- 12 Temmuz 2006
- 2.779
- 184
TARİHÇE:
Uçmak hayali, insanlık tarihi kadar eskidir. Her ne kadar “skydiving”in tarihini detaylandırmak zor olsa da, aşağıda bu hayalin gerçekleşmesinde rol alan isimleri görebilirsiniz:
Çinliler, ilk paraşüt fikrini düşünen millet. Kulelerden atlamak için şemsiyeye benzeyen aletler geliştirmişler.
15. yy’da ise karşımıza tüm zamanların en büyük dahilerinden Leonardo da Vinci çıkıyor. Yıllarca kuşların kanatlarını ve uçma fiziğini incelemiş, aerodinamik üzerine belli sonuçlara varmış. Onun dizayn ettiği paraşüt piramit şeklindeydi. Amacı yangınlardan insanları kurtarmaktı. Her ne kadar bu paraşütü deneyip denemediğini bilmesek de çoğu insan Leonardo da Vinci’yi "Paraşütün babası" olarak kabul ediyor.
1616’da başka bir İtalyan Fausto de Veranzio "Machiae Nova" (Yeni Makine) adlı kitabı yayınladı. Bu kitapta “Homo Volans” (Uçan İnsan) adlı bir grafik vardı ki burda , bir adam kare bir paraşüte 4 iple ve harnessle bağlanmış olarak bir kuleden atlıyordu. Bu çizim spor at yarışlarında kullanılan paraşütlere çok benziyordu.
1779’da Fransız fizikçi Sebastian le Normand hayvanları taşıyan paraşüt üzerine çalıştı. Yaptığı çalışmalar gözönüne alındığında onu, ilk sistematik paraşüt imalatçısı olarak adlandırabiliriz.
İlk paraşüt atlayışını 27 ekim 1797’de Paris’te Andre Jacques Garnerin, balondan atlayarak gerçekleştirdi.
1885’de Thomas Balwing koruma kolonunu (harness) icat etti.
Spor Paraşüt atlayış 1914’de, ilk serbest atlayışla başladı. 1950’lere kadar çok gelişim sağlayamadı. Ta ki, bir grup Fransız atlayıcı eğlence için bu spora başlayana kadar. Serbest düşüş için özel bir paraşüt dizayn ettiler. Gelişim burdan itibaren başladı. İlk spor paraşüt şampiyonası 1951’de Yugoslavya’da gerçekleşti.
1960 Ağustosu’nda, skydiving tarihinin en büyük olayı gerçekleşti. Amerikan Hava Kuvvetlerinden Yüzbaşı Joseph W. Kittinger Meksika semalarına balonla yükseldi ve rekor atlayışını gerçekleştirdi. Kayıtlara geçen yükseklik yaklaşık 36km. 30,000 mt’ye geldiğinde terminal hızı saate 1000 km idi (neredeyse ses hızı!). Serbest düşüşü 4,5 dakika sürdü. Atlayışını standart bir kanatla gerçekleştirdi ve toplam inişi 13 dakika 45 saniye sürdü.
Bu atlayışı ile Guiness rekorlar kitabına girdi ve rekoru o tarihten bu yana hala kırılamadı.
MALZEME:
Kask: İşin içinde hız varsa, kask da vardır. kasklar hem hafif hem de sağlamlık sağlayan karbon elyafından yapılmakta. Skydiving’de kullanılan kasklar atlayış stiline göre çeşitlilik göstermekte:
• Free Fly: Yüzü açıkta bırakan bir model. Kullanması çok rahattır, ön kısmı açık olduğundan rüzgarı yüzünüzde hissedersiniz.
• Formation: Toplu yapılan atlayışlarda kullanılan kask tipi. Bu yüzden yüz ve çene bölümü korumalı üretilir.
• Kamera Kaskı: Havada çekim yapmak isteyenlerin tercihi. Özel aparatı sayesinde kamera yada fotoğraf makinesi monte edilerek çekim yapmak mümkün. Hava kameramanları tarafından kullanılır.
