• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Şizofreni korkusuu :((((((((

loveyourselff

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Haziran 2016
971
261
33
28
Arkadaşlar merhaba 21 yasindayim.Okb ve cok fazla olmasa da sosyal anksiyete sorunum var.Son zamanlarda sürekli fiziksel hastalıklara takiyordum kanser,lupus,tetanoz vs gibi.ama en son internette gene birsey arastirirken şizofrene denk geldim.Ben seneler once gene takmistim bu hastaliga.Belirtilerini yasiyordum.Bir kere bir foruma girmiştim birisi adının seslenildigi fısıltı sesleri duydugunu yazmisti ve sonra aynısı ben de de olmaya basladi anlam veremedim.Psikologa gidiyordum o dönem kendisi öyle bir durumun olmadigini söyledi.Sonra gecmisti.ama şimdi gene basladi böyle fısıltı sesleri duyuyormusum gibi oluyor halüsinasyon olabilir mi bu? Etraftaki bir sesi mi benzetiyorum kendime zorla inandırmaya mı calisiyorum diye bakiyorm sürekli ama gene de içimde bir şüphe var.Korkuyorum hic basina böyle bisey gelen var mi? Yaz oldugu icin sürekli de evdeyim annem hasta oldugu icin birakamiyorum kendisini.Evde oldukca daha cok artiyor.Basina böyle bisey gelen oldu mu :KK43:((((((
 
Canim, sanki sende anksiyete var gibi, şizofreni değil de. Yani tabiki asla burdan teşhis konulmaz ama kendimden biliyorum ben de anksiyete hastasıyım, çarpıntım oluyodu çok ve ben kalp krizi geçiriyorum sanıyordum hep. İnternetten mesela belirtilere bakiyodum göğüste ağrı belirtisi gördükten sonra göğsüm agriyomuş gibi geliyodu, daha sonra ellerde uyuşma diue bi belieti görmüştüm internette, sonra ellerim uyuştu böyle sürekli panik halindeydim. Psikiyatrste gittiğimde bu belirtileri tamamen benim beynimin oyunu olduğunu, gerçeklik taşımadığını ve ben öyle düşündüğüm için öyle hissettiğimi söylemişti. Tabi psikiyatristten önce kapı kapı doktor gezdim dahiliye, kardiyoloji falan... Sana tavsiyem bi psikiyatriste görünmen, geçmiş olsun canım :(
 
Canim, sanki sende anksiyete var gibi, şizofreni değil de. Yani tabiki asla burdan teşhis konulmaz ama kendimden biliyorum ben de anksiyete hastasıyım, çarpıntım oluyodu çok ve ben kalp krizi geçiriyorum sanıyordum hep. İnternetten mesela belirtilere bakiyodum göğüste ağrı belirtisi gördükten sonra göğsüm agriyomuş gibi geliyodu, daha sonra ellerde uyuşma diue bi belieti görmüştüm internette, sonra ellerim uyuştu böyle sürekli panik halindeydim. Psikiyatrste gittiğimde bu belirtileri tamamen benim beynimin oyunu olduğunu, gerçeklik taşımadığını ve ben öyle düşündüğüm için öyle hissettiğimi söylemişti. Tabi psikiyatristten önce kapı kapı doktor gezdim dahiliye, kardiyoloji falan... Sana tavsiyem bi psikiyatriste görünmen, geçmiş olsun canım :KK43:
Tıpatıp aynısı benim.Gezmedigim doktor kalmadi,birsürü tahlil yaptirdim hala endişem gitmiyor.En son kemik kanserine takmistim stresten ölecektim resmen baya agrilarim da vardi,doktora gittim bişeyin yok dedi vitamin verdi sadece d vitaminim eksikmiş biraz sonra hemen geçti.Şimdi de buna taktim ama konu akıl sağlığı olunca iyice korkuyo insan.Bu fısıltı durumunu da internetten okudum sonra olmaya basladi ama internetten ağrı okuyup ağrımasıyla,bir tutamadim kendi kendime sorguluyorum halüsinasyon mu diye.Düşünmedikçe olmuyor mesela az önce misafirlerimiz vardi farkli konular konusuldu kafam dagildi hicbisey yoktu.ama tek kaliyim aninda baslar.ama yine de garip geliyo beynim bunu nasıl yapabilir?Gerci halüsinasyon olsa halüsinasyon oldugunu anlamazmissin.ama böyle kendi kendime düşüne düşüne de bir yere varamiyorum.Psikologtan randevu aldim ona gidicem.Psikiyatrdan biraz cekiniyorum acikcasi cunku ilac fobim var benim.Baya korkuyorum ilac alirken.Ki genelde psikiyatrlar cok dinlemiyo ilaci veriyo bir ay sonra gene gel diyorlar hemen.Sen de hic ruhsal hastalik korkusu oldu mu?
 
Tıpatıp aynısı benim.Gezmedigim doktor kalmadi,birsürü tahlil yaptirdim hala endişem gitmiyor.En son kemik kanserine takmistim stresten ölecektim resmen baya agrilarim da vardi,doktora gittim bişeyin yok dedi vitamin verdi sadece d vitaminim eksikmiş biraz sonra hemen geçti.Şimdi de buna taktim ama konu akıl sağlığı olunca iyice korkuyo insan.Bu fısıltı durumunu da internetten okudum sonra olmaya basladi ama internetten ağrı okuyup ağrımasıyla,bir tutamadim kendi kendime sorguluyorum halüsinasyon mu diye.Düşünmedikçe olmuyor mesela az önce misafirlerimiz vardi farkli konular konusuldu kafam dagildi hicbisey yoktu.ama tek kaliyim aninda baslar.ama yine de garip geliyo beynim bunu nasıl yapabilir?Gerci halüsinasyon olsa halüsinasyon oldugunu anlamazmissin.ama böyle kendi kendime düşüne düşüne de bir yere varamiyorum.Psikologtan randevu aldim ona gidicem.Psikiyatrdan biraz cekiniyorum acikcasi cunku ilac fobim var benim.Baya korkuyorum ilac alirken.Ki genelde psikiyatrlar cok dinlemiyo ilaci veriyo bir ay sonra gene gel diyorlar hemen.Sen de hic ruhsal hastalik korkusu oldu mu?

