Sizce bebek olunca çalışmalı mıyım?

merhaba bende özel şirkette çalışıp bebeği olunca işi bırakanlardanım,benimde bebeğime bakacak biri olmadığı için işi bıraktım e aldığım parayı da bakıcıya vermektense ben kendim bakmayı tercih ettim hem gözüm arkada kalmadı hemde çocuğum benim sevgim ve disiplinimle yetişiyor,hiç pişman olmadım işi bıraktığım için aksine çok mutluyum,elbette insan yoruluyor,bunalıyor,nefes almak istiyor,o zamanda eşim imdadıma yetişiyor.kızım 3 yaşında birde bebişim var 8 aylık.ikisinede ben bakıyorum.her anında yanında olmak ilk gülüşü,ilk hecesi,ilk adımı... annecimler,sarılmalar.. dünyaya bedel
 
Merhaba herkese
Öncelikle teşekkür ederim şimdiden fikşrlerinizi paylaşacağınız için..:)
Ben bebek sahibi olmak istiyorum 11 aylık Evliyiz eşimde istiyor
Şuan özel şirkette çalışıyorum maaşım az yine bereket versin ama ingilizce işletme mezunuyum dilim var vs.. Ama zam yok 2 yıl olcak zam yapmıyorlar ortalama 1400 falan alıyorum hafta sonu tatil servis yemek şitketten..
Ama özel sektörde olan bilir çok egosu yüksek insan var şirkette çok mutlu değilim üzülüyorum hergün ağlıyorum sinir eden çok insan var ve Haksızlığa uğradığım çok oluyor Hakkımı sonuna kadar savunamıyorum.. Birşey desem daha dün geldin oluyor herkes 10 sene den fazla çalışıyor..
Neyse sorun şu ben Allah nasip ederse bebeğim olursa bakıcıya verip çocuğumu mutsuz olduğum bir işte mi çalışmalıyım yoksa işi bırakıp çocuğumu büyütüp daha önceden de hayal ettiğim gibi butik mi açmalıyım 4 ya da 5 yıl sonra kendi işimi mi yapmalıyım .. Benim yerimde siz olsaniz siz ne yapardınız. Ben çalışmasam maddi acıdan problem yok.. Eşimin Kazancı iyi çok şükür borcumuz falan da yok.. Anneler çocuğa bakmak niyetinde değil şimdiden soruyorum annem bakamaz çünkü 8 yaşında çok eziyetli yaramaz şirin bi kız kardeşim var onunla zor başa çıkıyor.. Kayınvalidem de çok rahatına düşkün kendisi Çalışmaya devam et bakıcı tut falan dedi hem evinin işini yaptırırsın dedi.. Yani onun da bakası yok çocuğuma.. Bende kendim büyütmek istiyorum açıkçası ama lisans eğitimi zorlu Sınavlar kolay olmadı üniversite bitirmek kendim tek başıma kaldım zor günler oldu .. Kariyeri bırakıp ev hanımı olmak kendimi kötü hissetmeme sebep olur mu...kariyer desem kariyer de sayılmaz ama işte sonuçta yine gittiğim bir işim iş arkadaşlarım vs var onlardan da vazgeçmek istemiyorum .. Annemlere de saygı duyuyorum zaten onlar bakmak istese yine problem evlerimiz çok uzak çocuğu al bırak zor ..onlar için de zor bizim için de
Mutsuz olduğun bir işi yapıp bebeğinle geçirebileceğin en güzel günleri ıskalaycaksın.aldığın maaş ancak bakıcı parası olacak.çektiğin eziyete drğmez.ayrıca bebeğin olunca bir saniyesini bile kaçırmak istemiyorsun.en azından ben öyleyim.5aylık kızım var ve şu an işe hiç dönmeye niyetim yok.iş de kendi işim ve sevdiğim iş .
iş hayatını ilerde de devam ettirebilirsin de yitip giden bebeğinin en güzel günlerini geri getiremezsin.
 
