Daha şimdiden böyle öfke kontrolü sıfır biri birini seviyorsa bırak küfür etmeyi saçının teline zarar gelsin istemez şu anda böyle ise eminim evlendikten sonra daha fazlası olucak seni yönetmek isticek çünkü kıskandığı şey bunu gösteriyor sizin kararınız ama hazır ayrılmışken barışmayı düşünmeyin derimMerhabalar hikayem biraz uzun olacak ama buraya yazmaya karar aldım çünkü başka kimseye anlatamıyorum, içim yanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.
5 gün önce iki senelik ilişkim bitti, eski sevgilimle her şeyin ilkini yaşadım, benim ilk sevgilimdi, birbirimizi çok seviyorduk (hala da seviyoruz diye düşünüyorum) ve çok güzel anıları biriktirdik. Cinsel beraberliğimiz de oldu. Ben çok sadık biriyim, ve ondan başka kimseyle ilgilenmedim aklımdan bile geçmedi. Ve sevgilim bana her zaman “iyi ki benimsin, çok şanslıyım“ gibi şeyler diyordu. O hastayken hep yanındaydım, içmesi gereken ilaçları ondan daha iyi biliyordum ve hep ona bakıyordum hiç bir zaman onu yalnız bırakmadım. Maddi sıkıntıları olduğu zaman da ona söylemeden (gururu kırılmasın diye) her şeyi ikiye böldüm, ona hesap ödetmedim. Sırf mutlu olsun diye küçük sürprizler yaptım. O askere giderken de hep yardım ettim, birçok şeyi ben aldım benden hediyem olsun diye. Tabii büyük kavgalarımız da oldu, birkaç kere beni eski sevgilileriyle kıyasladı, bana çok ağır şeyler söyledi ama her seferinde onu affediyordum, ona küs kalamıyordum. Kendisi sinirlenince ne dediğini kontrol edemeyen biridir, ve beni kırdığını bildiği halde devam ediyordu. Onun dışında her şey çok güzeldi, okulum bitince evlenmek istiyorduk. Ama sevgilim askere gidince her şey değişti.Bana ulaşamıyordu yurt dışında olduğum için ve arkadaşı bize yardım etti bizi konuşturuyordu, ben ona haber verdiğimde o sevgilime iletiyordu. Arkadaşı iyi biri, ve ben bana yan gözle bakmayacağını da biliyordum. Sonra sevgilim bana ulaşabildi ve arkadaşıyla da konuşmayı kestim.
Sevgilimin morali bozuktu ve kıskançlığı da arttı (normalde de çok kıskanç biriydi), 4 ay içinde bir kere kız arkadaşlarımla görüştüm ona bile laf attı. Ben askerde psikolojisi bozuldu diye sustum, sakinleştirmeye çalıştım ve barıştık. Sonra arkadaşı mesaj attı nasılsın diye ben de cevap verdim ve arkadaşımla konuşmuş gibi konuştum. Tamamen normal bir muhabbetti ama sevgilime haber verdiğim zaman sinirlenmeye başladı “ona neden hastalandığını söyledin onun test olduğunu nerden biliyorsun“ deyip duruyordu. Bunu yanlış anlayacağını hiç düşünmezdim, önce de konuşmuştuk zaten. “Konuşmaları bana at” dedi o an ben de kızdım neden bana güvenmiyor diye. Konuşmanın başını atınca o iyice delirdi ve ben korktum hiç bir suçum olmadığı halde zaten ben onu aldatmışım gibi davranacağının farkında vardım. O sırada arkadaşı ona her şeyi attı ve beni her yerden engelledi. Sevgilim bana şerefsiz karaktersiz onunla nasıl böyle konuşursun arkadaşıma bunu yapan başkasına neler yapmaz dedi ve sonra bana o*** dedi. Ben dayanamadım çıldırdım ve onu engelledim, bana ilk defa küfür etti ve şoktaydım. Sonra engeli açtım, bana uzun bir mesaj attı yine küfürler etti, yine beni eskileriyle kıyasladı ve benimle bir daha konuşmayacağını söyledi. İki gün boyunca yalvardım herhangi bir suçum olmadığını kanıtlamaya çalıştım, güzel konuştum ama benimle konuşmak istemedi ve beni istemediğini söyledi. Daha yalvarmam senin egonu tatmin etmek istemiyorum dedim ve sustum o zamandan beri hiç konuşmuyoruz, artık hata yaptığını ve beni sebepsiz yere üzdüğünü anlayacağını düşünmüyorum. O günden beri hiç bir şey yiyemiyorum, sağlık sorunlarım ortaya çıktı ve kendimi berbat hissediyorum. İntihar etmeyi bile düşündüm ama ailemi seviyorum onlara öyle bir şey yapamam. Lütfen bana yardım edin, ne yapacağımı bilemiyorum. Onu çok özlüyorum hala da mesaj atmasını bekliyorum ama o ondan arkadaşıyla konuştuğumu saklamak isteyip yalan söylediğimi düşünüyor o yüzden bana geri döneceğini zannetmiyorum.
