Sonunda bunu da yaptı...

drtl

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2013
838
195
Pazartesi günü psikoloğa gittim ve sorunun geçmiş yaşanmışlıklardan Kaynaklı olduğunu söyledi çift terapisine çağırdı.

Salı gün için eşimin ailesi abisine gelecekti ben de gitmek istemedim. Çünkü eşim normalde o gün çalışıyor bizimle ilgili bişey olduğunda çalışıyorum deyip izin alamayan adam o gün için izin alacaktı. Ben de normalde çalışıyorum diyerek herşeyi ertelediğini istese ailesinin pazar gelebileceğini izin alması gereken daha önemli işlerimizin olduğunu bu sebepten gitmeyeceğimi söylemiştim.

Ayrıca biz son gittiğimizde eltim çocuklarım mağdur oldu demişti bizim çocukları kıskandıkları için!!! Ben kimseden laf duymak istemiyorum çocukları görmek istiyorlarsa bize gelsinler dedim

Ve bu sebepten bana vurdu!!!
Tabi ki karşı tepkin çok ağır oldu ben de ona vurdum ve evden kovdum. Oğlum arkasından öyle çok ağladı ki gönderemedim.

O an ne yapacağımı bilmez bi halde annemi aradım aramamalıydım... Annem de eşimi arayınca tartıştılar dün zaten annemler gelecekti geldiler eşim hoşgeldin demedi anneme. Babamın hiçbirşeyden haberi yok

Hala eşim Sözel sataşmalara devam ediyor ve ben ne yapacağımı bilemiyorum. Kovuyorum çocuklar perişan oluyor evde kalsa nereye kadar

Çok Çaresiz hissediyorum
 
Neden bu haldesiniz ?

Ben doğum sonrası rahatsızlandığımda ailesiyle sorun yaşadık ve çocukları göstermek dışında görüşmüyorum onda da çok resmiyiz
Uzun zamandır iyiydik ben bu kez Görüşmeye itiraz ettim diye
Eşime göre de önce o pazar günü söylediğinde itiraz etmemiştim akşamına söyledim bu fikrimi Pazartesi bu sebepten kavga çıkardı hakaret etti olay Büyüdü
 
çok objektif bakamıycam bu olaya,benim de bir kızım var damadımın ona el kaldırdığını öğrensem bilmiyorum ne yaparım.

dün gece çok hastalandım ama çocuklarımı evde bırakıp hastaneye bile gidemedim.ya ben yokken onlara bi şey olursa diye bütün gece uyumadan iyileşmek için çabaladım,kedimi unuttum çocuklarım için endişelendim.

yani diyeceğim o ki bir çocuk kolay büyütülmüyor sende bir annesin konu sahibi ve ne demek istediğimi anlıyorsun.

eğer o adamla aynı evdeysen ve evliliğiniz normal sürüyorsa böyle dövmeli sövmeli kavgaları anneye-babaya yansıtmayın çünkü bi süre sonra karı-koca barışıyor ama anne-babanın aklından bu olay çıkmıyor.

ben olsam damadımı her gördüğümde bu adam kızıma vurdu diye geçiririm aklımdan.
 
Ailesiyle aranda olan gerginligini hazmedemiyor demek ki peki çok mu çirkin şeyler yaşadın ailesiyle ?
 
evliliğin pek iyi gitmiyor sanırım..şiddete eğilim var...çocuğunun ve senin mutluluğun için boşanmayı düşünmelisin..
 
Ailesiyle görüşmemek için gerçekten çok muhim sebebleriniz olmalı
var mı?
değer mi bunları yaşamaya?
 
Cocuklarda mutsuz bir ortamda huzursuz oluyorlar.
Siddet var ve gercekten istemiyorsan artik esini evde tutmamalisin .
Cocuklar icinde en dogrusu bu cünkü
 

düne kadar normal sayılabilecek düzeyde ilerliyordu...
sizi o kadar iyi anlıyorum ki zaten bu sebepten çaresiz hissediyorum
 
Ailesiyle aranda olan gerginligini hazmedemiyor demek ki peki çok mu çirkin şeyler yaşadın ailesiyle ?

çok çirkin evet ama hiç yüz göz olmadım ben ölümcül bi hastalık sebebiyle hastanede yatarken 2 aylık ikiz bebeklerime bakmak zorunda olmadığını söylediği gibi ölürsem diye alternatif planlar yaparak evimin huzurunu bozdu annesi- eşim ve ben-eşim arasında geçen diyaloglarla ortam gerildi ki ben mesafeli davranmasam birebir benimle tartışması da olacaktı

evliliğin pek iyi gitmiyor sanırım..şiddete eğilim var...çocuğunun ve senin mutluluğun için boşanmayı düşünmelisin..