Kıyafet (jump suit): Hızı optimum seviyede tutması için özel bir kumaştan dizayn edilmiştir. Esnekliği sayesinde serbest düşüş esnasında hareket kabiliyetini kısıtlamaz.
Paraşüt: Paraşüt seçerken dikkat edilmesi gereken 3 nokta var: atlayıcının ağırlığı, atlayıcının seviyesi ve ne tip bir atlayış için kullanılacağı. Kanatlara binen yüke göre paraşütler 1’den 5’e kadar sıralanıyor. 1. seviye, öğrencilere tavsiye ediliyor. 2 ve 3 orta seviyeler hitab ederken 4 ve 5 nolu paraşüt tipleri deneyimli ve daha extreme atlayıcılara yönelik. Tabi paraşütlerin boyutları, seviye ile tamamen ters orantılı.
Altimetre: Yükseklik ölçer. Dijital ve analog modeller mevcut. Düşüş seviyesinin ve paraşütün açılma zamanının belirlenmesi için atlayıcının en büyük yardımcısıdır. Onsuz atlanmaz.
Gözlük: Çıkılan yüksek hızda gözü rüzgardan korumaya yarar. Buğulanma yapmayan model seçmeye özen gösterin.
Koruyucu Ayakkabı: İniş sırasında her ne kadar hız yavaş olsada inilen yerdeki tehlikelere karşı korunmak amacıyla ayakkabılarda ekstra eklemeler bulunur.
Koruyucu kolon ve konteyner: (Harness/Container): Ana ve yedek paraşütleri atlayıcının vücuduna bağlayan asıl kısım.Yedek paraşüt üst bölümdedir. Çok farklı ebatta pek çok marka bulunmaktadır. Aynı şekilde ana ve yedek paraşütlerde pek çok model seçeneği var.
Malzeme için daha detaylı bilgi için ülkemizde de bir Skydiving sitesi olduğunu hatırlatalım. Link Silinmiştir.
NEREDE YAPILIR?
Türkiye’de bu işin tek adresi Türk Hava Kurumu.
Paraşütçülüğe başlamak için THK nın açtığı paraşüt başlangıç kurslarına katılmak gerekiyor.Bu kurslardan alacağınız Paraşüt Başlangıç Sertifikası ile devam etmek isterseniz tekamül eğitimine başlıyorsunuz. THK'nın açtığı paraşüt başlangıç kursları ücretsiz ancak tekamülün maliyetinin yüksek olmasından dolayı atlayış başına 20 milyon ödemeniz gerekiyor.
Başvurular her yılın Ocak ayında başlayıp Mayıs ayına kadar devam ediyor. Katılmak istediğiniz zaman, THK şubelerinden birine gidip başvuru formu almanız yeterli. Bu formları THK Genel Başkanlığı'na yolladıktan sonra, THK'dan kurs için bir davetiye gönderiyor.
Bu kurs, tek haftalık bir programı kapsamakta. Bu nedenle işlerinizi aksatmadan kurslara katılmanız ve bu büyük aileye katılmanız mümkün.
Paraşüt Başlangıç Kurslarında, 5 günlük teorik ve uygulama derslerinin sonunda paraşütçü adayları, aldıkları eğitimi kapsayan yazılı ve sözlü sınava tabi tutulurlar. Bu sınavda başarılı olan kursiyerler T-10B tipi paraşütle atlamaya hak kazanırlar. Atlayışlarını tamamlayan kursiyerler paraşüt başlangıç sertifikasını almaya hak kazanırlar.
E kursu bitirdiniz. Sıra branşınızı seçmeye geldi. Ama nasıl?
Paraşütçülük Branşları
Formation Skydiving : Bir diğer adı da "relative work", yani eşli çalışmadır.Bu branşta iki veya daha fazla paraşütçünün serbest düşüşte bir formasyonu meydana getirmeleri ve çeşitli kareografik harekeletleri yapmaları gerekmektedir.Yarışmaların 4lü, 8li, 16lı gibi kategorileri bulunmaktadır. Daha önceden kura ile belirlenmiş 5 temel hareketin belirlenen sürede, eksiksiz ve maksimum sayıda yapılması gerekmekte. Roundlar sonunda takımlar elenir ve finalist toplam hareket fazlalığıyla belirlenir.