Yazım hatalarım varsa özür dilerim, yurtdışından geldiğim için Türkçem mükemmel değil. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkür ederim
Daha şimdiden böyle öfke kontrolü sıfır biri birini seviyorsa bırak küfür etmeyi saçının teline zarar gelsin istemez şu anda böyle ise eminim evlendikten sonra daha fazlası olucak seni yönetmek isticek çünkü kıskandığı şey bunu gösteriyor sizin kararınız ama hazır ayrılmışken barışmayı düşünmeyin de
Üstüne gittiğiniz her seferinde egosu tavan yapıp size, sanki onu aldatmışsınız gibi davranacaktır. Bu terbiyesizlikleri alttan almayın. Arkadaşınız çok anlayış bir kimse üzgünüm, siz alttan aldıkça hakikaten suçunuz olduğuna bile kendisini inandırabilir.Merhabalar hikayem biraz uzun olacak ama buraya yazmaya karar aldım çünkü başka kimseye anlatamıyorum, içim yanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.
5 gün önce iki senelik ilişkim bitti, eski sevgilimle her şeyin ilkini yaşadım, benim ilk sevgilimdi, birbirimizi çok seviyorduk (hala da seviyoruz diye düşünüyorum) ve çok güzel anıları biriktirdik. Cinsel beraberliğimiz de oldu. Ben çok sadık biriyim, ve ondan başka kimseyle ilgilenmedim aklımdan bile geçmedi. Ve sevgilim bana her zaman “iyi ki benimsin, çok şanslıyım“ gibi şeyler diyordu. O hastayken hep yanındaydım, içmesi gereken ilaçları ondan daha iyi biliyordum ve hep ona bakıyordum hiç bir zaman onu yalnız bırakmadım. Maddi sıkıntıları olduğu zaman da ona söylemeden (gururu kırılmasın diye) her şeyi ikiye böldüm, ona hesap ödetmedim. Sırf mutlu olsun diye küçük sürprizler yaptım. O askere giderken de hep yardım ettim, birçok şeyi ben aldım benden hediyem olsun diye. Tabii büyük kavgalarımız da oldu, birkaç kere beni eski sevgilileriyle kıyasladı, bana çok ağır şeyler söyledi ama her seferinde onu affediyordum, ona küs kalamıyordum. Kendisi sinirlenince ne dediğini kontrol edemeyen biridir, ve beni kırdığını bildiği halde devam ediyordu. Onun dışında her şey çok güzeldi, okulum bitince evlenmek istiyorduk. Ama sevgilim askere gidince her şey değişti.Bana ulaşamıyordu yurt dışında olduğum için ve arkadaşı bize yardım etti bizi konuşturuyordu, ben ona haber verdiğimde o sevgilime iletiyordu. Arkadaşı iyi biri, ve ben bana yan gözle bakmayacağını da biliyordum. Sonra sevgilim bana ulaşabildi ve arkadaşıyla da konuşmayı kestim.
