sinemridvan / Kendi Şiirleri

Transparandı mutlulugun.
İçini gösterirdi.
Her mutluluk arkasından
Binbir kavga türerdi.
İşte ben
buna rağmen
Seni kalbime işledim
Altın ipli camdan ignelerle
Degerini yüksek biçtim
çözülme hiç
sökülme die.
Anlatmak zorundasın şimdi
O ilmekleri nasıl çözebildin
Nasıl kalbime uzandı elin
Her hücrem acıdan kıvranırken
Seni içmden söküp nasıl alabildin
Üstelik gideme
Asla biteme die
Her dikişimde
Aşkımı fısıldamıştım kulaklarına meleklerin
Giderken onları da mı incittin
Zırhım yok sana karşı
Kalkan desen hiç edinmedim
Seni sadece sevmeyi bildim ben
Birgün çıkıp gidecegini tahmin etmedim
Elimde iğnemle altın makaram
Ve meleklerimle görünce beni
Kalbin sızlar mı düşünürdüm hep
Kim beni bu kadar yarım bırakmasına rağmen
Altın iplikli dikişlerimi hakedebilirki
Kimin transparan mutluluguna ragmen
Kalbime altın ipliklerle işlenebilirki
Sen benim en sevdigim melegimdin
Kim alabilirki boş bıraktıgın yerini..​