Merhaba arkadaşlar
Eski konularıma bakabilirsiniz ailelerimiz çok yakın tanışın evlenin dediler fakat olmadı ! İstemiyorum sevmiyorum diyordu sürekli bir onarma çabası bende off ki ne off.
Tabi çok normal olmaması fakat ben takıntı yaptım sürekli suçlu suçsuz arayan takıntılı biri oldum.simdi olayları baştan sona sıralamak bile inanılmaz güç çok toksit.
Psikiyatriye gittiğimde ayrılık anksiyetesi yaşadığımı öğrendim ilaç tedavisi ile çözdüm annem bile dedi evet hiç sormuyorsun
Korku ve endişe ile sürekli onu söylüyordum
Şimdi umrumda değil beni istemeyeni bende istemem durumuna çok şükür geldim.
Forumda okuyorum ama ayrılırken zorluk çeken çok kişi var tabi ilaç ismi vermeyeceğim.
Sevildiğiniz deger gördüğünüz mutlu yarınlarınız olsun insallah.
Psikologa gittim işe yaramadı, psikiyatr başından savdı, psikolojik destek zaten alıyorum ama.....
Diye sallayan uyeler okur umarım. Bakın gerçekten destek alınca ise yarıyor.
İnşallah amin. Kendi degerimi biliyorum artık ilgilenmiyorum umrumda değil.
Mesleğim var çok şükür.
O kadar hakaret duyup sadece ağlamışım şaka gibi
Ki ben devlet Hastanesi'ne gittim özel bir psikolog ya da psikoterapi degildi