Sevgilimin morali bozuktu ve kıskançlığı da arttı (normalde de çok kıskanç biriydi), 4 ay içinde bir kere kız arkadaşlarımla görüştüm ona bile laf attı. Ben askerde psikolojisi bozuldu diye sustum, sakinleştirmeye çalıştım ve barıştık. Sonra arkadaşı mesaj attı nasılsın diye ben de cevap verdim ve arkadaşımla konuşmuş gibi konuştum. Tamamen normal bir muhabbetti ama sevgilime haber verdiğim zaman sinirlenmeye başladı “ona neden hastalandığını söyledin onun test olduğunu nerden biliyorsun“ deyip duruyordu. Bunu yanlış anlayacağını hiç düşünmezdim, önce de konuşmuştuk zaten. “Konuşmaları bana at” dedi o an ben de kızdım neden bana güvenmiyor diye. Konuşmanın başını atınca o iyice delirdi ve ben korktum hiç bir suçum olmadığı halde zaten ben onu aldatmışım gibi davranacağının farkında vardım. O sırada arkadaşı ona her şeyi attı ve beni her yerden engelledi. Sevgilim bana şerefsiz karaktersiz onunla nasıl böyle konuşursun arkadaşıma bunu yapan başkasına neler yapmaz dedi ve sonra bana o*** dedi. Ben dayanamadım çıldırdım ve onu engelledim, bana ilk defa küfür etti ve şoktaydım. Sonra engeli açtım, bana uzun bir mesaj attı yine küfürler etti, yine beni eskileriyle kıyasladı ve benimle bir daha konuşmayacağını söyledi. İki gün boyunca yalvardım herhangi bir suçum olmadığını kanıtlamaya çalıştım, güzel konuştum ama benimle konuşmak istemedi ve beni istemediğini söyledi. Daha yalvarmam senin egonu tatmin etmek istemiyorum dedim ve sustum o zamandan beri hiç konuşmuyoruz, artık hata yaptığını ve beni sebepsiz yere üzdüğünü anlayacağını düşünmüyorum. O günden beri hiç bir şey yiyemiyorum, sağlık sorunlarım ortaya çıktı ve kendimi berbat hissediyorum. İntihar etmeyi bile düşündüm ama ailemi seviyorum onlara öyle bir şey yapamam. Lütfen bana yardım edin, ne yapacağımı bilemiyorum. Onu çok özlüyorum hala da mesaj atmasını bekliyorum ama o ondan arkadaşıyla konuştuğumu saklamak isteyip yalan söylediğimi düşünüyor o yüzden bana geri döneceğini zannetmiyorum.
Yazım hatalarım varsa özür dilerim, yurtdışından geldiğim için Türkçem mükemmel değil. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkür ederim
Hç kimde düzelmez emin olun kimse değişmez sadece rol yapar unutmak zorundasınız yoksa bir ömür ağlamakla geçerHaklısınız her seferinde beni daha çok üzmeyi başarıyor, bir kavgada tehdit bile etmişti seni rezil edeceğim okula bile giremezsin diye. O zaman affettim ama bu sefer direk küfürler etti yanlış bir şey yapmadığım halde. Ama bir insanı unutmak kolay olmuyor maalesef umarım zamanla düzelir
Sakin ama sakin barışma sende yoluna bak bende senin yasadiklarnin birebir aynılarını yaşadım banada beni aldatıyorsun diye iftira artı bir çok kez bende ona kendimi kanıtlamaya çalıştım hel haklıyken bile haksız duruma düştüm. Ama işin asli başkaydı bana iftiralar atmasının sebebi beni bir çok kez aldatmasiydo. Işte bu yüzden aynı şeyleride seninde yapacağını sanıyor ve buna kendini inandırıyor bende 5 yıllık ilişkimi bitirdim nişanlandık bide en son nişanı attik .. evet şuanda cok zorlaniyorsun ama pes etme kendi hayatına bak inan hiç birşey senden değerli değil. Ileriyi düşün hep ilerisi için plan yap ona gore karar ver ama benden tavsiye sakin geri dönme asla duzelmez .. zaten ilerde düzelir dediklerimiz hayatımızı mahfetmedimi... kendin için yaşa ilki olmanıda kafana takma. Kariyerine bak ailene sarıl unutursun.Merhabalar hikayem biraz uzun olacak ama buraya yazmaya karar aldım çünkü başka kimseye anlatamıyorum, içim yanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.
