Sıkıntılarımızı paylaşarak onlarla beraber baş edelim mi?

ambitious

Yer gök aşk!
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2011
1.194
5
158
Sevgili Kadınlar Kulübü Üyeleri,

Hepimizin sıkıntıları vardır, kimimizin daha yüzeysel, kimimizin daha derinlerde... Bu sıkıntılarla başedebilme becerimiz yaşam kalitemizin de belirleyicisidir. Depresif bir ruh hali insanı hiçbir şey yapmamaya, tembelliğe, gerginliğe, uykuya, hiç yememeye, çok yemeye ve daha sayamayacağım pek çok hoş olmayan duruma iter.

Burada sıkıntılarımızı bizden götürdükleriyle birlikte paylaşalım, tüm bu kötü etkilerle birbirimize destek olarak başedelim. Belki biraz rahatlarız, yaşam kalitemiz yükselir...
 
canım sıkıntılarla baş edilecek gibi değil ama umarım bize faydalı olur bu dünya da dertsiz kul olmazmış benimde derdim evliliğim de eşimle düşüncelerimiz hiç uyuşmuyo ben duygusal davranmasını isterken o mantığıyla hareket ediyo bu yüzden sürekli tartışıyoruz beni anlamıyo sözler veriyo tutmuyo ayrılsam ne olacak ki diyorum onsuz yaşayamam da onu çok seviyorum keşke o benim üstüme düşen bir erkek olsaydı bazı erkekler var eşlerinin gözlerinin içine bakarlar etraflarında pervane olurlar çok güzel iltifatlar ederler benimki de aksine ailesi ne derse onu yapar bana söylediği güzel sözleri akrabalarına da söyler kendimi hiç özel hisstemiyorum çok mu peşinde koşuyorum acaba işte benim derdimin bir tanesi bu
 
söylemeyi unuttum bunlar ve benzeri durumlar beni çok yıprattı sanki kendimi yaşlanmış hissediyorum stresten sürekli yemek yiyorum bazen temizlik yapasım gelmiyo uyumak herşeyi unutmak istiyorum insanın ömründen ömür gidiyo
 

Canım kaç senelik evlisiniz?
 
Evli olmadığım için çok net yorum yapamayacağım, çocuk var mı peki?

Ben de sıkılınca yemek yiyorum malesef, eskiden uykuya kaçardım ama artık onu yapamıyorum...
 
ah sıkıntı olmaz olur mu ? Aslında yok gibi görünüyor ama diyorum ya işte öyle görünüyor. Geçmişim bir travma geleceğim koca bir muamma..Ailem var sağlığım yerinde diye umuyorum sevgilim var ama ilgisiz yapısı öyle bir insan yada hala eski aşkında aklı..Bilmiyorumm herşey muamma işte.Önceden küçük birşeyle dünyalar benim olurdu çok çabuk mutlu olurdum artık hiçbirşey yetmiyor bununiçin.Çok sıkılgan oldum özellikle ne yapmam gerekeni bilmiyorum örn:kitap okumaya başlıyorum hemen sıkılıyorum tv açıyorum 2 dk ya ondan da sıkılıyorum ne oluyor anlamıyorum geceleri çok ağlıyorum çok bunaldım çok
 
ne dertli hatunlarız biz böyle benimde derdim erkek arkadaşımın başka bi şehre gidicek olması...haziran gibi söyledi bu durumu.hazirandan beri deliksiz uyku uyumadım sanırım...daha belli değil diyo ama gidicek gibiler.hep dua ediyorum gitmesin diye.onu çok seviyorum,kaybetmekten çok korkuyorum,onsuz kalmak istemiyorum...bu arada bi arkadaş eşinin ilgisizliğinden bahsetmiş ama bazıları böyle canım onların değişmesini bekleyemeyiz.benim erkek arkadaşımın ağzındanda hiç öyle aşkımlı hayatımlı laflar çıkmaz.ama bu beni sevmediği ya da değer vermediği anlamına gelmiyor.önceleri öyle zannederdim ama yaşadıklarımdan snra sevginin lafla olmadığını gördüm.takma o yüzden canım.bak seviyomuşsun onu öyle kabul et.ben öyle yaptım,onu çok seviyorum.umarım gitmez
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…