çocuklarımın boşandığımda mutlu olacağına inanmadığım için çaresizim... çocuğunuz var mı bilemiyorum ama 2 sene önce aynı sizin yorumunuzu yapardım. akşam işten gelme saati yaklaştığında bile fotografına bakıp baba diye ağıt yakan(evet ağlamak değil resmen ağıt) bir oğlum var

Ailesiyle görüşmemek için gerçekten çok muhim sebebleriniz olmalı
var mı?
değer mi bunları yaşamaya?

yukarıda da yazdığım gibi ben hastayken anneme ve bana benim oğlum hasta olsaydı ben elimden geleni yapardım ama senin kızın hasta sen bak dedi anneme... yalnız bakılacak olan ben değilim çocuklar yani torunları ve sadece 40 günlüklerdi ben hastaneye yattığımda...
en yakın arkadaşımı ben ölünce eşimle evlendirme planları yaptı
ben evde fenalaştığımda mutfakta kocasıyla kahvaltısına devam ederken annemde ikiz bebeklerimle ilgilenirken anneme kızın sana çağırıyo galiba diye seslenip kahvaltısına devam etti
kocama yalanlar söyleyip ortalığı karıştırdı (evimde dışlandığı azarlandığı horlandığı gibi)
en az senin hastalığın kadar önemli düğünler var katılmam gereken dedi
yaşamanın ne kadar güzel olduğunu anlattı bana uzun uzun doktorlar benim o güne kadar hayatta kalmamın bile mucize olduğunu ve her an ölebileceğimi söylediklerinde
iyileştikten sonra tatilde torunları görsün diye gittiğimde kocasının yemeğini balkona götürüp kendi mutfakta atıştırıp sofra bile kurmadı çocuklar ne yiyecekse sen yap diyerek çocuklar için de bi çorba bile yapmadı (ikiz 1 yaşında bebekler)

gibi gibi gibi



Cocuklarda mutsuz bir ortamda huzursuz oluyorlar.
Siddet var ve gercekten istemiyorsan artik esini evde tutmamalisin .
Cocuklar icinde en dogrusu bu cünkü

bir videomuz bile var oğlum düğün albümünü almış baba baba diye ağıtlar yakarken halbuki sadece işe gitmişti
onun evde olması bile çocuklarım için hayat kaynağı resmen öyle çok düşündüm ki boşanmayı kızım belki ama oğlumu babasızlığa alıştırmak çok zor
 
içim cız etti resmen...çok üzüldüm gerçekten..ozaman Allah eşinine vicdan merhamet versin inşallah..
 
Bu nasil bir hayvanlik aklim almiyor.

Insan cocuklarina acir adam gibi bir baba lmaya calisir. Allah islah etsin.
 

anneni araman ilk değil gibi bunu alışkanlık haline mi getirdin? yazık o anneye
 
Bunlara karsılık birde oraya mı götürecekmiş eşiniz çocukları? Gördüklerine dua etsinler, yok öyle vay efendım anneannesidir, vay babaannesidir. Bana yapılan saygısızlık çocuğuma yapılmış demektir. Torununa bakmayan kadının duyguları mu kabarmış? Çocuklar şuan küçük , boşanırsanız daha kolay atlatırlar gibi.. Ileride daha mı zor olur onlar için bilemedim şimdi. Anneniz tabii haklı kavga etmekte, benim de var evladım, düşünmek bile istemıyorum.
 

Zaten hep götürüyorduk bu kez itiraz ettim ertesi gün başta Planı yaparken bişey dememişim de gece fikir değiştirmişim dengesizmişim burdan başladı
O annem hem hastalığımla evlat acısıyla yandı hem çocuklarıma sahip çıkmak için çırpındı durdu
 
Umarım feraha kavuşursunuz, çocuk olunca bu durumlarda bır kez daha düşünüyor demek ki insan. Eşiniz hatasını anlasa, azıcık kıymet bilse.. Çok haklısınız, götürmeye de bilirsiniz.Şahsen benim kayınvalidem evimde görebilir, markete dahi götüremez, benim yaşadıklarım daha farklı tabii. Umarım bir çıkar yol bulursunuz.
 
sizi anlıyorum çocuğunuza üzülüyorsunuz ama böyle kavga gürültünün içinde büyümesi ne kadar sağlıklı
 

Benim evime gelemiyorlarmış kötü gelinim ya
İşin aslı o değil bizim evde iki küçük çocuk var yoğun tempo var çünkü
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…