Sizin çocuklarınızda böyle mi? Delirmek üzereyim

Akhtar .!.:

Allah yardımcımız olsun ne diyeyim.
Benim ki okulda tüm öğretmenleri kendine hayran bırakıyor çünkü çok akıllı gerçekten
Mesela birlikte oturup ülkelerin belgesellerini falan izliyoruz yetişkinler gibi yorumlar yapıyor.
Ama işte amaları çok fazla

Genişletmek için tıkla...

Ne zaman çocuğumun dağınıklığından/gürültüsünden/inadından bunalsam, büyüdüğünde artık aynı evde olmayacağımızi, şimdi oyuncaklarıyla dağınık olan salonun derli toplu olmasının bir kıymetinin kalmayacağını düşünüyorum. O yüzden amalara çok takılmayın. Bu kadar akıllı bir kız eminim ki zamanı gelince hem başarılı hem de sorumluluk sahibi olacaktır Onu da kendinizi de fazla üzmeyin, herşey olduğu kadar.. Zaten bildiklerini okuyorlar, biz de söylenmeye devam ediyoruz

Akhtar .!.:

Bence var zaten ama derslerinden öğrenmesi gereken konuları şıp diye öğrendiği için suan hayatımızı etkilemiyor.
Ama öyle oturup saatlerce sınavlar için çalışması gerektiğinde sıkıntı yaşayacak gibi

Genişletmek için tıkla...

Oğlumun 9 yaşı ile 12 yaşı arasında çok ciddi bir gelişme var sorumluluk açısından. Zamanla öğreniyorlar, siz tatlı tatlı hatırlatın tabii, öyle öyle alışacaklar..

Akhtar .!.:

Allah yardımcımız olsun ne diyeyim.
Benim ki okulda tüm öğretmenleri kendine hayran bırakıyor çünkü çok akıllı gerçekten
Mesela birlikte oturup ülkelerin belgesellerini falan izliyoruz yetişkinler gibi yorumlar yapıyor.
Ama işte amaları çok fazla

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Ah bu dediğinizi yapabilsem
Keşke bende onun gibi umursamaz olsaydım en azından uyum sağlardık birbirimize malesef ki tipik bir başağım

Genişletmek için tıkla...

Akhtar .!.:

Bu konuda sizin gibi düşünüyorum aslında ama uygulama konusunda bazı mecburiyetler beni kararlılık konusunda zorluyor ama tekrar daha kararlı deneyebilirim
Babasıyla bu konuda iş birliği yapıyoruz ama bizim başka kimsemiz yok babaanne anneanne vs her şeyi biz yapmak zorundayız bu da bazı şeyleri daha zor hale getiriyor

Genişletmek için tıkla...

Merhaba,

Aynı yaş grubunda çocugu olan biri olarak yazılanlardan ben ne fayda görebilirim diye okudum konunuzu.

Benim kendimde gözlemleyip sonrasında düzelttiğim bir davranışın oldu. Misafir davet ediyordum, çocuklar rahatça oynasınlar diye. Ama misafire hqzırlanma sürecşnce ben yorulup, gerginleşiyor ve evdekilere kötü davranmaya başlıyordum. Yok şurayı topla, yok şunu masaya koy gibi emirler yağdırıyordum. Sonra farkettim ki benim bu sosyallesme seveam ev halkına ızdırap oluyor. Onlardan bir tepki görmeden önce bu tavrıma son verdim. Siz de o oynasın diye misafir çağırıyorsunuz, ben de öyle yapıyorum. Ama davet eden biziz. Onların bir sorumlulukları yok.

Demişsiniz ya “Ama işte amaları çok fazla”. Bütün bu amalar size ait. Çocugunuza değil. Hepsi sizin beklentileriniz. Bu çocuk beklentileri karşılamak zorunda değil ki. Kendi olacak. Kendi karakteri zamanla otyrqcqk.

Eğitimde de n başarılı ülkelerde ilk okul çocuklarına ödev verilmiyor, sınqv yapılmıuor, karnelerinde sadece geri bildirinler değerlendirmeler oluyor hiç bir sayısal not olmuyor. Ödev yapmanın çocuğa fayda sağladığına inanılmıyor. Hatta bence zarar veriyor. Sizin anne-kız ilişkinizde ödev gerginlik yaratıyor. İkiniz daha pozitif bir iletişim kurabilecekken ödev yapma gerginliğine giriyorsunuz.

Sorumluluk almak için bu yaşta ille birşeyleri düzenli yapması gerektiğini düşünmüyorum. Hala çocuk onlar.