5 gün önce iki senelik ilişkim bitti, eski sevgilimle her şeyin ilkini yaşadım, benim ilk sevgilimdi, birbirimizi çok seviyorduk (hala da seviyoruz diye düşünüyorum) ve çok güzel anıları biriktirdik. Cinsel beraberliğimiz de oldu. Ben çok sadık biriyim, ve ondan başka kimseyle ilgilenmedim aklımdan bile geçmedi. Ve sevgilim bana her zaman “iyi ki benimsin, çok şanslıyım“ gibi şeyler diyordu. O hastayken hep yanındaydım, içmesi gereken ilaçları ondan daha iyi biliyordum ve hep ona bakıyordum hiç bir zaman onu yalnız bırakmadım. Maddi sıkıntıları olduğu zaman da ona söylemeden (gururu kırılmasın diye) her şeyi ikiye böldüm, ona hesap ödetmedim. Sırf mutlu olsun diye küçük sürprizler yaptım. O askere giderken de hep yardım ettim, birçok şeyi ben aldım benden hediyem olsun diye. Tabii büyük kavgalarımız da oldu, birkaç kere beni eski sevgilileriyle kıyasladı, bana çok ağır şeyler söyledi ama her seferinde onu affediyordum, ona küs kalamıyordum. Kendisi sinirlenince ne dediğini kontrol edemeyen biridir, ve beni kırdığını bildiği halde devam ediyordu. Onun dışında her şey çok güzeldi, okulum bitince evlenmek istiyorduk. Ama sevgilim askere gidince her şey değişti.Bana ulaşamıyordu yurt dışında olduğum için ve arkadaşı bize yardım etti bizi konuşturuyordu, ben ona haber verdiğimde o sevgilime iletiyordu. Arkadaşı iyi biri, ve ben bana yan gözle bakmayacağını da biliyordum. Sonra sevgilim bana ulaşabildi ve arkadaşıyla da konuşmayı kestim.
Sevgilimin morali bozuktu ve kıskançlığı da arttı (normalde de çok kıskanç biriydi), 4 ay içinde bir kere kız arkadaşlarımla görüştüm ona bile laf attı. Ben askerde psikolojisi bozuldu diye sustum, sakinleştirmeye çalıştım ve barıştık. Sonra arkadaşı mesaj attı nasılsın diye ben de cevap verdim ve arkadaşımla konuşmuş gibi konuştum. Tamamen normal bir muhabbetti ama sevgilime haber verdiğim zaman sinirlenmeye başladı “ona neden hastalandığını söyledin onun test olduğunu nerden biliyorsun“ deyip duruyordu. Bunu yanlış anlayacağını hiç düşünmezdim, önce de konuşmuştuk zaten. “Konuşmaları bana at” dedi o an ben de kızdım neden bana güvenmiyor diye. Konuşmanın başını atınca o iyice delirdi ve ben korktum hiç bir suçum olmadığı halde zaten ben onu aldatmışım gibi davranacağının farkında vardım. O sırada arkadaşı ona her şeyi attı ve beni her yerden engelledi. Sevgilim bana şerefsiz karaktersiz onunla nasıl böyle konuşursun arkadaşıma bunu yapan başkasına neler yapmaz dedi ve sonra bana o*** dedi. Ben dayanamadım çıldırdım ve onu engelledim, bana ilk defa küfür etti ve şoktaydım. Sonra engeli açtım, bana uzun bir mesaj attı yine küfürler etti, yine beni eskileriyle kıyasladı ve benimle bir daha konuşmayacağını söyledi. İki gün boyunca yalvardım herhangi bir suçum olmadığını kanıtlamaya çalıştım, güzel konuştum ama benimle konuşmak istemedi ve beni istemediğini söyledi. Daha yalvarmam senin egonu tatmin etmek istemiyorum dedim ve sustum o zamandan beri hiç konuşmuyoruz, artık hata yaptığını ve beni sebepsiz yere üzdüğünü anlayacağını düşünmüyorum. O günden beri hiç bir şey yiyemiyorum, sağlık sorunlarım ortaya çıktı ve kendimi berbat hissediyorum. İntihar etmeyi bile düşündüm ama ailemi seviyorum onlara öyle bir şey yapamam. Lütfen bana yardım edin, ne yapacağımı bilemiyorum. Onu çok özlüyorum hala da mesaj atmasını bekliyorum ama o ondan arkadaşıyla konuştuğumu saklamak isteyip yalan söylediğimi düşünüyor o yüzden bana geri döneceğini zannetmiyorum.
