- 22 Haziran 2021
- 29
- 6
- 26
- Konu Sahibi yorgundemokrattt
- #1
Hislerimi nasıl yazıya dökeceğim bilmiyorum. Fazlasıyla uzun bir yazı olacak gibi. Üniversiteyi uzakta okudum. Mezun olalı 3 sene oluyor. Bu süreçte kpss ye çalıştım yüksek lisans yaptim. Bu süreçte hafif bir depresyon anksiyete panik atak yaşadım. Çevremdeki herkesle iletişimini kestim ve kendimi eve kapattım. Son 3 4 aydır iyiyim. bir erkek arkadaşım oldu yıllar sonra ve onu çok seviyorum. Aynı zamanda seviliyorum. Aileme ilişkimi soyledim ne olumlu ne olumsuz karşıladılar. Tam olarak istedikleri biri olmadığı için ailem evlenirsen maddi destekte bulunmam dedi. Erkek arkadaşımın da ailesi maddi destek sağlayacak durumda değil. Kendim atanacak miyim atanamayacak miyim bilmiyorum. Yüksek lisans yaptim ama hiçbir işime yaramıyor. Özel okullarda yok paraya çalışabilirim. Ailemin durumu iyi ve onların yanında çalışabilirim ama düşünüyorum ki beni pek dahil de etmek istemiyorlar. Erkek kardeşim okumadı ama dükkanı ona verecekler. Boşta bir evimiz var. Once ben Evlenirsem ben otururum kardeşime de kira veririm dedim. Hayır olmaz oğlumu düşünmem lazım seni de evlendigin adamın ailesi düşünsün dediler. Gerçekten zoruma gitti. Evde sürekli baskıyı ben hissediyorum saçma sapan yasaklar kurallar içinde yaşıyorum. Artık çok sıkıldım. Erkek arkadaşımı bunlardan kurtulmak için bir çıkış görmüyorum. Onunla evlenmek istediğim için evlenmeyi düşünüyorum.yoksa bu zamana kadar aklımda evlilik hiç olmamıştı. Şu anda da bir iş bulup evden ayrılayim diyorum ama verilen maaşlarla nasıl yapayım. Ailemle artık yaşamak istemiyorum orası kesin. Mutsuzum işsizim ve çocuk gibi yasaklarla yaşıyorum. Zaten erkek arkadaşım çalışıyor diye haftada 1 2 görüşüyoruz. Saçma sapan çıkma gidemezsin her hafta vs laflar. Çıldırmamak elde değil. Sevgilim olduğunu bilmeden öncesinde de böyle bir durumum yoktu yani. Şimdi saat 8de evde ol lafları. Gerçekten ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum. Neyi yapmalıyım bilmiyorum