Takım uyumu başarıyı getiren ana faktör. Çok fazla atlayış ve disiplinli çalışma gerektirir.
Klasik (Hedef): Paraşütçülükte klasik yarışmalardan biri hedef atlayışıdır. Hedef, paraşütçünün inmeye çalıştığı 0 (sıfır) noktasıdır. Bu noktadan uzaklaşma ceza puanı getirir.
Klasik Stil: Stil atlayışında, seri hareketler topluluğunu en kısa sürede yapmak asıl etkendir. Amaç, hareketleri teknik olarak en kısa süre içinde yapabilmektir.
Açık paraşütle eşli çalışma (C.R.W.): Birden fazla açık kanopiyle(paraşüt) atlayıcıların kol uçuşları (yanyana uçuş) esnasında oluşturdukları her türlü formasyon ve rotasyona denir. Diğer branşlar gibi rotasyonda en fazla hareketi en kısa sürede yapmayı esas alır.
Skysurf: Skysurf son 4 seneden beri yapılmaya başlanmış bir daldır. Surf tahtası ile birlikte serbest düşüşte zamana karşı belirli hareketleri, eksiksiz ve hızlı yapmayı gerektirir.
FreeStyle: Atlayıcının kendi belirlediği ve daha önceden belirlenmiş hareketleri yani bir koreografiyi sunmasıdır. Bu branş ta skysurf kadar yenidir.
FreeFly: Son 2 yıldır yapılmaya başlanmış bir branş. 3lü takımlar halinde yarışılır. 2 kişi hareketleri yaparken 3. takım elemanı olan kameraman, değerlendirmeler için atlayışı kaydeder.
THK çalışmaları ve Sky Diving hakkında ayrıntılı bilgi için: Link Silinmiştir.
FAYDALI BİLGİLER:
Atlayış için gerekli fiziksel şartlar:
Genelde tüm sporlarda geçerli olan kural burada da mevcut: vücudun iyi durumda olması. Bunun yanında 130kg’ın üzerindekilerin atlaması pek tavsiye edilmiyor. Baygınlık geçiren, gözü kararan ya da kalbi zayıf biriyseniz atlamayın. Çünkü sonuçta havada pek çok etkene maruz kalıyorsunuz; basınç, sıcaklık değişimi gibi.
Paraşüt açılmazsa?
Herkesin aklına en çok gelen soru...
Uluslararası tüm atlayışlarda harness, buna bağlı bir ana paraşüt ve bir de yedek paraşüt mevcut. Bu da şu anlama geliyor ki ana paraşüt açılmazsa sizi kurtaracak yedek paraşütünüz var.
Şunu da unutmamak lazım ki, artık paraşüt teknolojisi çok gelişti ve yeni paraşütler çok daha sağlam, hafif ve uzun ömürlü.
Yedek paraşütler, çok daha özenli dizayn ediliyor ve paketleniyor. Yedek paraşütler kullanılmasalar bile 120 günde bir kontrol edilir.
Düşüş Hızı :
Uçakta giderken hızınız uçağınki ile aynıdır: 140-160 km/saat. Atlayışın ilk 10 saniyesinde hızınız 170-200 km/saat’e kadar çıkar. (Tandem atlayanlar bu hızın daha fazla olmaması için ekstra bir paraşüt kullanır.) . Havadaki duruş pozisyonunuza göre hızınızı düşürebilir ya da arttırabilirsiniz. Deneyimli atlayıcılar dalış pozisyonuna geçerek hızlarını 350km’ye kadar çıkarabiliyorlar. Bu konuda özel bir ekipman kullanılmadan yapılan en yüksek hız ise 321 Mil/ saat (Yaklaşık 510 km/saat).
