklerken mi bankada memura ne anlatıcam die kasıomsn kendini mesela boyut boyut sosyal fobi açarsan daha rahat yardımcı olurum sna bunu yaşamış biri olarak ....
 
çekingenlik derken yani konusurken yüzünüz filanmı kızarıyo.o yüzdenmı konusamıyosunuz.
 
cnm yukarda bahsetmşsn evet sana en once sosyal bi arkdas tavsiyesinde bulunablrm daha boyle sana benzeyen degl de daha konuşkan seni açacak biri olmalı ama seni de anlamalı ben yurtta kalıodm boyle insanlar çoktu etrafmda once onlardan çeknıodm sonra onlarını beni sevdigini ve onayladıgını farkettim ve kendime guvenm arttı
unide sınıfmda tek bi arkdasım vardı o da arkdas grubndan ayrılmş tek kalmştı ama çok sosyal rahat bi kızdı acaip etksi oldu bana iknci sınıftan itibaren onn da destegyle daha kolay bi şeklde yendm açldm yanii türkçe tabirle kabak çiçeği gibi oyle derler ya :1::1::1:
 
cnm kendine sabırlı ol ve küçük küçük hedefler koy blmıorm ne boyutta ama bende de vardı sosyal fobi şu an ogretmenim ben hayatımda verdgm en ii karar oldu bu sosyal fobi falan kalmadı tabi işim icabı
mesela biraz anlat ne zaman sıcak basıo ellerin titrıo kendini kötü hssedıosn topluluk onnde konşrken mi bi markette sıra beklerken mi bankada memura ne anlatıcam die kasıomsn kendini mesela boyut boyut sosyal fobi açarsan daha rahat yardımcı olurum sna bunu yaşamış biri olarak ....

Öncelikle ilginiz için teşekkür ederim.Daha öncesinde herşeye panik yapan biriyim hala da öyle sayılır.
Birisi ile konuşurken çekiniyorum
Markette ya da bankada kimseyle göz teması kuramıyorum
Cümleleri toparlayamama korkusu
Hep bi "şimdi ne düşündü acaba" korkusu
Konuşurken sıkıntı

genel olarak böyle.İleri boyutta sanırım.Ben de başlamak istiyorum bir yerden ama şansıma hiç iyi bir zamanda başlamadım.1 haftadır hep çevremde okulda tersleme cümleleri.şahsi bişey olmasa da başkasından duysam bile çekiniyorum bana da öyle derler mi diye.
 
Bir kaç sene öncesine kadar ağzı gayet laf yapan biriydim.Aşırı konuşurdum.Sonra araya ailevi problemler girdi (akraba) Düzenimizi bozdular.Neyse bunlarla uğraşırken üniversite ve şehir değişikliği geldi.Psikolojim dağıldı yani.
İnsanlarla iletişim kuramıyorum.Dedigin gibi aslında belirtiler.Sıkılma,cümleyi toparlayamama korkusu,insanlar bana ne der düşüncesi.Çok saçma oldugunun da bilincindeyim aslında ki en önemli belirtisi buymuş.İlaç kullanmıyorum ben sadece uzman ile görüşmüştüm.Tesadüfi bir test buldum aşırı seviyede sosyal fobi varmış bende.Ki ikisi de birbirini çok destekledi.
Soğuk sanıyorlar,yalnızsın diyorlar.Çekingenlikten farklı bir şey bence.Hiç kolay değil.

kesinlikle aynı şeyleri yaşamışız. dediğim gibi uzman yardımı almayacaksan ayna karşısında çalışabilirsin. ben biraz öyle atlattım diyebilirim ki eskiden telefonlara bile çıkamazdım,ekmek almaya gidemezdim şu an bunlar kısmen de olsa kayboldu. allah yardımcın olsun hakikaten çok zor bi durum.
 
cnm yukarda bahsetmşsn evet sana en once sosyal bi arkdas tavsiyesinde bulunablrm daha boyle sana benzeyen degl de daha konuşkan seni açacak biri olmalı ama seni de anlamalı ben yurtta kalıodm boyle insanlar çoktu etrafmda once onlardan çeknıodm sonra onlarını beni sevdigini ve onayladıgını farkettim ve kendime guvenm arttı
unide sınıfmda tek bi arkdasım vardı o da arkdas grubndan ayrılmş tek kalmştı ama çok sosyal rahat bi kızdı acaip etksi oldu bana iknci sınıftan itibaren onn da destegyle daha kolay bi şeklde yendm açldm yanii türkçe tabirle kabak çiçeği gibi oyle derler ya :1::1::1:

kendi yaşadıgım şehrimde var iyi arkadaşlarım anlattıgımda şaşırıyorlar hep öyle olacak sanıyorlar sanırım.ben de çok istiyorum inanın. sadece burada kklavyede yazmışım da dursun diye değil.bu sene olmadı seneye.biliyorum bir gün şansım dönecek
1.sınıfım çevremde olanlar da çok sakin daha sessiz. diğer konumda arkadaşım yok vb. yazmıştım ama sorunun kendisi buymuş yani sosyal fobim,çekigenliğim.
ilk dönem biraz düzelmişti memlekete dönünce filan.

