Sosyal arkadaşlardan tavsiye istiyorum

Whiteword

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Şubat 2018
53
44
88
İstanbul
Merhaba kızlar, arkadaşlık ilişkilerini çok beceremiyorum aslında beni tanıyanlar çok iyisin zarifsin vs iyi şeyler dese de belliki bir sorun yada eksiklik var ben de istediğim arkadaşlıkları bulamıyorumyada sürdürmekte sorun yaşıyorum İlk adımı atsam ilgi göstersem dahi karşılık bulamıyorum. Bununla ilgili derdi olan yazan çok olmuş. Ama ben arkadaşlıkları zaten yürümeyen yada bu sorunu yaşayanlardan değil bir de hemen tanışıp samimi olan karşısındakinden de bunu yakalayıp sürdürebilenlerden yani çok sosyal ve sürdürebilenlerden yorumlar tavsiyeler bekliyorum. Belki yazdıklarınız bana fikir verir belliki bakış açımda vs bir farklılılık var diye düşünüyorum😊
 
Herkesle hemen, kalıcı, keyifli bir arkadaşlığımız olacak değil. Ama devamlı aynı şeyi yaşayıp, bu durumdan rahatsız olacak seviyeye geldiyseniz kendinizi objektif olarak değerlendirmeyi deneyebilirsiniz. Karşınıza yanlış kişiler çıkmış da olabilir, siz de fark etmeden arkadaşlığı sürdüremeyecek davranışlar gösteriyor olabilirsiniz. Hepsi mümkün :)

Bir kere tanıştığınız yer, ortamın önemli bir etkisi var. Dolmuşta, kafede tanıştığınız insanla örtüşememeniz çok normal. Ama bir hobi grubunda, etkinlik ortamında, arkadaş çevresinde, yani ortak zevklerinizin, temellerinizin olduğu yerdeki insanlarla arkadaşlığı sürdürmeniz daha kolay.

Karşınızdaki insandan beklentileriniz değişik olabilir, ya da farklı olabilir. Belki üstüne düşüyorsunuzdur karşıızdakinin. Öyle olmasanız bile konuşma tarzınız ters veya soğuk olabilir. Belki çok konuşuyorsunuzdur, veya çok suskunsunuzdur. Sohbet olsun diye kendinizden çok bahsediyor olabilirsiniz. Bunları kendinizi düşünüp saptamayı deneyebilirsiniz.

Ben dediğiniz gibi samimi olup sürdürebilen gruptanım. Bildiğiniz sokakta, yolda tanışıp senelerdir arkadaşlığımı sürdürdüğüm insanlar var, ama inanın "şunu yaparsanız olur" diyemem çünkü bu sanırım yapı meselesi. Tanımadığım biriyle tanışmaktan, muhabbet açmaktan falan çekinmem, kafalar az bir şey uyuşuyorsa zaten o muhabbet akıp gider. Ben karakter olarak insan seven, muhabbet seven, geyik seven bir insanım, muhtemelen o yüzden biriyle tanıştığımda kasmayıp rahat bırakıyorum, karşıya da o rahatlık geçince devam ediyor diyalog. Eğer kendinizi kasıyorsanız, özel olarak ilgi göstermeye çalışıyorsanız belki o ters tepiyordur.

Ayrıca dediğim gibi herkesle o elektrik tutmuyor. Sosyal bir ortamda tanıştığım biriyle (kadın) kahve için buluştuk, evet 1-1,5 saaat sohbet ettik ama sonra ikimiz de birbirimizi sarmadık, görüşmedik. Ortamda karşılaştığımızda hoşbeş ediyoruz o kadar. Herkesle arkadaş olmayı beklemeyin, öyle bir şey yok. Belki olmayacak insanla bile kendinizi zorlamak adına arkadaş olmayı deniyorsunuzdur.

Bence bir kursa, etkinlik grubuna vsye dahil olup kendinizi akışına bırakın. Biri olmazsa diğeri, illa ki ortam içinde zamanla birisiyle yakınlaşıp arkadaş edinirsiniz.
 
