- 11 Ağustos 2024
- 204
- 107
- 26
- Konu Sahibi gitmesanamuhtacim
- #1
Merhabalar kızlar. Ben 18 yaşından beri ağır antidepresanlar kullanıyorum. 26 yaşındayım. Bende panik bozukluk var. Panik bozukluğum ileri derecede. Bu ilaçları bir doz azaltınca bile hemen panikatağım geri geliyor, yutkunamıyorum, yemek yiyemiyorum ve nefes alamıyorum. İstemsizce kilo veriyorum. Bu ilaçları kullanırken cinselliği bırakın, mastürbasyon bile çekemiyorum. Orgazm olamıyorum mastürbasyon çektiğimde. Azmıyorum bile. Aseksüel gibiyim. Ayrıca anne olabileceğime, mutlu bir hayatım olacağına da inanmıyorum. Çevremdeki insanlara bakıyorum, ne güzel seviyorlar, seviliyorlar. O kadar çirkin hissediyorum ki kendimi. Sevmeye bile hakkım olmadığını, sevmeyi bırakın, yaşamaya hakkım olmadığını düşünüyorum. Zaten yaşayamıyorum da. Buna yaşamak mı denir? Anne olabileceğime ise hiç inanmıyorum. Hiç çocuğum yok. Evli de değilim, sevgilim de yok. Zaten benim gibi bu kadar ağır ilaçlar kullanan, kendini bu kadar sevmeyen, bu kadar pasif bir karakter anne olmamalı diye düşünüyorum. Herkes anne olmak zorunda değil neticede. Zaten karşıma adam gibi adam da çıkmıyor. Çok karamsarım. Bayağı da ağır bir depresyon geçiriyorum sanırım. Ben bu ilaçlardan kurtulmak istiyorum. En azından mastürbasyon çekebilmek, orgazm olabilmek istiyorum, cinsellik ve erkekler zaten olmayacak. Ve bu ilaçları içmeme rağmen sürekli ağlıyorum. Hislerim o kadar yoğun ki. İlaçla bile geçmiyorlar. Çok duygusalım. Sizin aranızda bu ilaçlardan kurtulabilen var mı? Kurtulmak için ne yaptınız? Panik bozukluk ve borderline nasıl geçer? Bir tavsiyeniz var mı arkadaşlar? Ömür boyu bu ilaçlara mı mahkum olacağım ben?
Son düzenleme:
onu anlatmaya çalıştım, orgazm duygusu, yükselme duygusu yok