Yazım hatalarım varsa özür dilerim, yurtdışından geldiğim için Türkçem mükemmel değil. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkür ederim
Sana önemli nasihatler vereceğim ister alırsın, istersen de almazsın. Ne yaşamış olursan ol kendini kimseye mecbur hissetme. Çok kıskanç erkek olmaz, hasta erkek olur ve üzgün olarak söylemeliyim seninki hasta. Bu kişiler yüzünden kadın cinayetleri var. Belki de tam kaçıp kurtulacak bir zaman şu an senin için... Kendini onun gibi birinin karşısında neden küçültüp yalvarma gereği duyuyorsun ? O kim ki ? Sana küfürler eden, sana güvenmeyen, aklında hep fesat düşünceler olan bir adamla evlenip te kendini öldürüp sonunda da aileni mezarının başında ağlatmak mı istiyorsun ? Kendine değer vermiyorsan ailene ver ve gökyüzüne bak bir nefes çek içine. İnan bana bende çok üzüldüm değmeyecek kişilere ağladım. Ama kimse bana böyle davranamadı izin vermedim. Sende kendini sev ve bekle mutlu olmak için başka şeyler yap. Allah öyle bir anda öle birini karşına çıkarır ki çok şükür dersin ..Merhabalar hikayem biraz uzun olacak ama buraya yazmaya karar aldım çünkü başka kimseye anlatamıyorum, içim yanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.
5 gün önce iki senelik ilişkim bitti, eski sevgilimle her şeyin ilkini yaşadım, benim ilk sevgilimdi, birbirimizi çok seviyorduk (hala da seviyoruz diye düşünüyorum) ve çok güzel anıları biriktirdik. Cinsel beraberliğimiz de oldu. Ben çok sadık biriyim, ve ondan başka kimseyle ilgilenmedim aklımdan bile geçmedi. Ve sevgilim bana her zaman “iyi ki benimsin, çok şanslıyım“ gibi şeyler diyordu. O hastayken hep yanındaydım, içmesi gereken ilaçları ondan daha iyi biliyordum ve hep ona bakıyordum hiç bir zaman onu yalnız bırakmadım. Maddi sıkıntıları olduğu zaman da ona söylemeden (gururu kırılmasın diye) her şeyi ikiye böldüm, ona hesap ödetmedim. Sırf mutlu olsun diye küçük sürprizler yaptım. O askere giderken de hep yardım ettim, birçok şeyi ben aldım benden hediyem olsun diye. Tabii büyük kavgalarımız da oldu, birkaç kere beni eski sevgilileriyle kıyasladı, bana çok ağır şeyler söyledi ama her seferinde onu affediyordum, ona küs kalamıyordum. Kendisi sinirlenince ne dediğini kontrol edemeyen biridir, ve beni kırdığını bildiği halde devam ediyordu. Onun dışında her şey çok güzeldi, okulum bitince evlenmek istiyorduk. Ama sevgilim askere gidince her şey değişti.Bana ulaşamıyordu yurt dışında olduğum için ve arkadaşı bize yardım etti bizi konuşturuyordu, ben ona haber verdiğimde o sevgilime iletiyordu. Arkadaşı iyi biri, ve ben bana yan gözle bakmayacağını da biliyordum. Sonra sevgilim bana ulaşabildi ve arkadaşıyla da konuşmayı kestim.
