Biz evlenemeyenler olarak henüz o büyülü düzenli kendi içinde karışık belki ama yinede huzurlu görünen dünyaya adım atamamış, henüz evrimini tamamlayamamış kurbağa gibi karaya gecememiş su yaşamında kalmış ,sudan kafamızı cıkarıp karada mutlu olan diğer kurbağaları görüp iç cekip soğuk ve yalnız su aleminde kulaç atmaktayız.
Yalnız ve dirayetliyiz.yüzmeninde her türlüsünü iyi öğrendik ama karadaki hayatın hep bir adım gerisinde bırakıldık..
O dünyaya adım atanlar da bizden haber almaz oldu,ne de olsa artık ayrı dünyalardaydık. oysaki ne kulaç atmıştık beraber...
Kendi evimizde de diken üstünde kaldık, yaşın geldi diyenler! kısmetin gelmediğini görmeden laf soktular ha bire
Arkadaşlar eşleriyle geldiği gezmelerde hep aralarında ezik olarak kaldık.muhabbete bir türlü dahil olamadık.onların evi ,çamaşırı,işi ,aile hayatları zordu,evlilik kolay değildi,bize hayat laylaylomdu!! Bize sevmeler hopaşinanaydı!!
ama onlar nasıl başarıyla sürdürdüklerini birbirlerine anlatırır dururlar..Biz anlamazdık .
Bu eziklik bu dışlanmışlık bu arafta kalmışlık ne zaman bitecek diye en cok biz sorduk kendimize ,en cok biz ağladık geceleri,en cok biz ıslandık yağmurda..
Gelmeyin üstümüze a dostlar,gelmeyin..