Ey oğul Beysin,
Bundan sonra öfke bize, uysallık sana... Güceniklik bize, gönül almak sana... Suçlamak bize, katlanmak sana... Acizlik bize, yanılgı bize, hoşgörmek sana... Geçimsizlikler, çatışmalar, anlaşmazlıklar bize, adalet sana... Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize, bağışlama sana...
Ey Oğul!
Bundan sonra bölmek bize, bütünlemek sana... Üşengeçlik bize, uyarmak, gayretlendirmek, şekillendirmek sana...
Ey oğul!
Sabretmesini bil; vaktinden önce çiçek açmaz...
Şunu da unutma: İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın...
Ey oğul!
Yükün ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı; Allah (C.C.) yardımcın olsun...
Ertuğrul Gazi'nin
Osman Gazi'ye vasiyeti
Bak oğul!
Beni kır, Şeyh Edabili'yi kırma.
O, bizim boynumuzun ışığıdır. Terazisi dirhem şaşmaz. Bana karşı gel ona gelme... Bana karşı gelirsen üzülür, incinirim; ona karşı gelirsen gözlerim sana bakmaz. Baksa da görmez olur.
Sözümüz Edebali için değil, şenceğiz içindir.
Bu dediklerimi vasiyetim say!
Şeyh Edabâli'nin
Osman Gazi'ye vasiyeti
Oğul,
İnsanlar vardır, şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölür.
Avun oğlum avun. Güçlüsün, kuvvetlisin, akıllısın, kelamlısın, ama, bunları nerede, nasıl kullanacağını bilmezsen, öfken ve nefsin bir olup aklını yener, sabah rüzgarlarında savrulur gidersin.
Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın.
Dünya senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir.
Bütün fethedilmemiş sırlar, bilinmeyenler, görülmeyenler ancak senin fazilet ve gayretinle gün ışığına çıkacaktır.
Ananı, atanı say.
Bereket büyüklerle beraberdir.
Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin.
Açık sözlü ol. Her sözü üstüne alma, gördün söyleme, bildin bilme.
Sevdiğin yere sık gidip gelme, kalkar itibarın, muhabbet olmaz.
Üç kişiye acı: Cahiller arasındaki alime, zenginken fakir düşene, hatırlı iken itibarını kaybedene.
Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Haklı olduğun mücadelenden korkma.
Bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler...