Tebrik ediyorum sizleri ve iradenize hayran kaldığımı da belirtmek istiyorum.Bende 8yıldır kullanıyorum bu illeti ve bi kez bırakmaya kalkıştım istemeyerek sevgilimin baskısıyla başarılı olamadım tabi.Eşimle flört etmeye başladığımız zaman o 25 yaşındaydı ve hayatında belki toplasan 5kez arkadaşlarının zoruyla sigara içmiş,sigaradan nefret eden bi insandı.O kdr uğraştı ki bana bıraktırmak için iyi söyledi olmadı,kötü söyledi olmadı,sigara mı ben mi dedi ve ben o dönem düşünmeye gerek bile duymadan sigara demiştim.Sigara bırakma merkezine götürdü,bitkisel ilaçlar kullandım falan olmadı işte olmamasıda normaldi çünkü ben bırakmayı asla düşünmüyordum.Eşimle o dönem artık sigara kavga konumuzdu ve o da kavgaya son vermek ve birz da bnm vicdan azabıyla belki bırakır düşüncesiyle sanırım sigara başladı ve şu an o da 3yıldır içiyor.Benim yüzümdn başlamasına çok üzülmüştüm o dönemde ama yine de bırakmadım.Şimdi 2yıllık evliyiz ve günde 1paket ben,1 pakete yakın eşim içiyor.Aylık 350tlye falan mal oluyor tabi bu durum ama maddiyatı da geçiyoruz manevi olarak tam bi yıkım ya.Bebek istiyo eim ben istemiyorum bikaç noktadan ötürü ve bu noktaların birini de sigara oluşturuyor maalesef.Bırakmak istemiyorum ve neden inat ediyorum anlamıyorum.onu olmayan olsada hayatın sonu olan bu illete neden bu kdr ilgi duyuyorum.Tiryakiyim ve aslında içtiğim sigaraların çoğuda bana zevk vermiyor sırf alışkanlık,boşluk.Eşim arada yine konuşuyor bnmle bu konuda ve benim bıraktığım an o direkt paketi atacağını söylüyor.Çok destek oluyor tedavi ol psikoloğa falan da gideriz yeneriz bunu diyor ama bndeki inatla her seferinde hüsrana uğruyor.Sigarasız hayatın çok renksiz olacağını düşünüyorum hep.Sigara içmeyenlere şaşırıyorum.Nası bi bağımlılıktır bu ya!Keşke sizler gibi bi anda çok isteyebilsem bırakmayıbenneyaptımki