Sevgilimin morali bozuktu ve kıskançlığı da arttı (normalde de çok kıskanç biriydi), 4 ay içinde bir kere kız arkadaşlarımla görüştüm ona bile laf attı. Ben askerde psikolojisi bozuldu diye sustum, sakinleştirmeye çalıştım ve barıştık. Sonra arkadaşı mesaj attı nasılsın diye ben de cevap verdim ve arkadaşımla konuşmuş gibi konuştum. Tamamen normal bir muhabbetti ama sevgilime haber verdiğim zaman sinirlenmeye başladı “ona neden hastalandığını söyledin onun test olduğunu nerden biliyorsun“ deyip duruyordu. Bunu yanlış anlayacağını hiç düşünmezdim, önce de konuşmuştuk zaten. “Konuşmaları bana at” dedi o an ben de kızdım neden bana güvenmiyor diye. Konuşmanın başını atınca o iyice delirdi ve ben korktum hiç bir suçum olmadığı halde zaten ben onu aldatmışım gibi davranacağının farkında vardım. O sırada arkadaşı ona her şeyi attı ve beni her yerden engelledi. Sevgilim bana şerefsiz karaktersiz onunla nasıl böyle konuşursun arkadaşıma bunu yapan başkasına neler yapmaz dedi ve sonra bana o*** dedi. Ben dayanamadım çıldırdım ve onu engelledim, bana ilk defa küfür etti ve şoktaydım. Sonra engeli açtım, bana uzun bir mesaj attı yine küfürler etti, yine beni eskileriyle kıyasladı ve benimle bir daha konuşmayacağını söyledi. İki gün boyunca yalvardım herhangi bir suçum olmadığını kanıtlamaya çalıştım, güzel konuştum ama benimle konuşmak istemedi ve beni istemediğini söyledi. Daha yalvarmam senin egonu tatmin etmek istemiyorum dedim ve sustum o zamandan beri hiç konuşmuyoruz, artık hata yaptığını ve beni sebepsiz yere üzdüğünü anlayacağını düşünmüyorum. O günden beri hiç bir şey yiyemiyorum, sağlık sorunlarım ortaya çıktı ve kendimi berbat hissediyorum. İntihar etmeyi bile düşündüm ama ailemi seviyorum onlara öyle bir şey yapamam. Lütfen bana yardım edin, ne yapacağımı bilemiyorum. Onu çok özlüyorum hala da mesaj atmasını bekliyorum ama o ondan arkadaşıyla konuştuğumu saklamak isteyip yalan söylediğimi düşünüyor o yüzden bana geri döneceğini zannetmiyorum.
Yazım hatalarım varsa özür dilerim, yurtdışından geldiğim için Türkçem mükemmel değil. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkür ederim
Bahane yapmış artık peşini bırak ağır ol.Kendinden eminsin madem gerisini o düşünsünMerhabalar hikayem biraz uzun olacak ama buraya yazmaya karar aldım çünkü başka kimseye anlatamıyorum, içim yanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.
5 gün önce iki senelik ilişkim bitti, eski sevgilimle her şeyin ilkini yaşadım, benim ilk sevgilimdi, birbirimizi çok seviyorduk (hala da seviyoruz diye düşünüyorum) ve çok güzel anıları biriktirdik. Cinsel beraberliğimiz de oldu. Ben çok sadık biriyim, ve ondan başka kimseyle ilgilenmedim aklımdan bile geçmedi. Ve sevgilim bana her zaman “iyi ki benimsin, çok şanslıyım“ gibi şeyler diyordu. O hastayken hep yanındaydım, içmesi gereken ilaçları ondan daha iyi biliyordum ve hep ona bakıyordum hiç bir zaman onu yalnız bırakmadım. Maddi sıkıntıları olduğu zaman da ona söylemeden (gururu kırılmasın diye) her şeyi ikiye böldüm, ona hesap ödetmedim. Sırf mutlu olsun diye küçük sürprizler yaptım. O askere giderken de hep yardım ettim, birçok şeyi ben aldım benden hediyem olsun diye. Tabii büyük kavgalarımız da oldu, birkaç kere beni eski sevgilileriyle kıyasladı, bana çok ağır şeyler söyledi ama her seferinde onu affediyordum, ona küs kalamıyordum. Kendisi sinirlenince ne dediğini kontrol edemeyen biridir, ve beni kırdığını bildiği halde devam ediyordu. Onun dışında her şey çok güzeldi, okulum bitince evlenmek istiyorduk. Ama sevgilim askere gidince her şey değişti.Bana ulaşamıyordu yurt dışında olduğum için ve arkadaşı bize yardım etti bizi konuşturuyordu, ben ona haber verdiğimde o sevgilime iletiyordu. Arkadaşı iyi biri, ve ben bana yan gözle bakmayacağını da biliyordum. Sonra sevgilim bana ulaşabildi ve arkadaşıyla da konuşmayı kestim.
