Sinir krizi geçiren koca

2 ay önce travmatik bişey yaşamadı. Geçen ay bi tartışmamızda annesine durumu anlatmıştım gelip oğluyla konuşmuştu. Bu akşam babasına anlatsam çok mu üzerine gitmiş olurum. Babasının yanında utanacağından k tü bişey yapabilir mi bilemiyorum. Psikolojik destek almayı kabul edeceğini sanmıyorum. Ama artık gerçekten korkuyorum. 2 abim var olurda gidersem evden onlarla birbirletine girerler diye aklım çıkıyor :KK43:
niye başkalarını karıştırıyorsunuz
bu onu utandırmaktan başka işe yaramaz
yardım istiyorsanız birilerinden aile terapisti ya da piskolog olmalı..
 
yok abinlerle birbirine girerler deyip durma yarin bir gun sana bir sey oldugun da her sey daha kotu olur seni oldurrse en cok ailen uzulur
 
Bence eşinizin sorunları zaten varmış, ama siz anlamamışsınız. Psikiyatriye gitse, neler neler çıkar..
Eşim tedavi olmaz diyorsunuz , ee peki böyle hayat geçer mi? Ne yapmayı düşünüyorsunuz?
Ailenizden yardım alın, ( eğer aileniz sizin yanınızda destek olursa, haberleri olmalı. ) bakın sizin de psikolojiniz bozulur.. Çocuğunuz da var. Yardım alın,
En az zararla sıyrılmaya çalışın.. Bedensel sağlık kadar, ruh sağlığı da önemli. Öncelikle kendinizi ve evladınızı düşünün..
Eşinizde öfke kontrol bozukluğu var sanırım, yemeklerine çaylarına sakinleştirici atabilirsiniz.. Ama çözüm olur mu bilemem
 
Merhaba,
1 yıllık evliyim 3 aylık bi kızım var. Eşimle çok severek evlendik. Ancak son 2 aydır her tartışmamızda ya kafasını yerlere vuruyor ya da duvarlara yumruk atarak kendi canını yakıyor. Ben bu yaptıklarını umursamamaya çalıştıkça daha da şiddetleniyor öfkesi. Öfkesi geçtikten sonra ayaklarıma kapanıp özürler diliyor.

Dün akşam artık işin dozu biraz değişti. Ben ayrılmak istediğimi söyleyince beni zorla mutfağa götürdü ve elime zorla bıçağı tutturup kendisini öldürmemi söyledi. Çok korktum. Elim ayağım boşaldı. Odaya geldin ve snir kirizi geçirip ağlamaya başladım. Yine elime ayağıma kapanıp özürler diledi. Korktuğum için konuyu derhal kapadım ve hiçbişey olmamış gibi davranmaya başladım. Sabah işe giderken de normal uğurladım. Ama içimde bişey hiç susmuyo. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Psikolojisinin bozulduğunu kavga esnasında cinnet geçirdiğini söyleyerek beni korkutmayı başardı.

Ne yapayım nasıl davranayım ben bu adama. Ailemin haberi
Olsa 1 dk tutmazlar yanında. Hemen alırlar beni. Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirim. Üniversite mezunuyum ve iş yerimden doğum izni için ayrıldım. Ama gelin görün ki ayrılmayı bırakın ayrılık lafı bile adamı bu hale getiriyor. Gözümü korkutmayı başardı. Ne yapardınız siz olsanız?
acilen tedavi olmalı. o bıçak cinnet anında size saplanır ve sonrada kendine.
 
