- 18 Mart 2013
- 3.767
- 12.151
-
- Konu Sahibi En buyuk kk
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Ben 27 yaşındayım sevgilim 32. Ben iş arayışındayım henüz bulamadım ama maddi problemim yok ailemin durumu iyi. Sevgilimin yaklaşık bir ev parası kadar borcu var. Üniversite mezunu ama gündüzleri borca batmış dükkanını işletirken geceleri saat 4'e kadar seyyar yemek işi yapıyor ve zaman zaman inşaatlarda çalışıyor.
Ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Onun şehrinde benim iş bulma şansım yüzde 0. Yani istediğim, eğitim gördüğüm alanda bir iş bulma şansım. Benim çok fazla kariyer hırsım var bu arada, 7 yaşından beri böyleydi. Hep çok çalışkan, çok hırslıydım.
Sevgilimi, onunla geçirdiğim günleri çok ama çok özlüyorum. Zaman zaman onun yanına gidiyorum ama eskisi gibi değil. Ne zaman arasam mutsuz, ne zaman arasam umutsuz, bomboş geliyor sesi. Benim ailevi bir konuda ciddi çok büyük bir sıkıntım var buraya yazmak istemediğim bir konu. Bunun dışında ev arkadaşımla kavga ettik ve yolları ayırmak üzereyiz. Başvurduğum işlerden cevap alamıyorum. Ama bu sorunlarımı anlatacak, paylaşacak kimsem de yok. Sevgilim bu sorunları dinleyecek halde değil.
Arkadaşım desen hiç arkadaşım kalmadı. 85 kilo oldum yiye yiye 60 kiloluk bir kızdım eskiden (2 yıl önce). Ve bilgisayar başından kalkmıyorum. Sanki omuzlarımda dünyanın yükü var.
Ailem suçlu olarak onu görüyor. Bırak o sana gelecek sunamaz diyor. Bırakmak benim için bir alternatif değil. Çok yoruldum ama onu seviyorum. Onsuz olamam o da bensiz olamaz.
Güçlü olmanın yollarını arıyorum.
Ben 27 yaşındayım sevgilim 32. Ben iş arayışındayım henüz bulamadım ama maddi problemim yok ailemin durumu iyi. Sevgilimin yaklaşık bir ev parası kadar borcu var. Üniversite mezunu ama gündüzleri borca batmış dükkanını işletirken geceleri saat 4'e kadar seyyar yemek işi yapıyor ve zaman zaman inşaatlarda çalışıyor.
Ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Onun şehrinde benim iş bulma şansım yüzde 0. Yani istediğim, eğitim gördüğüm alanda bir iş bulma şansım. Benim çok fazla kariyer hırsım var bu arada, 7 yaşından beri böyleydi. Hep çok çalışkan, çok hırslıydım.
Sevgilimi, onunla geçirdiğim günleri çok ama çok özlüyorum. Zaman zaman onun yanına gidiyorum ama eskisi gibi değil. Ne zaman arasam mutsuz, ne zaman arasam umutsuz, bomboş geliyor sesi. Benim ailevi bir konuda ciddi çok büyük bir sıkıntım var buraya yazmak istemediğim bir konu. Bunun dışında ev arkadaşımla kavga ettik ve yolları ayırmak üzereyiz. Başvurduğum işlerden cevap alamıyorum. Ama bu sorunlarımı anlatacak, paylaşacak kimsem de yok. Sevgilim bu sorunları dinleyecek halde değil.
Arkadaşım desen hiç arkadaşım kalmadı. 85 kilo oldum yiye yiye 60 kiloluk bir kızdım eskiden (2 yıl önce). Ve bilgisayar başından kalkmıyorum. Sanki omuzlarımda dünyanın yükü var.
Ailem suçlu olarak onu görüyor. Bırak o sana gelecek sunamaz diyor. Bırakmak benim için bir alternatif değil. Çok yoruldum ama onu seviyorum. Onsuz olamam o da bensiz olamaz.
Güçlü olmanın yollarını arıyorum.