• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevgilime bağımlıyım ve ondan ayrılamıyorum🥺

redhairgirl

Üye
Kayıtlı Üye
11 Ocak 2023
72
22
8
22
Herkese merhaba. 1.5 yıllık bir ilişkim var 21 yaşındayım. Kendisi benim ilk sevgilim. Erkek arkadaşımın bir sürü kötü özelliği var anneci olmasından tutun da kıskanç baskıcı olmasına kadar. Ondan ayrılmam gerektiğini biliyorum ama ayrılamıyorum. Sanki ondan başkasıyla bir daha olamazmışım, başka biriyle hiçbir zaman düzgün bir geleceğim olamayacakmış, ondan başkası beni hep aldatacakmış gibi hissediyorum😥. Çocukluğumdan beri bir ailem olmasını çok istedim babasız büyüdüm belki de bunun verdiği yalnızlıkla ona bu kadar bağlandım bilmiyorum ama ondan kopamıyorum. Tartıştığımızda bile yemeden içmeden kesiliyorum onu düşünmekten ya benden ayrılırsa korkusu yüzünden kendimi kısıtlayan bambaşka birine dönüştüm kendimden nefret eder hale geldim. Ona olan bu duygusal bağımlılığımdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten bu durumdan çok sıkıldım ama elimde değil🥺
 
21 yaşında çok genç olduğun için kendi üzerindeki kontrolün çok zayıf tamamen dürtüsel hareket ediyorsun. Hemen ayrılın desekte bağımlı olduğun için bunu hemen yapamazsın. Önce bir terapi alın ve Erkek arkadaşınızla geçirdiğiniz zamanı yavaş yavaş azaltın sonra tamamen ayrılın
 
Siz bağımlı değil zayifsiniz.
Bağımlı olan kimseler bunu içten içe bilir ama asla kabul edemez.
Başkası uyarsa inkar eder.
Kendisine bile itiraf edemez.
Siz durumun net bir biçimde farkındasınız.
Bunu bile getiriyorsunuz,partnerinizin kötü özelliklerini fark etmişsiniz..
İşte bu bildiğiniz zayıflık,biraz da ilk olma durumu.
Ayrilacaksiniz,baskasindan gelen tekliflere açık olacaksiniz.
Sevgi adı altında tecrubeniz olmadığı için elin adamı 1,5 sene eziyet etmiş size.🤔
 
Kendini şartlandırdığın için böyle düşünüyorsun, yarın onla evlenirsen 3.sayfa haberlerinde veya boşanma haberlerinde seni görebiliriz, ayrıca ona bu kadar bağlı olman seni çantada keklik yapıp zerre değer verdirmiyor muhtemelen yüzüne de bakmıyordur.
 
Evlenin. Kaynananla otursun anacıymış sevgilin, evden çıkarmaz kıskanç olduğu için gül gibi geçinir gidersiniz.
 
Kural 1 kendi kendine hayat kurmayı öğrenmelisin.
Kural 2 hayatına giren kişi kim olursa olsun senden bağımsız istediğini yapar bunu kabullenmelisin ve senin için önemli olanın sen olduğunu bilmelisin
Kural 3 obsesyona çevirmiş gibi görünüyor bir terapist ile çalışabilirsin
 
Kendini şartlandırdığın için böyle düşünüyorsun, yarın onla evlenirsen 3.sayfa haberlerinde veya boşanma haberlerinde seni görebiliriz, ayrıca ona bu kadar bağlı olman seni çantada keklik yapıp zerre değer verdirmiyor muhtemelen yüzüne de bakmıyordur.

tam tersi aslında benimle aşırı ilgileniyor. Tüm gün her saat başı mesaj atar, haftanın minimum 3 gününü beraber geçiririz, hep bir yerlere gideriz plan yapar, bensiz tatile bile gitmek istemez. onunla çok vakit geçirdiğim için alışkanlık mı oldu acaba..
 
Daha çok gençsin kandine inancın saygın kaybolur bu ilişkiyle. Destek almanı öneririm imkanın yoksa belediyenin psikologları var ücretsiz onlarla görüşebilirsin. ama kendine bu kötülüğü yapma lütfen kuzum.
 