eşiniz önceden sinirli biri değil miydi?...eşinizi tamamen tanıdığınıza emin misiniz?...belki önceden bastırmaya çalışıyordu sinirini.ailesi belki biliyordu bu durumu.bakın benim arkadaşımın eski bir erkek arkadaşı vardı.istemediği şeyler olunca kafasını duvarlara vurmalar,duvara yumruk atmalar,bir şeyler fırlatmalar,kırmalar falan.sonra arkadaşım fiziksel şiddete maruz kaldı.sonra ağlamış ben böyle bir insan değilim,neden böyleyim,ben kötüyüm falan diye ağlıyormuş her yaptığında.sonra arkadaşım bir daha olursa biter demiş ama çokta korkuyormuş.sonra tekrar duvarlara vurmalar falan başlamış bir süre sonra.buna elini kaldırmamış bir daha ama sözle bir çarparım gibi kelimeler kullanmaya başlamış.arkadaşım bir şekilde kendinden soğutmuş bilerek sonra da ayrılmış.maalesef şiddet sorunu çok çok önemli bir sorun.hadi bu huyundan vazgeçti sansak yıllar sonra bir gün yine patlak verir bir durumda.benim arkadaşım şimdi erkeklerden korkuyor.bir erkek tanımadığı bile olsa bir ortamda sesini yükseltse kızcağız çok korkuyor
 
yermek için sormuyorum
nedir paylasamadıgınız bu sekılde kavga edıyorsunuz?
 
Aramızda ne ihanet var ne yalan. Ne de bana karşı uyguladığı fiziksel bi şiddet var. Tartışma nedenilerimiz genelde incir çekirdeğini doldurmaz. Zaten son zamanlarda tartışmıyoruz. O kendi başına konulup duruyor ben cevap vermeye korkuyorum çünkü. Verdiğim tek bi cevapta da geldiğimiz nokta bu. Artık keyif almıyorum onunla zaman geçirmekten.
 
Önceden bu kadar fiziksel anlamda sinirini göstern biri değildi. Ki ben eskisi eskiden ona neler yapardım da bu raddeye getirmezdi tartışmayı. Ama atnı evde yaşamak bize iyi gelmedi sanırım. Geç kalınmış bir cümle ama evliliğin böyle bir şey olduğunu bilsem asla evlenmezdim. Sevgiliyken bu bu olanların yüzde biriyle bile karşılaşmadım
 
acaba geçmişinde bişeyler mi yaşadı bu kadar sinir krizleri geçirebiliyor acaba gerimi tetikledi son zamanlarda yaşadığı şeyler o_O
 
ilk bir yılda hem evliliğe hem de çocuğa adapte olmak zor olmalı.. çocuk olmadığı halde ben de eşim de ilk bir yıl çok kriz geçirdik ben saçımı başımı yoldum o duvarları yumrukladı. sonunda baktıkki biz birbirimzi çok seviyoruz kedi köpek gibi kavga etsek de sonunda barışıp sarılıyoruz. boşuna kendimizi ve birbirimizi yıpratıyoruz olmayacak şeylerle. ilk sene en ufak bir tartışmada ağızdan çıkan boşanalım o zaman lafı kayboldu. snir krizleri tarihe karıştı çok şükür!
evliliğin 2. ayından beri çocuk istiyorduk olmadı ama ilk sene olmaması çok hayırlı olmuş şimdi anlıyorum.

size tavsiyem her tartışmada boşanalım lafını kullanmayın. sevginizi kontrol edin ama anlık değil. mesela ben ayın kaç günü mutluyum kaç günü mutsuzum dediğimi kontrol ediyordum. yoksa sinir anında sanki evlendiğimden beri yüzüm hiç gülmemiş gibi hissediyordum. bugün tartışmadık ve evlilik güzel dediğim günleri aklımda kaldığı kadarıyla sayıp tartıştığım zamanlar hatırlatıyordum kendime.

eşiniz sizi çok seviyor ve kaybetmek istemiyor anladığım kadarıyla. biraz zaman ve anlayışla halledersiniz aranızdaki sorunu inş
 
Merhaba,
1 yıllık evliyim 3 aylık bi kızım var. Eşimle çok severek evlendik. Ancak son 2 aydır her tartışmamızda ya kafasını yerlere vuruyor ya da duvarlara yumruk atarak kendi canını yakıyor. Ben bu yaptıklarını umursamamaya çalıştıkça daha da şiddetleniyor öfkesi. Öfkesi geçtikten sonra ayaklarıma kapanıp özürler diliyor.

