Sevmek tahammül etmek değildir, sürekli kendinden tavizler vermek, o kırılmasın diye kırılmak, o üzülmesin diye üzülmek, hep o ne isterse onu yapmak da değildir. Onu hayatının merkezine oturtmak, her şeyini ona göre ayarlamak hiç değildir olmamalıdır da. O kıskanıyor diye kendini kısıtlamak, istemedikleriyle görüşmemek, onun kurallarına göre yaşamak, sürekli yıpranmak, üzülmek, incinmek değildir....
Tabiki kıskanacaksın, hep yanında olsun isteyeceksin, deli gibi özleyeceksin, kimseyle paylaşmak istemeyeceksin ama bu konular o kadarda basit değil bence. Hayatı zehir edecek noktalara gelen kıskançlıklar, şımarıklıklar, istenen fedakarlıklar ve bunlara karşın onun öylece put gibi durması benim sinir katsayımı arttırır açıkçası.
Ortak, müşterek bir hayattır sevmek. Bu ister sevgiliniz olsun ister dostunuz isterse evcil hayvanınız. Her ikinizde farklı farklısınız ama o farklılıklardan empati ve toleranslarla harika bir birliktelik için karşılaştırıldınız. Sadece birinin tek taraflı dayatmaları için değil. Oysa ki senin ondan onunda senden öğreneceği o kadar çok şey var ki, paylaşabileceğiniz, gülebileceğiniz, eğlenebileceğiniz, oturup beraber ağlayabileceğiniz, birbirinize anlatabileceğiniz bunlar say say bitmez. Düşününce ne kadarda güzel değil mi? İşte bunların tadını çıkarmalı birbirinizin kıymetini bilmeli, sevginizi dayatmalar, kurallar üzerine kurmamalısınız. Ben demiyorum hatta diyemem ki özgür bırakın sevdiğinizi, yok tabiki özgürlüğünde bir sınırı olmalı, fazlası benimde bünyeme zarar açıkçası ama güven diye bir şey var insan sevdiğine güvenmiyorsa, ondan şüphe duyuyorsa, herkesi potansiyel düşman görüyorsa kime güvenebilir bu hayatta? Bir an durun ve düşünün bence. İnsan herkese sevgilim/eşim diyebilir mi? Eğer bir kere dediyseniz ne olur hakkını verin, ne olur arkasında durun sevginizin, bereberliğinizin, iyi günde, kötü günde, arkadaşlarıyla, dostlarıyla, ailesiyle, sevdiğiniz sevmediğiniz tüm huylarıyla, anlaştığınız ya da anlaşamadığınız tüm konularda çünkü sevmek böyledir işte anlık değil, tek seferlik değil....
Sevmek ona saygı duymaktır. Onu olduğu gibi kabul edip hayatınızı onunla zenginleştirmektir. Eğer kısıtlamalara girip hayatı zindan ediyorsanız lütfen devam etmeyin o ilişkiye. Çıkışı yoktur o labirentin. Hayata bir defa geliyoruz ve hayat çok kısa.