Öncelikle hemen samimi olma diye bir şey yok onu aklından çıkar
Öyleymiş gibi görünme var ki tanıdıkça fikirler de değişebiliyor
Benim için olay şu eğlenmediğim insanlar arkadaş olmuyorum....

hayat yeterince sorunlu zaten
Herkesle iletişim kurarım gülerim ama hahah hiç bir zaman cidden samimi değilimdir canciğer değilimdir...
Sonra göbeği bağlı gezmek zorunda kalabılıyorsundur...

bazı arkadaşlarım da dertlerini dinlediğim insanlar onlarla da samimi değilim ama cidden dert olan konuları dinlemeyi severim
Daha ciddi konuşabılıyorsun

diğer arkadaş grubu da zorunluluktan arkadaş oldukların onlarla da eğlenirim ama aklımdan hiç çıkarmam sadece bazı şeyler için müsamaha gösterdiğimi...

ve kimseye asla özelimi anlatmam insanları tanısan bile tanıyamıyorsun burayı açmamın en büyük nedeni buydu....
 
Bence muhabbet önemli esprili insanlarla arkadaşlık daha cok tercih ediliyor birde yanında ekstra dert dinleme özelliğin olmalı insanlar hem derdimi dinlesin hem güldürsün diye bekliyor bu beklentilerde beni iyice uzaklaştırdı yeminle sıkılıyorum kacıyorum insanlardan 10 yıllık arkadaşımın incir kabuğunu doldurmauacak ergence dertleri bile artık midemi bulandırıyor mesafe koydum kızla arama. sana tavsiye veremedim icimi dökesim geldi. Not :bir zamanlar cok sosyal olan simdi insanlardan kaçan biriyim
 
Sürekli dert anlatandan kaçarım. Kendi derdim bana yeter. Eğlenceli komik olan kişilerle sohbeti daha çok seviyorum. O biraz da enerji meselesi. Enerjinin tutması lazım
 
Oldukça kalabalık bi arkadaş grubumuz var. Şöyleki bu gruptaki onbeş kişinin abartısız onbeşi de her planına ilk olarak beni dahil eder. Herkes için o vazgeçilmez şahıs ben oluyorum. 🤣

Bunun için özel bişey yapmıyorum. Olduğum gibiyim. Güler yüzlüyüm, sır saklar, arkadaşlarımın haklarını savunur, zor zamanlarında destek olur, sevgimi her şekilde belli ederim. Sahiplenirim, ağlayarak beni arayan gülerek telefonu kapatır öyle söyleyeyim. Biraz sanırım yapıyla alakalı bi durum. Arkadaşlarımın içinde az konuşanı da var sürekli somurtanı da var. Soğuk tiplerle bile aramızdaki duvarı kaldırabiliyorum. Empati duygum çok iyidir. Belki bununla da ilgisi olabilir.

Bu durumun eksi yönü şu: benim için best friend diye bişey yok. Herkese eşit mesafedeyim. O kadar çok kendimden veriyorum ki, birinin benim en yakın arkadaşım olabilmesi için en az benim kadar verici olması lazım. Ve öyle biri de yok şuana kadar :))
 
Ya birşey soracağım , yay burcu musunuz ya da terazi ?

Bence burçlar da etkiliyor. Bazı burçlar efsunlu. Nerde yay veya terazi var, insanlar mıknatıs gibi onlara çekiliyor.
 
Oldukça kalabalık bi arkadaş grubumuz var. Şöyleki bu gruptaki onbeş kişinin abartısız onbeşi de her planına ilk olarak beni dahil eder. Herkes için o vazgeçilmez şahıs ben oluyorum. 🤣

Bunun için özel bişey yapmıyorum. Olduğum gibiyim. Güler yüzlüyüm, sır saklar, arkadaşlarımın haklarını savunur, zor zamanlarında destek olur, sevgimi her şekilde belli ederim. Sahiplenirim, ağlayarak beni arayan gülerek telefonu kapatır öyle söyleyeyim. Biraz sanırım yapıyla alakalı bi durum. Arkadaşlarımın içinde az konuşanı da var sürekli somurtanı da var. Soğuk tiplerle bile aramızdaki duvarı kaldırabiliyorum. Empati duygum çok iyidir. Belki bununla da ilgisi olabilir.