Dün akşam artık işin dozu biraz değişti. Ben ayrılmak istediğimi söyleyince beni zorla mutfağa götürdü ve elime zorla bıçağı tutturup kendisini öldürmemi söyledi. Çok korktum. Elim ayağım boşaldı. Odaya geldin ve snir kirizi geçirip ağlamaya başladım. Yine elime ayağıma kapanıp özürler diledi. Korktuğum için konuyu derhal kapadım ve hiçbişey olmamış gibi davranmaya başladım. Sabah işe giderken de normal uğurladım. Ama içimde bişey hiç susmuyo. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Psikolojisinin bozulduğunu kavga esnasında cinnet geçirdiğini söyleyerek beni korkutmayı başardı.

Ne yapayım nasıl davranayım ben bu adama. Ailemin haberi
Olsa 1 dk tutmazlar yanında. Hemen alırlar beni. Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirim. Üniversite mezunuyum ve iş yerimden doğum izni için ayrıldım. Ama gelin görün ki ayrılmayı bırakın ayrılık lafı bile adamı bu hale getiriyor. Gözümü korkutmayı başardı. Ne yapardınız siz olsanız?
Eşiniz uyuşturucu madde kullanıyor olabilir mi?
 
eşiniz sizi çok seviyor ve kaybetmek istemiyor anladığım kadarıyla. biraz zaman ve anlayışla halledersiniz aranızdaki sorunu inş

İnşallah hallolur ama olaya böyle bakarsaniz siz de çocuğunuz da tehlikededir.
Cinnet geçirip ailesine zarar verenleri izliyoruz onlar da yabancı değildi ki çocukların babası ve es vasfı taşıyorlardi ama cinnet bu.
Eline bıçak vermek filan sinyal veriyor resmen.
Bence korkmalisin.hemen önlemini almalısın ailesine filan soyleyip yardım iste bence.
 
show mu yapıyor acaba? birden başlaması felan? sizi korkuttugunu düşünüyorsa bundan zevk aldığı için yapıyor olabilir.insanlar çok hastalıklı.olgunlaşmamış biri oldugu ayrıca kesin
 
Kendin icin korkmuyorsan bebegin icin korkmalisin. O bicak bi gun ya sana ve bebegine zarar verirse. Bu ihtimalle yasanmaz ki . Tedavi olmasi gerektigini sakince anlatmalisin aksam. Yine olay cikarirsa hic usteleme sen bilirsin de . Sonrasinda da ya ailesiyle gorus yada bosanmaya kararliysan gizlice evi terket ailene git guvenliginizi sagla. Yazik gunah bebegine
 
Uyuşturucu madde kullanmıyor.

Bu akşam dediğiniz gibi konuşmaya çalışıcam. Bunun ikimiz için de son şans olduğunu gerekirse babasına anlatacağımı söylicem. Çünkü onun değil de benim babama söylersem biz diye birşey kalmaz artık. Umarım yola gelir :KK43:
 
Psikolojik destek almalı. ikiniz birliktede gidebilirsiniz. iyi birisini araştırıp gidin bence. ilaç kullanılması taraftarı değilim ama kişisel olarak gelişim katetmesi için destek şart bence. biraz size görev düşüyor idare etmeniz lazım, böyle davranışlar sergiliyorsa sağlıklı düşünemez. yatıştırıcı cümleler ile o anı atlatmasına yardımcı olun. ya da aşırıya giderse uzak durun yani. ama çok fena Allah yardımcınız olsun. boşanmakta kararlı mısınız? sırf bu yüzden ayrılacaksanız yapmayın. çünkü bu tür şeyler atlatılabiliyor emin olun. karşılıklı özveri çaba ve fedakarlık ile.
 
hele o anlarda kesinlikle sakin olun. bağırmayın, itelemeyin, ikaz etmeyin tenkit etmeyin. sakinleştirici bir ses tonu ile haklısın deyin haksız bile olsa.
 
Hiiiç ama hiiiiç normal bir durum değil.
Allah korusun, yarın öbürgün size de zarar verebilir.
Bir tedaviye ihtiyacı var..Psikiyatriye filan gidin mümkünse.
 
X