Anladığım kadarıyla çocuklarınızın hırka-çorap sizin için çok önemli. Ama onların metabolizması bizlerden daha hızlı çalışıyor. Ben mesela yaz/kış çorap giymek isterimZ bu özelliğimi hiç sevmiyorum o nedenle çocukşarımı hiç zorlamıyorum. Çevrede görüyorum hatta daha bugun gördüm. Hava 10derece civarında ve aşırı yağmurlu, 70 yaş üstü bir kadın etek giymiş, çorap giymemiş, ayaklarına terlik giymiş, tekerlekli baston arabayla yürüyüşe çıkmış. Böyle insanlar da var. Bu kadın 70 yaşından sonra hastalıktan korkmuyor siz 9 yaş ya hasta olursa diye panik yapıyorsunuz. Bilmiyorum ben çevrede minicik bebekler görüyorum, kanguru ile ğzerlerine giymişler çocuğu, ayaklarınd çorap yok, kıpkırmızı olmuş ayacıkları, demek ki hasta olmuyorlar ki onca indan bebeklerini böyle dışarıya çıkartabiliyor.

Benim size tavsiyem bakış açınızı daha çok yumuşatmanız. Üşümüyorsa giymesin. Ama üşüyorsa da sorf sizinle inatlaşmak için giymemezlik yapmasın. Birbirinize saygı duyduğunuzu birbirinize gösterin. Ve küçük olan o olduğu için o sizden öğrenecek saygısını nasıl göstereceğini, dizi taklit edecek.

Akhtar .!.:

Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Bir anne olarak sizi anlıyorum. Ancak sizi kendi anneme çok benzettim. Siz biraz her şey kendi istediğiniz gibi olsun istiyorsunuz. Burada çocuğun iyiliğini düşünüyorsunuz ancak farkında olmadan üzülerek söylüyorum kötülük yapıyorsunuz. Birakin bazı şeyleri kendisi görerek, kendi içinden gelerek yapsın. Yazmış olduğunuz şeylerin sonuçlarının hiçbiri çözümü olmayan şeyler değil. İster istemez çocuğu boguyorsunuz. Bu böyle devam ederse ilişkinize de yansır ister istemez.

Akhtar .!.:

Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Zeki olduğu için basit kurallarla kafasını meşgul etmek istemiyordur. Gözünü açar açmaz kurallara doğmuşsunuz çocuğu

Pozitif bir uye .!.:

Hayır çekinmiyorum her ortamda uyumsuz olmak istiyor mesela doğum günü diye kek almışlar üstüne mum öğretmenimiz çok kibar kendisi yapmış sınıf eşliğinde sürpriz demişler kızımın videosunu attı suratı asık memnuniyetsiz her ortamda böyle. Ardından öğretmen heves ettik ama kaçtı hevesimiz dedi üzüldü kadın baya konuştu rehberlik baksın biraz diye

Genişletmek için tıkla...

Ögretmen de cok ilginçmiş, hiç çocuk gormemiş mi ya, kendi çocugu yok sanırım. Ne yapacaksınız peki, mutluluk aşısı mı? Her cocuk farklı fakat her biri bir cevher, farklı kabiliyetleri, düşünceleri, davranış biçimleri olan. Her bir cocugu kendi çerçevesinde degerlendirin, boyle konular sanki kalbimi mıncıklıyor, içim daralıyor, ama yazmadan da duramıyorum. Benim bir cocugum da her eglenceli seye katılmaz, güldügümüzde ne var kı bunda diye bakar, sorun ne,olabılır.
İlla cocugunuz parmakla gosterilmek zorunda mi? Sizin cocugunuz olmak istemezdim, annemin cocugu olmayı da secmezdim, cok benziyorsunuz, fakat sonu sizin açınızdan pişmanlik ve affedilme çabası olacak, gelecekten bildiriyorum:/

IcimdekiSonsuzDeniz .!.:

Ögretmen de cok ilginçmiş, hiç çocuk gormemiş mi ya, kendi çocugu yok sanırım. Ne yapacaksınız peki, mutluluk aşısı mı? Her cocuk farklı fakat her biri bir cevher, farklı kabiliyetleri, düşünceleri, davranış biçimleri olan. Her bir cocugu kendi çerçevesinde degerlendirin, boyle konular sanki kalbimi mıncıklıyor, içim daralıyor, ama yazmadan da duramıyorum. Benim bir cocugum da her eglenceli seye katılmaz, güldügümüzde ne var kı bunda diye bakar, sorun ne,olabılır.
İlla cocugunuz parmakla gosterilmek zorunda mi? Sizin cocugunuz olmak istemezdim, annemin cocugu olmayı da secmezdim, cok benziyorsunuz, fakat sonu sizin açınızdan pişmanlik ve affedilme çabası olacak, gelecekten bildiriyorum:/

Genişletmek için tıkla...

Çok üzüldüm sizin çocuğunuz olmak istemezdim lafına, kızımı böyle olduğu için eleştirmiyorum ki hep böyleydi onun ne istediğine bakıyorum sadece kötü ve baskıcı değilim sadece her ortamda kendini soyutladigi için üzülüyorum o kadar cidden kötü davranan biri değilim bu yüzden