Bu durumun eksi yönü şu: benim için best friend diye bişey yok. Herkese eşit mesafedeyim. O kadar çok kendimden veriyorum ki, birinin benim en yakın arkadaşım olabilmesi için en az benim kadar verici olması lazım. Ve öyle biri de yok şuana kadar :))

Ya birşey soracağım, yay burcu musunuz ya da terazi?

Bence burçlar da etkiliyor. Bazı burçlar efsunlu. Nerde yay veya terazi var, insanlar mıknatıs gibi onlara çekiliyor.
 
Çok adım da atmamak lazım soğuk durmamak da lazım. Dengeyi kurmak lazım özünde.
Yani ısrarcı olmak kaçırır.
Muhabbet önemli bir de. İlk aşamada ortak sohbet konusu çoksa, beraber gülüp eğleniyorsa ortak bir mizah zevki varsa sürüyor. Ben tüm yakın arkadaşlarımla çok gülerek eğlenerek samimi oldum. Yani hoş sohbet de olmak lazım.
Hoş seneler geçtikçe sürdürmek daha zor. Bazı kötü huylar hepimizin var. Onlar zarar vermiyorsa hoş görmek lazım.
En yakınımla ettiğim kavganın haddi hesabı yok. Güvenilir, dürüst bir insan olmasa sürmezd bile belki. Ama hepimizin kusuru falaosu var ben tolere edebildiğim kadarını edebilmek lazımx
 
Oldukca sosyalim , ben kactikca insanlar ustume ustume geliyor 😂
Bence sizde kacin o zaman kovaliyorlar fena halde
 
Oldukça sosyalim, şimdi çocuklardan pek sosyalliğim kalmadı ama inşallah yakında düzelecek bu.
Arkadaş ilişkilerime dikkat ederim, işte samimi davranırım ama kişisel bilgilerimi asla paylaşmam, kimseye hayatımı şikayet etmeyi sevmiyorum zaten yeterince sanırım dinliyorum.
Arkadaş ortamında negatif insanların ilk önce anlık tepki olarak mı negatif olduklarına yoksa genel tavırlarının mı böyle olduklarını gözlemlerim, b şıkkı ise o kişi ile oldukça yüzeysel takılırım. Tanışır tanışmaz diare gibi tüm sorunlarını paylaşan, her buluşmada fixlenen ve sürekli ilgi bekleyen veya aşırı konuşan insanlarla, kalabalık ortam dışında bulunmamaya çalışıyorum.
Bence insanlar sosyal olma olayını, başkasının hayatına burnunu sokma, ortamda gereksiz samimiyet kurma ve bağırarak konuşma olarak algılayabiliyorlar.
Sosyallik bana göre; farklı çevreden, farklı sosyal- eğitim statüsü olan insanlardan insanlarla buluşabilmek,iyi zaman geçirebilmek, organizasyon yapabilmek demek. Ben bu yüzden arkadaşlarımı birbiri ile tanıştırmam, bekarlardan erkek kız ayarlamaya çalışmam. Bir nevi aslında mesai bunlar, adım adım uğraşmak, zaman tanımak ve efor sarfetmek gerekiyor...
 
Ben yalnızlığı ve durağanlığı sevmem o nedenle çevremde bir şeyler paylaşacağım farklı yaşam tarzı ve bakış açısına sahip birçok insan vardır.
En başta sıkıcı değilim, enerjik bir yapım var. Hayatımda çok zor şeyler yaşamış olsam da olaylara pozitif yaklaşırım. Yaşam sevincim var ve bunu insanlarla paylaşmak isterim.Samimi ve dürüstüm. Kimsenin arkasından konuşmam, laf taşımam. Çok iyi sır saklarım. Çevremdeki insanlar bana çok güvenir. Olaylara objektif bakarım, adaletli olmaya çalışırım. Bir de hem kendim gülmeyi severim hem de çevremdeki insanları güldürmeyi. Çok iyi bir dinleyiciyim. Neysem oyum. Ama derdimi açacağım, sırrımı paylaşacağım kişi sayısı sınırlıdır. Onları ben seçerim. Mesafelerimi iyi ayarlarım.
 