ama gelince yine nüksetti aynı sorunlar.
 
kesinlikle aynı şeyleri yaşamışız. dediğim gibi uzman yardımı almayacaksan ayna karşısında çalışabilirsin. ben biraz öyle atlattım diyebilirim ki eskiden telefonlara bile çıkamazdım,ekmek almaya gidemezdim şu an bunlar kısmen de olsa kayboldu. allah yardımcın olsun hakikaten çok zor bi durum.

Teşekkür ederim tekrar ilginiz için.

--
Daha önce yazışmış gözümden kaçmış kusura bakmayın.pek yüz kızarması yok ama ellerim terliyor kalbim çarpıyor filan.
 
Öncelikle ilginiz için teşekkür ederim.Daha öncesinde herşeye panik yapan biriyim hala da öyle sayılır.
Birisi ile konuşurken çekiniyorum
Markette ya da bankada kimseyle göz teması kuramıyorum
Cümleleri toparlayamama korkusu
Hep bi "şimdi ne düşündü acaba" korkusu
Konuşurken sıkıntı

genel olarak böyle.İleri boyutta sanırım.Ben de başlamak istiyorum bir yerden ama şansıma hiç iyi bir zamanda başlamadım.1 haftadır hep çevremde okulda tersleme cümleleri.şahsi bişey olmasa da başkasından duysam bile çekiniyorum bana da öyle derler mi diye.

cnm sana nlp yi tavsye ederm şoyle ki evde hayal kur mesela bankaya gttn ordaki dıalogları kafandan gecir cumlelerini hazırla adeta ezberle ve onu başarmanın verdiği mutlulugu hisset rahatla bu çok işe yarıo oncelkle vucudu kasmamayı ogrnmek çok onemli bunu once evde deniceksn dısarda bunu ilk etapta yapamaylbrsn bu seni pes etttmesin yılmadan dvm et ...
ben bundan çok çekmiş biri olrak elmden geldgince yardım ederm sana cnm abonelklerme eklıorm topgini burda iddiasına varım bi aya varmadan guzel deneymlerini yazdıgını gorecegimi blıorm kafana ne taklrsa ne seni üzerse paylaş ki senn bu mucadelende tuzumz bulunsun...
 
Son düzenleme:
NLP araştırayım bi.Teşekkür ederim.
Hani allah kimsenin başına vermesin dediiklerimizden bir şey.Ama bir zemin olmayınca üzerine bir şeyler eklemek de zor oluyor.Benim davranışımmı tetikleyen "Ne dedin pardon anlamadım " cümlesi oldu.Ki hızlı konuşuyorum çoğu zaman.Duydukça da sinirlerim bozuldu.Okulda da öyle. "Ne bileyim"ciler oldu etrafımda.Hala lise psikolojisinden arınamayanlar. İstanbul'un enerjisi hayatı zorlukları var bir de.
Önce çevremi değiştirmem lazım o da zor.
Öğretmen olmanız çok çok güzel bir şey.Sürekli öğrencilerinizle irtibat halinde olmanız sizi teşvik etmiş ve başarmışsınız.Dilerim bundan sonra da hayatıınızda bu sorun ile karşılaşmazsanız öğretmenim.
 
sosyal fobi bende de var.ilaç kullandım 1 seneye yakın geçti diye bıraktım. özellikle psikolojik olarak baskı altında olduğum zaman tekrar ortaya çıkıyor. geceleri uyanıyorum. bugün ne yaptım nasıl yanlış bişey söyledim diye düşünüp bişey bulup gece gece onu düşünüyorum. çok zor çok. tekrar ilaç kullanmak istemşyorum çünkü yan etkisi unutkanlık yapıyor. çok ciddi ve hataya yer vermeyen bir mesleğim olduğu için cesaret edemiyorum :(:14:
 
