- Konu Sahibi MonalisaSmile
- #1
bana 9 sene gibi gelen 9 ayın sonunda nihayet doğum yaptım.normal doğumu çok istediğim halde bazı nedenlerden dolayı sezeryana kadar vermiştik. doktorumuz doğum için 15 temmuza gün vermişti. ben hem genel anesteziden korktuğum için, hem de bebeğimin doğduğu anı kaçırmak istemediğim için spinal anesteziyi tercih etmiştim. doktorumun da tercihi oydu. 14 temmuz akşamı hastaneye yattık. ertesi sabah erkenden doğuma alınacaktım. doğumla ilgili hiç bi korkum yoktu. doğum öncesi süreçte kendimi çok kolay olacağına inandırmıştım çünkü. tek korkum sondaydı. nedense onun çok acıtacağı gibi bi düşünceye kapılmıştım. 15 temmuz sabahı beni doğumhaneye aldılar. orada bi süre bekledikten sonra ameliyathaneye indirdiler. doğum yapacağım odanın kapısında sedyeyle diğer hastanın çıkmasını beklerken, doktorumun asistanı geldi, beni sakinleştirmek için korkmamamı, çok kolay olacağını söyledi. ben de çok rahatım ama bi tek sondadan korkuyorum dedim. oo en kolayı o dedi. uyuştuktan sonra takılabilir mi dedim. tabi, öyle yaparız dedi. ve nihayet beni ameliyat odasına aldılar. masaya oturdum. anestezi doktorları geldi. hepsi inanılmaz şeker insanlardı. hep beni rahatlatmaya çalıştılar. zaten yanlarında gerilmek de imkansızdı. iğneyi yapacak olan doktor, 6 ay önce ben de spinal ansteziyle doğum yaptım. inan en güzelini yapıyosun dedi. sonra onların direktifiyle başımı iyice öne doğru eğip kedi gibi kamburumu çıkardım, omuzlarımı aşağı düşürdüm. iğne girince irkilme sakın dediler. nefesimi bile tuttum hiç kımıldamadım. iğne önceki akşam elimin üstüne açılan damar yolu kadar bile acımadı. bi kaç saniye içinde bacaklarımdan aşağı bi sıcaklık indi. beni hemen sırt üstü yatırdılar. o kadar ilginç bi duygu ki tarifi zor. anestezi doktorunun dediği gibi sanki uzayda yürüyomuşsunuz gibi bi his.sonra önüme perde gerdiler. doktorumun asistanı kulağıma eğilip sondayı taktım dedi. sonra doktorum gelip operasyona başladı. ne kadar sürdüğünü tam bilmiyorum ama belki 10 belki 15 dk sonra doktorum oo kocaman bi oğlun oldu dedi. kilosu 3770. ve onu gördüm.. dünyamı aydınlatan hayat ışığım.. çocuk doktorları alıp ilk kontrollerini yapıp götürdüler.dikiş faslı da kısacık sürdü. sonra bi süre ayılma odasında kaldım, ordayken ayaklarımı değil ama kalçamı hafif hareket ettirebilmeye başlamıştım. sonra odama çıkarıp yatağıma yatırdılar. 2-3 saat sonra uyuşukluk tamamen geçmişti. akşama kadar kımıldamadan yattım, biraz kanamam oldu.akşam saat 9da hemşire geldi beni ayağa kaldırıp bi kaç adım attırdı,o kısımda biraz zorlandım ama kısa sürdü. saat başı kalkıp yürüyeceksin dedi. dikişlerini tutmadan, yukarı bakarak... ben de dediğini yaptım. yapmak için kendimi zorladım, ve ertesi gün hastanenin koridorlarında hiç sezeryan olmamış gibi dolanıp duruyodum. görenler hayret ediyodu. yalnız oturup kalkarken, yatıp kalkarken zorlandım ilk zaman. sonra o da geçti. o kadar ki bebişim ağlayınca yataktan fırlıyodum unutup, sonra dikişimin acısıyla kendime geliyodum. şimdi ballı lokmamla birlikte evdeyiz. 5. günden itibaren korse takmaya başladım. göbeğim baya baya inmeye başladı.şimdilik aklıma gelenler bunlar. sezeryan olacaklara spinal anesteziyi tavsiye ederim. sormak istediğiniz bişeyler olursa seve seve yardım ederim. herkese hayırlı doğumlar inşallah...![Nazar Boncuğu :nazar: :nazar:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk02.png)
![Nazar Boncuğu :nazar: :nazar:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk02.png)
![Nazar Boncuğu :nazar: :nazar:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk02.png)
![Nazar Boncuğu :nazar: :nazar:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk02.png)
![Nazar Boncuğu :nazar: :nazar:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk02.png)
![Nazar Boncuğu :nazar: :nazar:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk02.png)