- 19 Mayıs 2011
- 2.347
- 56
aynı benim annem gibi. çok üzüldüm arkadaşına. ben sevgilime söylesem benden önce o ayrılır :/
Daha yeni gelmiş, askerde muhakkak fiziksel ve psikolojik olarak yorulmuştur. Şimdi bir de siz psikolojik olarak "işe gir gir" diye yıpratırsanız ezilir, depresyona girer mazallah ne sizi ne kendini mutlu edebilir. Bence kendinize de ona da 1 ay verin, destek olun, mutlu olunca çabalama hevesi artar.
Öte yandan şunu örnek vermek istedim. Bir doktor arkadaşım var, sevgilisi öğretmendi ve nişanlandılar. Ama kızın annesi arkadaşımın başını yedi, çocuğu yakıştıramadı hiçbir zaman, kabullenemedi. (Bu arada kızın annesi hiç okumamış). Sonra kızın kafası karıştı ve nişanı attı, çocuk kahroldu ama zamanla kendine geldi ve evlendi. Ve bu arkadaşım aradan 6-7 sene geçmesine rağmen hala onu sayıklıyor, niye ayrıldım pişmanım diye, ağlayıp duruyor yıllardır.
erkek arkadaşınızın eğitim durumu küçümsenmeyecek kadar iyi.
sizin tıp okumanız onun mesleki durumunu yok saymaz.
bunun geçerliliklerini oturup annenize anlatmakta size düşer.
aksi halde erkek arkadasınız öğrendiğinde annenize cephe alacaktır.
Annenizde her annenin düşündüğü gibi düşünüyor bu bizim elimizde değil malesef evlatlar söz konusu olunca akan sular duruyor, hele bi iş bulsun çalışmaya başlasın düzelir sıkmayın canınızı.ne kadar anlatsamda annem kabullenmiyor maalesef
Doktor olmuş olabilirsiniz ama tıp fakültesinin 7 yıla ve mühendisliğin 4 yıllık bir müfredata yayılmış olması kimseyi bir diğerinden üstün kılmaz kesinlikle. Öbür konunuza yorum yapmıştım buna da yazıyorum. Sevgiliniz silkelenip kendine gelmeli. Ömrü boyunca ne babasının torpiliyle bir yerlere gelebilir ne bir evi geçindirebilir ne de sizi mutlu edebilir. Sizi ve ilişkinizi en önemlisi kendi geleceğini düşünüyorsa eğer biraz çabalamalalı ve bence torpil yerine çalışarak atanmalı. 82 çok ekstrem bir puan da değil.
Anneniz için de belki tabirim biraz kaba olacak şimdiden söylüyorum kusura bakmayın ama lütfen siz adamın koynuna gireceksiniz o değil. Sizi mutlu ediyorsa ve onun sizi yarı yolda bırakmayacağına inanıyorsanız ailenize bu durumu net bir biçimde açıklayın ve sevgilinizinde birazcık çabalamaısnı sağlayın. Umarım aklı başına gelir de sevginiz boşa gitmez. Ama hiçbirşey yapmıyorsa eğer kendi hayatınızı yoluna koymanız çok daha mantıklı olacaktır.
aralarını soğutma derim ben. fakat annene hak veriyosan tüm bunları kendi görüşünmüş gibi anlatabilirsin. "yavaş davranıyosun ömrümce senin hayatını düzene koymanı mı bekliycem" diyebilirsinben doktorum, sevgilim çevre mühendisi ve işi yok. askerden yeni geldi işe girmeye çalşıyor. annem sevgilimi yerden yere vuruyo. sen kaç sene okudun o 4 seneyi zor okumuş. kendine onu mu layık gördün. işsiz güçsüz berduşun teki.
bkıktımm arkadaşlar sevgilime diyemiyorum. sevgilimde yavaş davranıyo. babasınıın torpille işe sokmasnı bekliyo. özele gir diyorum daha yeni geldim diyo. bir hafta oldu geleli :/
sevgilime annemin dediklerini söylesem mi sizce?
Doktor hanim doktor es bulsun yaa. Benimde kızım doktor olsa valla başka meslekten aday ne olursa olsun içime sinmezdi. Tıp bu be borumu. Ay resmen zeka Ürünü tip demek. Bence anneye sahip çıkalım, kararlarını dinleyelim. Sevgiler