Herkese merhaba. 1.5 yıllık bir ilişkim var 21 yaşındayım. Kendisi benim ilk sevgilim. Erkek arkadaşımın bir sürü kötü özelliği var anneci olmasından tutun da kıskanç baskıcı olmasına kadar. Ondan ayrılmam gerektiğini biliyorum ama ayrılamıyorum. Sanki ondan başkasıyla bir daha olamazmışım, başka biriyle hiçbir zaman düzgün bir geleceğim olamayacakmış, ondan başkası beni hep aldatacakmış gibi hissediyorum😥. Çocukluğumdan beri bir ailem olmasını çok istedim babasız büyüdüm belki de bunun verdiği yalnızlıkla ona bu kadar bağlandım bilmiyorum ama ondan kopamıyorum. Tartıştığımızda bile yemeden içmeden kesiliyorum onu düşünmekten ya benden ayrılırsa korkusu yüzünden kendimi kısıtlayan bambaşka birine dönüştüm kendimden nefret eder hale geldim. Ona olan bu duygusal bağımlılığımdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten bu durumdan çok sıkıldım ama elimde değil🥺
çok gençsin ve ilk aşkın olduğu için böyle hissediyorsun. güçlü olmalı ve istemeye istemeye de olsa ayrılmalısın. ondan başkası aldatacak gibi hissediyorsun da bunun çözümü o değil ki evlenirseniz hayatı sana zehir edecek anneci olmak zaten başlı başına bi iş. anneci erkekelr karısını aldatmaktan beter ederler çünkü yine evinizde 2. bir kadın olur hem de vazgeçemeyeceği bir kadın. evdeki herşeye ve en sonunda çocuğuna kadar karışır muhtemelen. çocugunu başka bir kadınla paylaşabilecek misin?
 
Herkese merhaba. 1.5 yıllık bir ilişkim var 21 yaşındayım. Kendisi benim ilk sevgilim. Erkek arkadaşımın bir sürü kötü özelliği var anneci olmasından tutun da kıskanç baskıcı olmasına kadar. Ondan ayrılmam gerektiğini biliyorum ama ayrılamıyorum. Sanki ondan başkasıyla bir daha olamazmışım, başka biriyle hiçbir zaman düzgün bir geleceğim olamayacakmış, ondan başkası beni hep aldatacakmış gibi hissediyorum😥. Çocukluğumdan beri bir ailem olmasını çok istedim babasız büyüdüm belki de bunun verdiği yalnızlıkla ona bu kadar bağlandım bilmiyorum ama ondan kopamıyorum. Tartıştığımızda bile yemeden içmeden kesiliyorum onu düşünmekten ya benden ayrılırsa korkusu yüzünden kendimi kısıtlayan bambaşka birine dönüştüm kendimden nefret eder hale geldim. Ona olan bu duygusal bağımlılığımdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten bu durumdan çok sıkıldım ama elimde değil🥺
Ayrılığı düşünerek çağırıyorsun haberin olsun.
Dur ya daha ilk ilişkinmiş nereye hemen? Adama bunu hissetırirsen bulunmaz hint kumaşı bile olsan seni toz bezi yapar kendi değerini bil ,daha kimler kimler çıkacak karşına ohooo şaşırırsın.
 
mutlaka terapi al.partnerinden kötü muameleme gördüğü halde ayrılamayan insanların başına çok çok çok kötü şeyler gelir. senin ufak ayrılıklarda yemeden içmeden kesildiğin zaman diliminde hissettiğin acının milyon katını yaşarlar. çünkü hayatları bitmiş olur.

