Evet bak işte o konuda diyecek lafım yok çünkü panik atak hastalığınızın olduğunu bilmiyordum.
Ama şöyle düşün; doğumun eziyet olacağı fikrine yine biz insanlar yüzünden kapılıyoruz.
Seni bilmiyorum mesela kendi adıma konuşacak olursam benimki ilk tecrübem olacak gebelik ve doğumda.
İnsanlar o kadar çirkin şeyler anlattıkları için ben de sık sık düşünmüyor değilim.
Çünkü bilinmeyen şeyi onlar gibi yaşamamız için koşullandırıyorlar.
Hâlbuki doğumla alakalı tek bir kötü şey okumasaydık tam tersi her taraf iyi yorumlarla dolu olsaydı (ki azımsanmayacak kadar pozitif yorum var) zihnimizdeki doğum=eziyet algısı değişecekti.
Ben de bu düşüncelerimden kurtulmazsam asıl zararı o zaman kendime vereceğimi asıl sıkıntıyı o zaman çekeceğimi anladım.
İnadına güzel normal doğumlar izledim,okudum.
Panik atak değilim ama benim de kontrolü ele geçirmeye çalışan doğumla alakalı kötü duygularım var kafamda :)
Ama ona müsaade edersem, edersek gerçekten kolay ve güzel doğum yapmış annelerimize ayıp etmiş olurum.
Demem o ki evet panik atak burda çokkkk büyük rolde ama kulaklarımızı biraz kötü tecrübelere ve hislere kapatamaz mıyız?
Misal bana hâlen neler yapıyorlar bazen insanlardan nefret etmek gibi garip ruh hallerim bile oluyor.
Hele ki böyle pozitif düşündüğümü dile getirdiğim an ilk duyduğum şey; "heeee tabi bunlar iyi günlerin sancın tutsun da gör" , "hee o sancı neyse de beni bi kestiler orama kadar yaaaaa" , "ha orası ha orası dikiş var iksinde de sezaryen varken aptal mısın kızım" , "sen bişi bilmiyosun çek de gör" , "bunlar iyi günlerin sen doğur da gör"....
Daha yazamayacağım kadar çok hem de en yakınlarımdan...
Çoğu zaman ağlatma derecesine kadar üstüme geldiler.
Kadınlarda tatmin duygusu gelişmemiş bir kıskançlık var.
Doyuramıyoruz o kıskançlığı... kendisi kötü yaptıysa zinhar hepimiz kötü yapacağız. Bu böyle olmalı! Diretiyorlar da diretiyorlar...
Ben bu saçmalıklar yüzünden evlenip 3 gün eşimle ilişki yaşayamadım yani çok affedersiniz nolur bunu söylemek istemiyorum ama bu bana zarar verdi.
Çünkü hep en kötüsünü duydum. Mutsuzluk getirdi bu bana sadece...
Şimdi de evladımın mutsuzluk getireceğinden o kadar eminler ki...
Doğur da gör evden çıkamayacaksın'lar, bi yürüsün mahvolacaksın'lar...
Ben onu hiçbir evrede engel olarak görmüyorum çünkü isteyerek yaptım diyorum herkese.
Ama engel olacak herşeyine diye karşılık alıyorum.
Evet ben onu doğumum dahil hiç engel olarak görmüyorum. Göremiyorum...
5-6. Aylarımda çok rahattım herkes öyle içerlemiş olmalı ki sen son aylarda görürsün ne sıkıntıların olacak dediler. Nasip deyip geçtim.
Nasıl nazara geldimse 31. Haftamda böbrek taşı sancılarım geldi erken doğum tetiklendi 2 hafta acilde yattım bu böyle gitmez çocuğu da alalım böbreği de ameliyat edelim dediler.
Sancı çekmeye razı oldum hayatımda çekmediğim ağrıyı çektim ağrı eşiği neymiş öğrendim ve o halde başımda "zor zooorrr daha ne sıkıntılar yaşıcan" diyenler oldu.
Panik Atak değilim ama psikolojimi anlatabildim inşallah.
Bozmak için çokkkk uğraşıyorlar ama enn ufak tavizimde yıkılırım biliyorum.
Eşim ve kayınvalidem tek destekçim diyebilirim...kendi annem bile bazen muhalefet oluyor fikirlerime.
Tek söyleyebileceğim hastalığının elverdiği ölçüde iyilikleri sadece iyiyi düşün.
Panik atak deyip geçemem ve bilmiyorum da konuşması sana çok rahat dersen hakkın var belki ama ben inan kolaylık olduğu için değil yapabileceğimize inandığım için yazıyorum.
Sana gelmesini istediğin şey kolay ve doğal bir doğumla doğmuş bşr mutluluk değil mi?
Lütfen o mutluluğu özlediğini her fırsatta hisset ve o günü korkuyla telaşla değil heyecanla bekle yapamaz mısın?
Panik atağının gelme korkusuyla yaşama... aklına bile getirme olmaz mı...
Sana gelecek ondan daha şirin bir varlık var:)
Elhamdülillah Rabbimiz onca itaatsizliğimize rağmen bizi anne olma şerefine lâyık görmüş.
Bu çok kıymetli bi hediye diye düşünüyorum...
Babam hep derdi zahmetsiz rahmet olmaz kızım...
Yemeği bile löp diye yutamıyoruz çiğnemek zorundayız.
Bu güzel varlık için biraz zorluk çekmiş olmak bile güzel değil mi?
Eziyet değil bu...Emek...
Annelerimizi düşünün. Çok güzel değiller mi?:)
Kötü olan herşeyden uzaklaş ve iyiliği düşün...
Bunlar iyi günlerimiz ama çok daha iyilerini göreceğiz Allahın izniyle...
Kıskanç ve mutsuz kadınların hezeyanlarına kulak asmak zorunda değilsin. Eziyet bile olacaksa bu senin bu benim deneyimimizdir. Öldürmeyen acı güçlendirir diye klişeyle sonnvereyim çok uzatıp sıktım affedersin olurmu? Ama gerçekten iyi olmanı ve güzel bir doğumu hayal etmeni istedim.
Vücudun buna izin veriyor. Sen de vücuduna izin ver sadece. Allah ın da izniyle çatı kemik vs problemi de yoksa her arkadaşa ve tabii ki de bana da bu tecrübeyi nasip etsin Rabbim...
Keyifli günler bebişinle...:)