Durdum durdum yazayım içimi dökeyim dedim. Bebek istiyoruz ve korunmayi bıraktık.çocugumuz olursa annem bakacak ayni mahallede oturuyoruz. Şimdiden şartlar koyuyor sinirlerimi bozuyor. Kaç yıldır onlar için çalıştım borçlarını ödedim konularimi hatırlayanlar bilir. Daha borçlarımiz yeni bitecek. Ama şimdiden maddi karşılık beklediğini bile ima ediyor. Bakiciya verecegine ona ver tabi verceksin diyenler olur. Ben istiyorum ki o istemeden beklemeden ben vereyim. Veririm de zaten. Ama böyle olunca kendimi kullanılmış hissediyorum.
Akrabalarımin çoğu akbaba gibi. İşleri düşünce şoför lazım olunca monna ya hop telefon. Annem desen kaynana gibi her misafiri geldiğinde ona gideyim istiyor. Gitmeyince de trip yapıyor. Sanki ayni evde yaşıyoruz. Çocuğa bakacak olursa daha çok hayatimda olacak. Ne yapacağım bilmiyorum
yabancı birine şimdiden gönlüm razı değil