adam bu nasılsa ayrılamıyor bana bağımlı der tokatlar geçer aldatır geçer. hayat prensipleri olmayan insanları harcar. arkadaşın kalmaz. ya kariyerin olmaz ya da kafan bulanık olduğu için iş verimin düşük olur. dertleşeceğin bir tane düzgün insan kalmaz. çünkü seni kısıtlar. sömürmeye devam etmek için gözünün açılmaması lazım. ekonomik olarak da kısıtlar. bir ayakkabı almaya bile korkar olursun. neşeni ruhunu özgüvenini paranı aileni dostunu hepsini elinden alır. özgüvensiz sinik ezik bir hale gelirsin. çocuk olursa ona da kötü davranır belki en kalbinin acıyacağı nokta bu olur. çünkü sen öyle bir adamdan çocuk dünyaya getirdiğin için yüzde elli sorumlu olursun.

bu yazdığım size acımasız gelecek ama ben çok sevdim onu sevgimle değiştireceğim düşüncesi doğru değil. aşırı duygusallık bu dünyaya uygun değil. mantığımız bize doğruyu söylüyor. duygular kontrol edilmezse insanın başına bela açar. sürekli affetmek sürekli şans vermek olmazları olduracağım hırsı hiçbir işe yaramaz. ne aşkta ne de dostlukta. uzman sizin yalnızlık korkunuzun temeline inecektir. daha güçlü olacaksınız.sevgiler.
 
mutlaka terapi al.partnerinden kötü muameleme gördüğü halde ayrılamayan insanların başına çok çok çok kötü şeyler gelir. senin ufak ayrılıklarda yemeden içmeden kesildiğin zaman diliminde hissettiğin acının milyon katını yaşarlar. çünkü hayatları bitmiş olur.

adam bu nasılsa ayrılamıyor bana bağımlı der tokatlar geçer aldatır geçer. hayat prensipleri olmayan insanları harcar. arkadaşın kalmaz. ya kariyerin olmaz ya da kafan bulanık olduğu için iş verimin düşük olur. dertleşeceğin bir tane düzgün insan kalmaz. çünkü seni kısıtlar. sömürmeye devam etmek için gözünün açılmaması lazım. ekonomik olarak da kısıtlar. bir ayakkabı almaya bile korkar olursun. neşeni ruhunu özgüvenini paranı aileni dostunu hepsini elinden alır. özgüvensiz sinik ezik bir hale gelirsin. çocuk olursa ona da kötü davranır belki en kalbinin acıyacağı nokta bu olur. çünkü sen öyle bir adamdan çocuk dünyaya getirdiğin için yüzde elli sorumlu olursun.

bu yazdığım size acımasız gelecek ama ben çok sevdim onu sevgimle değiştireceğim düşüncesi doğru değil. aşırı duygusallık bu dünyaya uygun değil. mantığımız bize doğruyu söylüyor. duygular kontrol edilmezse insanın başına bela açar. sürekli affetmek sürekli şans vermek olmazları olduracağım hırsı hiçbir işe yaramaz. ne aşkta ne de dostlukta. uzman sizin yalnızlık korkunuzun temeline inecektir. daha güçlü olacaksınız.sevgiler.
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim. Ben de dediklerinizin farkındaydım ama okumak daha da gözümü açtı haklısınız.
 
rica ederim ne demek. ben 10 yıl önce daha üye değilken bu siteyi keşfetmiştim. evli bir kadın konu açmış ve sorunlarını yazdı. keşke adını hatırlasam. 2 tane deneyimli kadın üye öyle şeyler yazmışlardı ki ayrıl bitir asla değişmez diye. bana çok sert gelmişti tepkileri tabi o zamanlar duygular önde :) konu bir dönem popüler oldu sonra unutuldu. aradan yıllar geçti. konu sahibi o sürede ayrılmış başına gelmeyen kalmamış. tekrar konuya yazı yazmıştı siz haklıymışsınız diye. vay be demiştim. o iki kadının söylediği şeyler harfiyen olmuştu. bu nasıl sosyolojik gözlem bu nasıl psikolojik çözümleme helal olsun onlara demiştim. dışarıdaki insanlar mantık temelli baktığı için sert gerçekçi yorum yapıyor. olayın içinde olduğumuzda bakış açımız daralıyor.
 