Canim ben de ilaç almaktan çok korkardım hatta antidepresan bağımlılık yapar, bitirince yeniden başlar hastalık vs diuye kullanmayı istemedim başta ama o kadar kötüydÜm ki ne olursa olsun dedim yani. Ruhsal hastalık korkusu şöyle oldu, bu sıkıntılı zamanlarim işte tam da finallerim falan var, bi öğlen uyudum akşam uyandım ama eve sigamiyorum hiç bi yere sığamıyorum canım sıkılıyo dolanıp duruyorum evde, dışarı çıkıyorum yine gecmiyo bu sıkıntı ve aklımı kaybedecek gibi hissettim, yani delirip intihar edeceğmden çok korktum, çok kötü 2 3 saat geçirdim işte tam da o saatlerde dedim pskiyatriden randevu almam lazım diyr ve o şekilde randevu alıp gittim. Korktuğum başka şeyler vardı benim, acaba nazar mı değdi bana, hep böyle mi kalicam ya da başka ruhani varlıklar mi bişey yaptı bana vs. diye çok korkardım.
 
Canim ben de ilaç almaktan çok korkardım hatta antidepresan bağımlılık yapar, bitirince yeniden başlar hastalık vs diuye kullanmayı istemedim başta ama o kadar kötüydÜm ki ne olursa olsun dedim yani. Ruhsal hastalık korkusu şöyle oldu, bu sıkıntılı zamanlarim işte tam da finallerim falan var, bi öğlen uyudum akşam uyandım ama eve sigamiyorum hiç bi yere sığamıyorum canım sıkılıyo dolanıp duruyorum evde, dışarı çıkıyorum yine gecmiyo bu sıkıntı ve aklımı kaybedecek gibi hissettim, yani delirip intihar edeceğmden çok korktum, çok kötü 2 3 saat geçirdim işte tam da o saatlerde dedim pskiyatriden randevu almam lazım diyr ve o şekilde randevu alıp gittim. Korktuğum başka şeyler vardı benim, acaba nazar mı değdi bana, hep böyle mi kalicam ya da başka ruhani varlıklar mi bişey yaptı bana vs. diye çok korkardım.
Haklısın aslında insanin icini yiyip kemiriyor bu ama ya doktora gidersem bana kötü bir hastalik teşhisi koyarsa diye de korkuyorum :(((( Ben de kafam rahat olsun günlük hayatima odaklanabiliyim istiyorum takıntılardan günlük hayatima odaklanamiyorum.Biraz daha cesaretimi toplarsam gidicem kullanicam ilk bir psikologla görüşiyim de ona göre karar veririm
 
Bende anksiyete bozukluğu var. İlk hastalanma sebebim şizofreni olma korkusuydu. Tam 1 yıl yaşadım. Öyle kötüydü ki.. Yaşadıklarını çok iyi anlıyorum ama geçti gitti o günler.. Hiç korkma şizofreni değilsin olmayacaksın. Şizofren olsan bunu anlamazsın. Şizofrenler şizofren olduklarını zaten kabul etmezler. Tedavinin aksatma geçecek :)
 
Bende anksiyete bozukluğu var. İlk hastalanma sebebim şizofreni olma korkusuydu. Tam 1 yıl yaşadım. Öyle kötüydü ki.. Yaşadıklarını çok iyi anlıyorum ama geçti gitti o günler.. Hiç korkma şizofreni değilsin olmayacaksın. Şizofren olsan bunu anlamazsın. Şizofrenler şizofren olduklarını zaten kabul etmezler. Tedavinin aksatma geçecek :)
Fısıltıyı unutsam takip edilme korkusu geliyo aklima :( okudugumdan beri sokakta yaşıyorum bunu.Normalde mantıksız geliyo bana aklimdan atamiyorum ama aklima eskiden haberlerde verilen geceleri takip edilen kişiler geliyo birden mantikli gibi geliyo :( ya benim de başıma oyle bisey gelirse diye taktim
 
Bu hastalıklara dair anksiyetelerin bir çoğu ölüm korkusundan olmakta ve 1 senedir hasta olmaktan, ölmekten o kadar korkmuyorum ki böyle şeyleri göz ardı etmek çok kolay geliyor. Anksiyetenin bir özelliği de okuduklarını birebir vücudunda yaşamaktır. Hepsi birer illüzyon ve büyüklerimizin dediği gibi "kendimizi çok dinlemediğimiz" sürece çok daha aşılabilir bir durum bence.
 
Bu hastalıklara dair anksiyetelerin bir çoğu ölüm korkusundan olmakta ve 1 senedir hasta olmaktan, ölmekten o kadar korkmuyorum ki böyle şeyleri göz ardı etmek çok kolay geliyor. Anksiyetenin bir özelliği de okuduklarını birebir vücudunda yaşamaktır. Hepsi birer illüzyon ve büyüklerimizin dediği gibi "kendimizi çok dinlemediğimiz" sürece çok daha aşılabilir bir durum bence.
İnşallah sadece anksiyetedir
 
Back