Uçmak hayali, insanlık tarihi kadar eskidir. Her ne kadar “skydiving”in tarihini detaylandırmak zor olsa da, aşağıda bu hayalin gerçekleşmesinde rol alan isimleri görebilirsiniz:
Çinliler, ilk paraşüt fikrini düşünen millet. Kulelerden atlamak için şemsiyeye benzeyen aletler geliştirmişler.
15. yy’da ise karşımıza tüm zamanların en büyük dahilerinden Leonardo da Vinci çıkıyor. Yıllarca kuşların kanatlarını ve uçma fiziğini incelemiş, aerodinamik üzerine belli sonuçlara varmış. Onun dizayn ettiği paraşüt piramit şeklindeydi. Amacı yangınlardan insanları kurtarmaktı. Her ne kadar bu paraşütü deneyip denemediğini bilmesek de çoğu insan Leonardo da Vinci’yi "Paraşütün babası" olarak kabul ediyor.
1616’da başka bir İtalyan Fausto de Veranzio "Machiae Nova" (Yeni Makine) adlı kitabı yayınladı. Bu kitapta “Homo Volans” (Uçan İnsan) adlı bir grafik vardı ki burda , bir adam kare bir paraşüte 4 iple ve harnessle bağlanmış olarak bir kuleden atlıyordu. Bu çizim spor at yarışlarında kullanılan paraşütlere çok benziyordu.
1779’da Fransız fizikçi Sebastian le Normand hayvanları taşıyan paraşüt üzerine çalıştı. Yaptığı çalışmalar gözönüne alındığında onu, ilk sistematik paraşüt imalatçısı olarak adlandırabiliriz.
İlk paraşüt atlayışını 27 ekim 1797’de Paris’te Andre Jacques Garnerin, balondan atlayarak gerçekleştirdi.
1885’de Thomas Balwing koruma kolonunu (harness) icat etti.
Spor Paraşüt atlayış 1914’de, ilk serbest atlayışla başladı. 1950’lere kadar çok gelişim sağlayamadı. Ta ki, bir grup Fransız atlayıcı eğlence için bu spora başlayana kadar. Serbest düşüş için özel bir paraşüt dizayn ettiler. Gelişim burdan itibaren başladı. İlk spor paraşüt şampiyonası 1951’de Yugoslavya’da gerçekleşti.
1960 Ağustosu’nda, skydiving tarihinin en büyük olayı gerçekleşti. Amerikan Hava Kuvvetlerinden Yüzbaşı Joseph W. Kittinger Meksika semalarına balonla yükseldi ve rekor atlayışını gerçekleştirdi. Kayıtlara geçen yükseklik yaklaşık 36km. 30,000 mt’ye geldiğinde terminal hızı saate 1000 km idi (neredeyse ses hızı!). Serbest düşüşü 4,5 dakika sürdü. Atlayışını standart bir kanatla gerçekleştirdi ve toplam inişi 13 dakika 45 saniye sürdü.
Bu atlayışı ile Guiness rekorlar kitabına girdi ve rekoru o tarihten bu yana hala kırılamadı.
MALZEME:
Kask: İşin içinde hız varsa, kask da vardır. kasklar hem hafif hem de sağlamlık sağlayan karbon elyafından yapılmakta. Skydiving’de kullanılan kasklar atlayış stiline göre çeşitlilik göstermekte:
• Free Fly: Yüzü açıkta bırakan bir model. Kullanması çok rahattır, ön kısmı açık olduğundan rüzgarı yüzünüzde hissedersiniz.
• Formation: Toplu yapılan atlayışlarda kullanılan kask tipi. Bu yüzden yüz ve çene bölümü korumalı üretilir.
• Kamera Kaskı: Havada çekim yapmak isteyenlerin tercihi. Özel aparatı sayesinde kamera yada fotoğraf makinesi monte edilerek çekim yapmak mümkün. Hava kameramanları tarafından kullanılır.