Merhaba herkese
Öncelikle teşekkür ederim şimdiden fikşrlerinizi paylaşacağınız için..:)
Ben bebek sahibi olmak istiyorum 11 aylık Evliyiz eşimde istiyor
Şuan özel şirkette çalışıyorum maaşım az yine bereket versin ama ingilizce işletme mezunuyum dilim var vs.. Ama zam yok 2 yıl olcak zam yapmıyorlar ortalama 1400 falan alıyorum hafta sonu tatil servis yemek şitketten..
Ama özel sektörde olan bilir çok egosu yüksek insan var şirkette çok mutlu değilim üzülüyorum hergün ağlıyorum sinir eden çok insan var ve Haksızlığa uğradığım çok oluyor Hakkımı sonuna kadar savunamıyorum.. Birşey desem daha dün geldin oluyor herkes 10 sene den fazla çalışıyor..
Neyse sorun şu ben Allah nasip ederse bebeğim olursa bakıcıya verip çocuğumu mutsuz olduğum bir işte mi çalışmalıyım yoksa işi bırakıp çocuğumu büyütüp daha önceden de hayal ettiğim gibi butik mi açmalıyım 4 ya da 5 yıl sonra kendi işimi mi yapmalıyım .. Benim yerimde siz olsaniz siz ne yapardınız. Ben çalışmasam maddi acıdan problem yok.. Eşimin Kazancı iyi çok şükür borcumuz falan da yok.. Anneler çocuğa bakmak niyetinde değil şimdiden soruyorum annem bakamaz çünkü 8 yaşında çok eziyetli yaramaz şirin bi kız kardeşim var onunla zor başa çıkıyor.. Kayınvalidem de çok rahatına düşkün kendisi Çalışmaya devam et bakıcı tut falan dedi hem evinin işini yaptırırsın dedi.. Yani onun da bakası yok çocuğuma.. Bende kendim büyütmek istiyorum açıkçası ama lisans eğitimi zorlu Sınavlar kolay olmadı üniversite bitirmek kendim tek başıma kaldım zor günler oldu .. Kariyeri bırakıp ev hanımı olmak kendimi kötü hissetmeme sebep olur mu...kariyer desem kariyer de sayılmaz ama işte sonuçta yine gittiğim bir işim iş arkadaşlarım vs var onlardan da vazgeçmek istemiyorum .. Annemlere de saygı duyuyorum zaten onlar bakmak istese yine problem evlerimiz çok uzak çocuğu al bırak zor ..onlar için de zor bizim için de

Merhaba,

Resmen evlendiğiniz tarihten bu yana ne kadar zaman oldu?
 
Eğer deseydiniz ki "işimden feci memnunum, burada çok mutluyum, şartlarım çok iyi, bir dediğim iki edilmiyor, el üstünde tutuluyorum, gayet iyi de maaş alıyorum, ne yapayım?"
Düşünüp tartıp yazardık.

Zaten işinizde mutlu değilsiniz, aldığınız para az. Neyini düşünüyorsunuz ki?

Bebeğinize bakmaya başlayın hatta, sonra yeniden konu açarsınız. Yeniden tartışırız.
Belki evde bebeğinizle kalmak isteyeceksiniz. Belki peşinden yeni bebek isteyeceksiniz.
Belki başka bir işe gireceksiniz.
 
Maddi durumunuzda sıkıntı yoksa neden çocuğunuzu annesi değil bir başkası büyütüyor anlamış değilim...
 
Hangi şehirde yaşıyorsunuz bilmiyorum ama tam gün bir bakıcı 750-1000 tl civarı alır. Neredeyse maaşınız kadar. Sizi zorlamayacaksa bence bir süre kendiniz bakın. Çok da güzel olur sanki :)
 
Yani şimdi ben açıkçası en az 1 veya 2 yıl o bebeğe annesinin bakması taraftarıyım.
bakıcı veya babanneler,anneanneler devreye girince çocuk, annesi yerine onları koyuyor.
Bu durumu da kimse istemez.
Ama maddi sıkıntınız varsa bu dediklerim geçerli değil.
 
Bir kaç yıl sonra aynı şartlarda iş bulma imkanınız var mı , ya da bu şirkette bir kaç yıl sonra yükselme şansınız ?
İlerideki çalışma hayatınızı göz önünde tutarak bir seçim yapmanız daha iyi olur.
 
X