NLP araştırayım bi.Teşekkür ederim.
Hani allah kimsenin başına vermesin dediiklerimizden bir şey.Ama bir zemin olmayınca üzerine bir şeyler eklemek de zor oluyor.Benim davranışımmı tetikleyen "Ne dedin pardon anlamadım " cümlesi oldu.Ki hızlı konuşuyorum çoğu zaman.Duydukça da sinirlerim bozuldu.Okulda da öyle. "Ne bileyim"ciler oldu etrafımda.Hala lise psikolojisinden arınamayanlar. İstanbul'un enerjisi hayatı zorlukları var bir de.
Önce çevremi değiştirmem lazım o da zor.
Öğretmen olmanız çok çok güzel bir şey.Sürekli öğrencilerinizle irtibat halinde olmanız sizi teşvik etmiş ve başarmışsınız.Dilerim bundan sonra da hayatıınızda bu sorun ile karşılaşmazsanız öğretmenim.

kendini rahat hissedeceğin ortamı bulman en buyuk ilacın olcak cnm sabır ve azimle çok rahat aşıcaksn bence yeter ki kendine inan en onemli başlangıç bu cunku ....
 
sosyal fobi bende de var.ilaç kullandım 1 seneye yakın geçti diye bıraktım. özellikle psikolojik olarak baskı altında olduğum zaman tekrar ortaya çıkıyor. geceleri uyanıyorum. bugün ne yaptım nasıl yanlış bişey söyledim diye düşünüp bişey bulup gece gece onu düşünüyorum. çok zor çok. tekrar ilaç kullanmak istemşyorum çünkü yan etkisi unutkanlık yapıyor. çok ciddi ve hataya yer vermeyen bir mesleğim olduğu için cesaret edemiyorum :(:14:

İlaç kullanmak istemiyorum.Öğrenciyim hele unutkanlık gibi bir şey sınav aşamasında +1 seneme malolabilir.Daha psikolojik yönden tavsiyeler bekliyordum.Çoğuna sahip oldum.Teşekkür ederim."Amaaan boşver takma kafana" cevabı duymamak çok iyi oldu.Çünkü hiç öyle değil :34:
 
Teşekkür ederim tekrar ilginiz için.

--
Daha önce yazışmış gözümden kaçmış kusura bakmayın.pek yüz kızarması yok ama ellerim terliyor kalbim çarpıyor filan.

bende üçüde var el terlemesi neyse kalp carpması neysede su yüz kızarması ay sinir oluyorum kendime niye kızarıyosun kızardında noldu millete bişey olmuyo sen nıye böylesin diye kendi kendime siinir oluyorum.ay bide belli oluyo insanlar bakıyo tuhaf tuhaf.bir sevgilim vardı onun yanında acaip rahattım hiç böyle şeyler olmuyodu.birde okulda öğretmenlık yapmaya basladıgımda ilk zamanlar ben yıne kızardım filan hocam kızardınız dedıklerınde evet sessız durmuyosunuz sizi kırmayayım diye sinirimi çıkartmıyorum kızarıyorum napim filan diyodum.1 dk fılan kızarık kalıp sonra beyazlıyorum sonra istemediğim bişe oldugunda yıne kızarıyorum yıne beyazlıyorum.okulda calısa calısa kalabalık ortamlara gire gire geçiyo.alışıyosun aa yine insanlar yıne kalabalık fılan.ama söyle bir hafta filan hiç evden cıkmayınca tekrar dısarı cıktıgında yine aynı durum olabiliyo.söyle bitkisel bişey olsa yada bi ilaç kızarıklıgı önlese en azından.
 
Ben suanda yasiyorum bunu 8 aydir amerikadayim ne konusasim var ne bisey yapasim var evde daha mutluyu, konusmaktan cekiniyorum rahat olamiyorum ama dondugumde eminim ki hersey yine eskisi gibi olucak cenesi dusuk ben geri donucek :72: :1:
 
ben ilaç kullandım ve terapi aldım 2 sene. şimdi başka bir sorun nedeniyle aynı ilaç grubunda başka bir ilacı kullanıyorum, doktor bu ilacı bana unutkanlık yapmaz, öğrenci olduğun için kullanabilirsin demişti... ama ilaç adını vermem doğru olmaz. bence önce bir doktora git durumunu anlat, eğer durumun ilaç gerektiriyorsa doktor ilaç yazar, o zaman söylersin unutkanlık yapmayan bir ilaç istiyorum diye... yok asla ilaç kullanamam diyorsan psikoloğa gidip terapi alabilirsin... durumunun derecesine göre birkaç ay ya da birkaç sene sürer terapi... ama ben aynı zamanda ilaç da kullandığım, doktora kontrole gittiğim için kısa bir sürede atlattım büyük oranda. 2 sene öncesi için konuşuyorum tabi, şimdi eskisi gibi aşırı çekingenlik durumum yok çok şükür... :nazar:
 
Back