Kıyafet (jump suit): Hızı optimum seviyede tutması için özel bir kumaştan dizayn edilmiştir. Esnekliği sayesinde serbest düşüş esnasında hareket kabiliyetini kısıtlamaz.
Paraşüt: Paraşüt seçerken dikkat edilmesi gereken 3 nokta var: atlayıcının ağırlığı, atlayıcının seviyesi ve ne tip bir atlayış için kullanılacağı. Kanatlara binen yüke göre paraşütler 1’den 5’e kadar sıralanıyor. 1. seviye, öğrencilere tavsiye ediliyor. 2 ve 3 orta seviyeler hitab ederken 4 ve 5 nolu paraşüt tipleri deneyimli ve daha extreme atlayıcılara yönelik. Tabi paraşütlerin boyutları, seviye ile tamamen ters orantılı.
Altimetre: Yükseklik ölçer. Dijital ve analog modeller mevcut. Düşüş seviyesinin ve paraşütün açılma zamanının belirlenmesi için atlayıcının en büyük yardımcısıdır. Onsuz atlanmaz.
Gözlük: Çıkılan yüksek hızda gözü rüzgardan korumaya yarar. Buğulanma yapmayan model seçmeye özen gösterin.
Koruyucu Ayakkabı: İniş sırasında her ne kadar hız yavaş olsada inilen yerdeki tehlikelere karşı korunmak amacıyla ayakkabılarda ekstra eklemeler bulunur.
Koruyucu kolon ve konteyner: (Harness/Container): Ana ve yedek paraşütleri atlayıcının vücuduna bağlayan asıl kısım.Yedek paraşüt üst bölümdedir. Çok farklı ebatta pek çok marka bulunmaktadır. Aynı şekilde ana ve yedek paraşütlerde pek çok model seçeneği var.
Malzeme için daha detaylı bilgi için ülkemizde de bir Skydiving sitesi olduğunu hatırlatalım. Link Silinmiştir.
NEREDE YAPILIR?
Türkiye’de bu işin tek adresi Türk Hava Kurumu.
Paraşütçülüğe başlamak için THK nın açtığı paraşüt başlangıç kurslarına katılmak gerekiyor.Bu kurslardan alacağınız Paraşüt Başlangıç Sertifikası ile devam etmek isterseniz tekamül eğitimine başlıyorsunuz. THK'nın açtığı paraşüt başlangıç kursları ücretsiz ancak tekamülün maliyetinin yüksek olmasından dolayı atlayış başına 20 milyon ödemeniz gerekiyor.
Başvurular her yılın Ocak ayında başlayıp Mayıs ayına kadar devam ediyor. Katılmak istediğiniz zaman, THK şubelerinden birine gidip başvuru formu almanız yeterli. Bu formları THK Genel Başkanlığı'na yolladıktan sonra, THK'dan kurs için bir davetiye gönderiyor.
Bu kurs, tek haftalık bir programı kapsamakta. Bu nedenle işlerinizi aksatmadan kurslara katılmanız ve bu büyük aileye katılmanız mümkün.
Paraşüt Başlangıç Kurslarında, 5 günlük teorik ve uygulama derslerinin sonunda paraşütçü adayları, aldıkları eğitimi kapsayan yazılı ve sözlü sınava tabi tutulurlar. Bu sınavda başarılı olan kursiyerler T-10B tipi paraşütle atlamaya hak kazanırlar. Atlayışlarını tamamlayan kursiyerler paraşüt başlangıç sertifikasını almaya hak kazanırlar.
E kursu bitirdiniz. Sıra branşınızı seçmeye geldi. Ama nasıl?
Paraşütçülük Branşları
Formation Skydiving : Bir diğer adı da "relative work", yani eşli çalışmadır.Bu branşta iki veya daha fazla paraşütçünün serbest düşüşte bir formasyonu meydana getirmeleri ve çeşitli kareografik harekeletleri yapmaları gerekmektedir.Yarışmaların 4lü, 8li, 16lı gibi kategorileri bulunmaktadır. Daha önceden kura ile belirlenmiş 5 temel hareketin belirlenen sürede, eksiksiz ve maksimum sayıda yapılması gerekmekte. Roundlar sonunda takımlar elenir ve finalist toplam hareket fazlalığıyla belirlenir.
