herkese merhaba,
Hatırlayan olacaktır beni. Ama yine de kısaca özet geçeyim.
Uzmanlık eğitimimi tamamlamadan bıraktım. Hayatımın monotonluğu, hocalarımın mobbing seviyesine helen baskısı, mutsuzluğum, güzel giden bir ilişkimin olmaması tetikleyici sebepler. Ben de hayatımın riskini aldım ve bıraktım. Öyle bir bırakmak ki, bölümdeki kimseyle görüşmedim. Ofisimi bile gece vakti gidip boşalttım. Hala da kimseyle görüşmüyorum.
Aylardır dinlenme ve kendime farklı bir plançizme aşamasındayım. Aslında farklı opsiyonlar da oldu. Ailemin bulunduğu şehirdeyim şimdilik. Buradaki üniversitede ilgili bölüm hocalarıyla konustugumda hepsi resmen benim adıma acıyor. O kadar eğitimden sonra, öyle bir okulda kariyer burakılır mı gibi aynı teselliler. Hatta gel bizle başla dediler. Ama o kadar enerjisizim ki, tekrardan en basa dönmek bana cok zor geliyor.
Gelelim konunun sebebine: özel bir klinikle görüştüm. Kendileri beni buldu, üst üste görüşmeler oldu. Hatta kendimi hazırladım bile. Uzmanlık da yapmayıveririm, özel klinikte devam ederim diye. Öyle ki, kliniğin sahibi hoca bile yüksek ihtimalle olumlu bir geri dönüş yapılacagından bahsetti. Bunun üzerine gözüm sürekli telefonda geçen 10gün...
Özel sektör çalışanı arkadaslar, bu tarz olaylarda geri dönüşler ortalama ne kadar zamanda oluyor?
Ben artık umudumu kestim açıkçası. Neye umutlansam, unutlandığım anda bir pürüz çıkıyor. Ben böyle bir hayat sürecine girecek ne yaptım diye kendimi sorguluyorum. O kadar eğitim, masraf, kurdugun ev, aldığım araba... sanki bir rüya gibi, sanki hiç öyle bir hayatım olmadı. Düşündükçe boğulacak gibi oluyorum. Berbat bir dönemdeyim.
Sizce de umudu kesmeli miyim, oturup kös kös beklemeli miyim, yoksa süreçle ilgili bilgilenmek adına işetişime mi geçmeliyim? Bana bir akıl verin nolur.
Hatırlayan olacaktır beni. Ama yine de kısaca özet geçeyim.
Uzmanlık eğitimimi tamamlamadan bıraktım. Hayatımın monotonluğu, hocalarımın mobbing seviyesine helen baskısı, mutsuzluğum, güzel giden bir ilişkimin olmaması tetikleyici sebepler. Ben de hayatımın riskini aldım ve bıraktım. Öyle bir bırakmak ki, bölümdeki kimseyle görüşmedim. Ofisimi bile gece vakti gidip boşalttım. Hala da kimseyle görüşmüyorum.
Aylardır dinlenme ve kendime farklı bir plançizme aşamasındayım. Aslında farklı opsiyonlar da oldu. Ailemin bulunduğu şehirdeyim şimdilik. Buradaki üniversitede ilgili bölüm hocalarıyla konustugumda hepsi resmen benim adıma acıyor. O kadar eğitimden sonra, öyle bir okulda kariyer burakılır mı gibi aynı teselliler. Hatta gel bizle başla dediler. Ama o kadar enerjisizim ki, tekrardan en basa dönmek bana cok zor geliyor.
Gelelim konunun sebebine: özel bir klinikle görüştüm. Kendileri beni buldu, üst üste görüşmeler oldu. Hatta kendimi hazırladım bile. Uzmanlık da yapmayıveririm, özel klinikte devam ederim diye. Öyle ki, kliniğin sahibi hoca bile yüksek ihtimalle olumlu bir geri dönüş yapılacagından bahsetti. Bunun üzerine gözüm sürekli telefonda geçen 10gün...
Özel sektör çalışanı arkadaslar, bu tarz olaylarda geri dönüşler ortalama ne kadar zamanda oluyor?
Ben artık umudumu kestim açıkçası. Neye umutlansam, unutlandığım anda bir pürüz çıkıyor. Ben böyle bir hayat sürecine girecek ne yaptım diye kendimi sorguluyorum. O kadar eğitim, masraf, kurdugun ev, aldığım araba... sanki bir rüya gibi, sanki hiç öyle bir hayatım olmadı. Düşündükçe boğulacak gibi oluyorum. Berbat bir dönemdeyim.
Sizce de umudu kesmeli miyim, oturup kös kös beklemeli miyim, yoksa süreçle ilgili bilgilenmek adına işetişime mi geçmeliyim? Bana bir akıl verin nolur.
