sevme beni...

sevdim seni...
nedensiz,beklentisiz,gerekçesiz,tanımsız...
sevdikçe korktum kendimden...
sevdikçe uzaklaştım senden...
yeni hayaller,yeni düşler kuramayacak kadar yorgunum...
sevme beni,benim bezmişliğim değmesin sıcacık yüreğine...

sevme beni korkuyorum...
alışık değilim bana dair yazılar yazılmasına...
bugüne kadar hep bendim içini döken beyaz sayfalara başkaları adına...
hep bendim satır,satır kanayan...
şimdi senin satır aralarında kendi adımı hecelemek
hiç görmemem gereken mavi bir düşü anımsatmakta...
bu düşe dalmak istemiyorum...
çünkü biliyorum her düş apansız bir uyanışla son bulmakta...
bu düşe dalmak istemiyorum bu düşten uyanmak istemediğim için...

sevme beni korkuyorum...
o kadar uzun zaman beklentisiz,karşılıksız sevilmeyi bekledimki
artık yitirdim inancımı...
artık onlardan biri olmak için
kendime rağmen,kendimle savaşırken çıktın karşıma...
sevme beni geri dönmemeliyim...

sevme beni korkuyorum...
sevme beni,beni sevme derken içimi parçalıyorum
içime kanıyorum...
sevme beni hak etmiyorum...
sevme beni...
sevme...