Takım uyumu başarıyı getiren ana faktör. Çok fazla atlayış ve disiplinli çalışma gerektirir.
Klasik (Hedef): Paraşütçülükte klasik yarışmalardan biri hedef atlayışıdır. Hedef, paraşütçünün inmeye çalıştığı 0 (sıfır) noktasıdır. Bu noktadan uzaklaşma ceza puanı getirir.
Klasik Stil: Stil atlayışında, seri hareketler topluluğunu en kısa sürede yapmak asıl etkendir. Amaç, hareketleri teknik olarak en kısa süre içinde yapabilmektir.
Açık paraşütle eşli çalışma (C.R.W.): Birden fazla açık kanopiyle(paraşüt) atlayıcıların kol uçuşları (yanyana uçuş) esnasında oluşturdukları her türlü formasyon ve rotasyona denir. Diğer branşlar gibi rotasyonda en fazla hareketi en kısa sürede yapmayı esas alır.
Skysurf: Skysurf son 4 seneden beri yapılmaya başlanmış bir daldır. Surf tahtası ile birlikte serbest düşüşte zamana karşı belirli hareketleri, eksiksiz ve hızlı yapmayı gerektirir.
FreeStyle: Atlayıcının kendi belirlediği ve daha önceden belirlenmiş hareketleri yani bir koreografiyi sunmasıdır. Bu branş ta skysurf kadar yenidir.
FreeFly: Son 2 yıldır yapılmaya başlanmış bir branş. 3lü takımlar halinde yarışılır. 2 kişi hareketleri yaparken 3. takım elemanı olan kameraman, değerlendirmeler için atlayışı kaydeder.
THK çalışmaları ve Sky Diving hakkında ayrıntılı bilgi için: Link Silinmiştir.
FAYDALI BİLGİLER:
Atlayış için gerekli fiziksel şartlar:
Genelde tüm sporlarda geçerli olan kural burada da mevcut: vücudun iyi durumda olması. Bunun yanında 130kg’ın üzerindekilerin atlaması pek tavsiye edilmiyor. Baygınlık geçiren, gözü kararan ya da kalbi zayıf biriyseniz atlamayın. Çünkü sonuçta havada pek çok etkene maruz kalıyorsunuz; basınç, sıcaklık değişimi gibi.
Paraşüt açılmazsa?
Herkesin aklına en çok gelen soru...
Uluslararası tüm atlayışlarda harness, buna bağlı bir ana paraşüt ve bir de yedek paraşüt mevcut. Bu da şu anlama geliyor ki ana paraşüt açılmazsa sizi kurtaracak yedek paraşütünüz var.
Şunu da unutmamak lazım ki, artık paraşüt teknolojisi çok gelişti ve yeni paraşütler çok daha sağlam, hafif ve uzun ömürlü.
Yedek paraşütler, çok daha özenli dizayn ediliyor ve paketleniyor. Yedek paraşütler kullanılmasalar bile 120 günde bir kontrol edilir.
Düşüş Hızı :
Uçakta giderken hızınız uçağınki ile aynıdır: 140-160 km/saat. Atlayışın ilk 10 saniyesinde hızınız 170-200 km/saat’e kadar çıkar. (Tandem atlayanlar bu hızın daha fazla olmaması için ekstra bir paraşüt kullanır.) . Havadaki duruş pozisyonunuza göre hızınızı düşürebilir ya da arttırabilirsiniz. Deneyimli atlayıcılar dalış pozisyonuna geçerek hızlarını 350km’ye kadar çıkarabiliyorlar. Bu konuda özel bir ekipman kullanılmadan yapılan en yüksek hız ise 321 Mil/ saat (Yaklaşık 510 km/saat).
