Şizoid midir nedir,kişilik bozukluğum var ilaçsız önerisi olan varmı acil

Küçüklüğümden beri aşırı sessiz icine kapanık biriyim.durumumu araştırdım şizoid kişilik bozukluğumun olduğunu öğrendim.bu zamana kadar acı şeyler yasadım.çoğu kisinin kaldıramayacağı şeyler.ona ragmen ayaktayım ama ruhsal yönden bitiğim ve bu durumumu aileme bile söyliyemiyorum,beni anlıcaklarınıda sanmıyorum.biriyle konusurken kendimi sıkıyorum hatta çimdikliyorumki o an bi sebepsiz yere aglama geliyo,aglamamak için çimdikliyorum.ruh halimi belli etmemek icin tebessüm etmeye calışıyorum ama konuşurken yüz ifadem o kadar çok degişiyorki farkındayım ve karşı tarafta acaiplestiğimi anlıyor,yüz ifademi toparlamaya çalışıyorum.göz teması kuramıyorum.2 sene önce 150 mg bi depresif ilaç kullandım doktorum bu dozun yetersiz olduğunu yükseltmek gerektgni söylemisti.bu doz bile bana ağır gelirken yükseltmek istemedim.zayıftım cok kilo aldım.bakırköydeki doktorlar sadece ilaç yazıp gönderiyolar.durum kontrolü için hiç bi destek yok.bu yüzden biraktım ilacı ama 5 ay bana 20 yıl gibi geldi.çok zorlandım...hiç kimseyle iletisim kuramıyorum.maddi imkansızlıklardan dolayı psikologa gidemiyorum.önerileriniz varsa dinlerim.sanki son çırpınışlarım gibi...

İnternetten psikolojik sorunları araştırırken şizoid belirtilerinin hepsinin bende olduğunu ve dün öğrendim kişilik bozuklugu olduğumu.ne kadar dogru teshis ettim kendimi bilmiyorum tabi.zamanında psikoloğada gittim.beni tam dinlemeden elestirmeye kendi hayatını övüp örnekler vermeye basladı.bnde ona sizin yaşam şartlarınızla benimki bir değil yoksa bnde bilirdim cabalamayı dedim haklısın dedi bana sustu kaldı.araştırmştım oysaki psikoloğuda.güvenemiyorum ne doktora nede psikoloğa.1 saat 100 veya 200 tl.söylemekten hoslanmıyorum ama dururmum músait değil.aslında universite sınavına hazırlaniyorum bi dersaneye gidiyordum oda berbat cktı güya bilindik bi dersane.kapanicak bizden sonra iş yapamadğı için.neye elimi atsam kuruyo gibi.okuyup gelişmek istiyorum önüme hep engel çıkıyo.birini aşmadan diğeri.okuma azmim bitsin istemiyorum.uygun şartlarda azmedip başaran bi insanım sanki lanetli gibi hissediyorum kendimi.sorun maddiyatta değil,iyi bi dersane olsun istedim adına kalitesine güvendim berbat çıktı.burda şu yaşıma kadar yaşadıklarımı yazma gereği duymuyorum.acılarını abartan bi insanda degilim.o kadar kisi tanıdım herkes ölüyorum derkenki derdi bana hafif geldi.Allah herkesin yardmcısi olsun küçümsemiyorum tam tersine çektiklerim bana hoş görülü olmayı öğretti.kendimi bırakmamak icin bişeyler başarmak istiyorum.olumsuzluklara ragmen başka yollar deniyorum.pes etmek istemiyorum yinede.2 dersane deneyimim başarısızlıkla sonuclandı.28 yaşında olsamda öğrenmekten çekinmiyorum.ilerde öğretmen olup yaşadğm hayattan aldğm derslerle öğrencilere daha iyi bi ortam hazırlamaya çalışmak onlara kol kanat germek istiyorum yalnz hissetmesinler onlarda kendilerini...sınavı kazanamzsam nolur die düşünmek istemiyorum.Allah zorda kalanların yardmcısı olsun