Herkese merhaba. 1.5 yıllık bir ilişkim var 21 yaşındayım. Kendisi benim ilk sevgilim. Erkek arkadaşımın bir sürü kötü özelliği var anneci olmasından tutun da kıskanç baskıcı olmasına kadar. Ondan ayrılmam gerektiğini biliyorum ama ayrılamıyorum. Sanki ondan başkasıyla bir daha olamazmışım, başka biriyle hiçbir zaman düzgün bir geleceğim olamayacakmış, ondan başkası beni hep aldatacakmış gibi hissediyorum😥. Çocukluğumdan beri bir ailem olmasını çok istedim babasız büyüdüm belki de bunun verdiği yalnızlıkla ona bu kadar bağlandım bilmiyorum ama ondan kopamıyorum. Tartıştığımızda bile yemeden içmeden kesiliyorum onu düşünmekten ya benden ayrılırsa korkusu yüzünden kendimi kısıtlayan bambaşka birine dönüştüm kendimden nefret eder hale geldim. Ona olan bu duygusal bağımlılığımdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten bu durumdan çok sıkıldım ama elimde değil🥺
Ya benden ayrılırsa korkusu bende de vardı, tadımı tuzumu kacirirdi bunu ona da hissettirmis olmalıyım ki sürekli ayrılıkla tehdit edip beni cepte görüyordu. Sonuç ne oldu peki ?
Ben ayrıldım ( nişan attım) sonra aylarca yalvardı, ben seni düşündüğümden daha çok sevmişim dedi .
Boşver arkana bile bakma. Kimseyi duzeltemezsin ,olan sana olur , yorulursun , psikolojin mahvolur . Yol yakınken görmüşsün ne güzel
 
Ya benden ayrılırsa korkusu bende de vardı, tadımı tuzumu kacirirdi bunu ona da hissettirmis olmalıyım ki sürekli ayrılıkla tehdit edip beni cepte görüyordu. Sonuç ne oldu peki ?
Ben ayrıldım ( nişan attım) sonra aylarca yalvardı, ben seni düşündüğümden daha çok sevmişim dedi .
Boşver arkana bile bakma. Kimseyi duzeltemezsin ,olan sana olur , yorulursun , psikolojin mahvolur . Yol yakınken görmüşsün ne güzel
Size de geçmiş olsun umarım çok mutlu olursunuz
 
Herkese merhaba. 1.5 yıllık bir ilişkim var 21 yaşındayım. Kendisi benim ilk sevgilim. Erkek arkadaşımın bir sürü kötü özelliği var anneci olmasından tutun da kıskanç baskıcı olmasına kadar. Ondan ayrılmam gerektiğini biliyorum ama ayrılamıyorum. Sanki ondan başkasıyla bir daha olamazmışım, başka biriyle hiçbir zaman düzgün bir geleceğim olamayacakmış, ondan başkası beni hep aldatacakmış gibi hissediyorum😥. Çocukluğumdan beri bir ailem olmasını çok istedim babasız büyüdüm belki de bunun verdiği yalnızlıkla ona bu kadar bağlandım bilmiyorum ama ondan kopamıyorum. Tartıştığımızda bile yemeden içmeden kesiliyorum onu düşünmekten ya benden ayrılırsa korkusu yüzünden kendimi kısıtlayan bambaşka birine dönüştüm kendimden nefret eder hale geldim. Ona olan bu duygusal bağımlılığımdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten bu durumdan çok sıkıldım ama elimde değil🥺
Öyle güzel ayrılırsin ki bende ilk sevgilimden 2.5 sene ayrilamadim nalet olsun ki ilkti son deyip drudum hayatımı mahvettim ayrildik tam 25 gün her gün ağladım ama sonra kocaaamman bir ooooh çektim hayatıma öyle güzel biri girdi ki o zaman ona nye daha önce yallah dememişim diye de ağladım . Bıçak gibi kes at bir an da asla geri dönme hatta kendine yemin et . Bak ben o kişiden asla ayrilmayacgimi düşünürdüm bana küser günlerce konuşmaz bende günlerce ağlardım evine bile giderdim şuan aklıma tüküreym diyorum kendine bu kötülüğü asla yapma
 
Back