- 21 Mayıs 2015
- 296
- 194
- 41
-
- Konu Sahibi merveeda79
- #21
Mutsuz olduğun bir işi yapıp bebeğinle geçirebileceğin en güzel günleri ıskalaycaksın.aldığın maaş ancak bakıcı parası olacak.çektiğin eziyete drğmez.ayrıca bebeğin olunca bir saniyesini bile kaçırmak istemiyorsun.en azından ben öyleyim.5aylık kızım var ve şu an işe hiç dönmeye niyetim yok.iş de kendi işim ve sevdiğim iş .Merhaba herkese
Öncelikle teşekkür ederim şimdiden fikşrlerinizi paylaşacağınız için..:)
Ben bebek sahibi olmak istiyorum 11 aylık Evliyiz eşimde istiyor
Şuan özel şirkette çalışıyorum maaşım az yine bereket versin ama ingilizce işletme mezunuyum dilim var vs.. Ama zam yok 2 yıl olcak zam yapmıyorlar ortalama 1400 falan alıyorum hafta sonu tatil servis yemek şitketten..
Ama özel sektörde olan bilir çok egosu yüksek insan var şirkette çok mutlu değilim üzülüyorum hergün ağlıyorum sinir eden çok insan var ve Haksızlığa uğradığım çok oluyor Hakkımı sonuna kadar savunamıyorum.. Birşey desem daha dün geldin oluyor herkes 10 sene den fazla çalışıyor..
Neyse sorun şu ben Allah nasip ederse bebeğim olursa bakıcıya verip çocuğumu mutsuz olduğum bir işte mi çalışmalıyım yoksa işi bırakıp çocuğumu büyütüp daha önceden de hayal ettiğim gibi butik mi açmalıyım 4 ya da 5 yıl sonra kendi işimi mi yapmalıyım .. Benim yerimde siz olsaniz siz ne yapardınız. Ben çalışmasam maddi acıdan problem yok.. Eşimin Kazancı iyi çok şükür borcumuz falan da yok.. Anneler çocuğa bakmak niyetinde değil şimdiden soruyorum annem bakamaz çünkü 8 yaşında çok eziyetli yaramaz şirin bi kız kardeşim var onunla zor başa çıkıyor.. Kayınvalidem de çok rahatına düşkün kendisi Çalışmaya devam et bakıcı tut falan dedi hem evinin işini yaptırırsın dedi.. Yani onun da bakası yok çocuğuma.. Bende kendim büyütmek istiyorum açıkçası ama lisans eğitimi zorlu Sınavlar kolay olmadı üniversite bitirmek kendim tek başıma kaldım zor günler oldu .. Kariyeri bırakıp ev hanımı olmak kendimi kötü hissetmeme sebep olur mu...kariyer desem kariyer de sayılmaz ama işte sonuçta yine gittiğim bir işim iş arkadaşlarım vs var onlardan da vazgeçmek istemiyorum .. Annemlere de saygı duyuyorum zaten onlar bakmak istese yine problem evlerimiz çok uzak çocuğu al bırak zor ..onlar için de zor bizim için de
Merhaba herkese
Öncelikle teşekkür ederim şimdiden fikşrlerinizi paylaşacağınız için..:)
Ben bebek sahibi olmak istiyorum 11 aylık Evliyiz eşimde istiyor
Şuan özel şirkette çalışıyorum maaşım az yine bereket versin ama ingilizce işletme mezunuyum dilim var vs.. Ama zam yok 2 yıl olcak zam yapmıyorlar ortalama 1400 falan alıyorum hafta sonu tatil servis yemek şitketten..
Ama özel sektörde olan bilir çok egosu yüksek insan var şirkette çok mutlu değilim üzülüyorum hergün ağlıyorum sinir eden çok insan var ve Haksızlığa uğradığım çok oluyor Hakkımı sonuna kadar savunamıyorum.. Birşey desem daha dün geldin oluyor herkes 10 sene den fazla çalışıyor..
Neyse sorun şu ben Allah nasip ederse bebeğim olursa bakıcıya verip çocuğumu mutsuz olduğum bir işte mi çalışmalıyım yoksa işi bırakıp çocuğumu büyütüp daha önceden de hayal ettiğim gibi butik mi açmalıyım 4 ya da 5 yıl sonra kendi işimi mi yapmalıyım .. Benim yerimde siz olsaniz siz ne yapardınız. Ben çalışmasam maddi acıdan problem yok.. Eşimin Kazancı iyi çok şükür borcumuz falan da yok.. Anneler çocuğa bakmak niyetinde değil şimdiden soruyorum annem bakamaz çünkü 8 yaşında çok eziyetli yaramaz şirin bi kız kardeşim var onunla zor başa çıkıyor.. Kayınvalidem de çok rahatına düşkün kendisi Çalışmaya devam et bakıcı tut falan dedi hem evinin işini yaptırırsın dedi.. Yani onun da bakası yok çocuğuma.. Bende kendim büyütmek istiyorum açıkçası ama lisans eğitimi zorlu Sınavlar kolay olmadı üniversite bitirmek kendim tek başıma kaldım zor günler oldu .. Kariyeri bırakıp ev hanımı olmak kendimi kötü hissetmeme sebep olur mu...kariyer desem kariyer de sayılmaz ama işte sonuçta yine gittiğim bir işim iş arkadaşlarım vs var onlardan da vazgeçmek istemiyorum .. Annemlere de saygı duyuyorum zaten onlar bakmak istese yine problem evlerimiz çok uzak çocuğu al bırak zor ..onlar için de zor bizim için de