Hepinize çok teşekkür ediyorum zaman ayırıp yazdığınız için. Birkaç yerde daha bu konuyla ilgili yazmıstım ama kimse birsey yazmamıştı o yüzden çok değerli paylaştığınız şeyler. Yaşım 40 oldu ondan da kaynaklı olabilir mi bilmiyırum ama eskiden çok bu ilişkiler konusunda problem yaşamıyordum. Ama son birkaç yıldır ne kadar denesemde adım atsamda olmuyor byük ihtimalle benden kaynaklı sorun belki kötü olmasa bile bir yada birkaç eksikliğim var demekki Eşim ve benim işimden dolayı sık yer değiştirdik Olan ilişkilerde orda kalıyor kopuyor bir süre sonra.Ailelerimizde bizden uzakta ha deyince gidilmiyor. O yüzden çok deneme ve başarısızlık oldu artık kısır döngü gibi oldu hayattan tad almıyorum hep kafam sorunlarımda7-24. Hep kararsız kalıyorum gerçi birseyler yapmaya çalısınca da olmuyor.Mesela yeni tanışmış olduğum bir arkadaştan bahsedicem bir sonraki mesajımda siz olsanız ne yapardınız ne tavsiye ediyorsunuz merak ediyorum.😊
 
Eşimin memleketinden anaokulundan bir arkadası tasınmıs istanbula geçtiğimiz temmuz ayında.Adına yeşim diyelim şimdilik.Yıllardan beri görüşmüyolar ama sosyal medyadan takiplelme seklinde. Yeşim de benim gibi öğretmen. Eşim anlaşabileceğimizi düşündü ve beni de tanıştırmak istedi. İyi düzgün bir insandır seni üzmez dedi ama tabii yıllar geçmiş kimse kimseyi bilemez o ayrı neyse.Kızı üniversiteyi kaxndığı için buraya gelmişler. Eşim bize davet edelim onları dedi.ok dedim hazırlıklar yaptım bize geldiler gayet güzel geçti evimi beni ve hazırladıklarıMı cok begenip devamlı iltifatta bulundu güzel seyler söyledi.Ortak pek çok nokta da bulduk Bol bol da sosyal hesabı için birlikte fotograf cekti. Geldiği yerde ilişkileein çok samimi oldugunu (kasabadan geliyor) burda şunan cok yanlızlık cektiğini küçük oğluyla sadece takıldıklarını cafelerde artık yanlızlıktan yaslı teyzelerin muhabbetlerini dinlediğini bu konuda çok umutsuz oldugunu okuldada ortamın soğuk oldugunu falan söyledi. Ben görüşürüz diye umutlandım bu kadar paylaştığına göre. Giderken biz de mutlaka gelin deyip gittiler. Tabii aradan 4-5 ay geçti ne aradılar ne eşim vasıtasyla cagırma haberlesmr vs birsey yok.Sonra ben eşimden numarasını alıp aradım yeşimi hatrını sorup sohbet ettim müsait oldugunda gitmek istediğimizi söyledim. Tabii ben seni arıycam dedi iki hafta sonra sağolsun ayarladı cagırdı.Gittiğimizde o da bizi güzel ağırladı sohbet ettik artık ortama alışmıs okulda bir grup edinmiş üst kat komsusu iki bayanla komsuluk etmeye başlamıs vs. Yaniaynı durumda ve istekte görmedim açıkçası ama okulunun eeken bittiğini ve o günlerde bulusuruz kahveiçeriz bana gelirsin vs bir sürüplan yaptı. Ben de sevindim umutlandım ara sıra görüşürüz diye düşündüm.Ama gelgelelim yine bir süre geçti ses yok. Yani arasam mı bulusmak için diye düşünüyorum. İçimden bür ses durduruyor beni bosver görüşmek şstese zaten arardı üstelik sen aradım bi nevi kendi kendini davet ettirdin. Belki aramasaydın karşılıkvermeyecekti o kadar yanlız değil demekki umursamıyor yada sohbetinden hoşlanmadı ama öyleymiş gibi gösterdi arasan ok diyebilir görüşme konusunda ama hiç bir zaman kendisi aramayacak teklifte bulunmayacak bosa cabalıyorsun en son artık denemekten usanıp bıkacaksın ve pişman olacaksın diyor. İkilemde kalıyorum çünkü bu tarz ilişkilere çok şans verdim ama pek olmuyor gibi. Siz olsanız ne yaparsınız. Nasıl ilerletirsiniz
 
Eşimin memleketinden anaokulundan bir arkadası tasınmıs istanbula geçtiğimiz temmuz ayında.Adına yeşim diyelim şimdilik.Yıllardan beri görüşmüyolar ama sosyal medyadan takiplelme seklinde. Yeşim de benim gibi öğretmen. Eşim anlaşabileceğimizi düşündü ve beni de tanıştırmak istedi. İyi düzgün bir insandır seni üzmez dedi ama tabii yıllar geçmiş kimse kimseyi bilemez o ayrı neyse.Kızı üniversiteyi kaxndığı için buraya gelmişler. Eşim bize davet edelim onları dedi.ok dedim hazırlıklar yaptım bize geldiler gayet güzel geçti evimi beni ve hazırladıklarıMı cok begenip devamlı iltifatta bulundu güzel seyler söyledi.Ortak pek çok nokta da bulduk Bol bol da sosyal hesabı için birlikte fotograf cekti. Geldiği yerde ilişkileein çok samimi oldugunu (kasabadan geliyor) burda şunan cok yanlızlık cektiğini küçük oğluyla sadece takıldıklarını cafelerde artık yanlızlıktan yaslı teyzelerin muhabbetlerini dinlediğini bu konuda çok umutsuz oldugunu okuldada ortamın soğuk oldugunu falan söyledi. Ben görüşürüz diye umutlandım bu kadar paylaştığına göre. Giderken biz de mutlaka gelin deyip gittiler. Tabii aradan 4-5 ay geçti ne aradılar ne eşim vasıtasyla cagırma haberlesmr vs birsey yok.Sonra ben eşimden numarasını alıp aradım yeşimi hatrını sorup sohbet ettim müsait oldugunda gitmek istediğimizi söyledim. Tabii ben seni arıycam dedi iki hafta sonra sağolsun ayarladı cagırdı.Gittiğimizde o da bizi güzel ağırladı sohbet ettik artık ortama alışmıs okulda bir grup edinmiş üst kat komsusu iki bayanla komsuluk etmeye başlamıs vs. Yaniaynı durumda ve istekte görmedim açıkçası ama okulunun eeken bittiğini ve o günlerde bulusuruz kahveiçeriz bana gelirsin vs bir sürüplan yaptı. Ben de sevindim umutlandım ara sıra görüşürüz diye düşündüm.Ama gelgelelim yine bir süre geçti ses yok. Yani arasam mı bulusmak için diye düşünüyorum. İçimden bür ses durduruyor beni bosver görüşmek şstese zaten arardı üstelik sen aradım bi nevi kendi kendini davet ettirdin. Belki aramasaydın karşılıkvermeyecekti o kadar yanlız değil demekki umursamıyor yada sohbetinden hoşlanmadı ama öyleymiş gibi gösterdi arasan ok diyebilir görüşme konusunda ama hiç bir zaman kendisi aramayacak teklifte bulunmayacak bosa cabalıyorsun en son artık denemekten usanıp bıkacaksın ve pişman olacaksın diyor. İkilemde kalıyorum çünkü bu tarz ilişkilere çok şans verdim ama pek olmuyor gibi. Siz olsanız ne yaparsınız. Nasıl ilerletirsiniz
Ben artık böyle durumlarda ölü taklidi yapıyorum. Hiç uğraşmam görüşmeye falan bu kadar zorlamaya gerek yok bence.
 
Back
X