Sevgilimin morali bozuktu ve kıskançlığı da arttı (normalde de çok kıskanç biriydi), 4 ay içinde bir kere kız arkadaşlarımla görüştüm ona bile laf attı. Ben askerde psikolojisi bozuldu diye sustum, sakinleştirmeye çalıştım ve barıştık. Sonra arkadaşı mesaj attı nasılsın diye ben de cevap verdim ve arkadaşımla konuşmuş gibi konuştum. Tamamen normal bir muhabbetti ama sevgilime haber verdiğim zaman sinirlenmeye başladı “ona neden hastalandığını söyledin onun test olduğunu nerden biliyorsun“ deyip duruyordu. Bunu yanlış anlayacağını hiç düşünmezdim, önce de konuşmuştuk zaten. “Konuşmaları bana at” dedi o an ben de kızdım neden bana güvenmiyor diye. Konuşmanın başını atınca o iyice delirdi ve ben korktum hiç bir suçum olmadığı halde zaten ben onu aldatmışım gibi davranacağının farkında vardım. O sırada arkadaşı ona her şeyi attı ve beni her yerden engelledi. Sevgilim bana şerefsiz karaktersiz onunla nasıl böyle konuşursun arkadaşıma bunu yapan başkasına neler yapmaz dedi ve sonra bana o*** dedi. Ben dayanamadım çıldırdım ve onu engelledim, bana ilk defa küfür etti ve şoktaydım. Sonra engeli açtım, bana uzun bir mesaj attı yine küfürler etti, yine beni eskileriyle kıyasladı ve benimle bir daha konuşmayacağını söyledi. İki gün boyunca yalvardım herhangi bir suçum olmadığını kanıtlamaya çalıştım, güzel konuştum ama benimle konuşmak istemedi ve beni istemediğini söyledi. Daha yalvarmam senin egonu tatmin etmek istemiyorum dedim ve sustum o zamandan beri hiç konuşmuyoruz, artık hata yaptığını ve beni sebepsiz yere üzdüğünü anlayacağını düşünmüyorum. O günden beri hiç bir şey yiyemiyorum, sağlık sorunlarım ortaya çıktı ve kendimi berbat hissediyorum. İntihar etmeyi bile düşündüm ama ailemi seviyorum onlara öyle bir şey yapamam. Lütfen bana yardım edin, ne yapacağımı bilemiyorum. Onu çok özlüyorum hala da mesaj atmasını bekliyorum ama o ondan arkadaşıyla konuştuğumu saklamak isteyip yalan söylediğimi düşünüyor o yüzden bana geri döneceğini zannetmiyorum.
Yazım hatalarım varsa özür dilerim, yurtdışından geldiğim için Türkçem mükemmel değil. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkür ederim
Karşıdaki sağlıklı bir insan değil ama o an insan bilemiyor biliyor musun, aynısını yaşadım, karşımdaki küfür ederdi bir bakardım özür dileyen benim, neden? seni sinirlendirdiğim için özür dilerim derdim. Bunların hepsi mecburiyet, emek, şimdi üzerinden zaman geçip bakınca vicdanım rahat ama kendime de kızmıyorum hiç. Çok üzücü ama beni ben yapan şeyler.Sana önemli nasihatler vereceğim ister alırsın, istersen de almazsın. Ne yaşamış olursan ol kendini kimseye mecbur hissetme. Çok kıskanç erkek olmaz, hasta erkek olur ve üzgün olarak söylemeliyim seninki hasta. Bu kişiler yüzünden kadın cinayetleri var. Belki de tam kaçıp kurtulacak bir zaman şu an senin için... Kendini onun gibi birinin karşısında neden küçültüp yalvarma gereği duyuyorsun ? O kim ki ? Sana küfürler eden, sana güvenmeyen, aklında hep fesat düşünceler olan bir adamla evlenip te kendini öldürüp sonunda da aileni mezarının başında ağlatmak mı istiyorsun ? Kendine değer vermiyorsan ailene ver ve gökyüzüne bak bir nefes çek içine. İnan bana bende çok üzüldüm değmeyecek kişilere ağladım. Ama kimse bana böyle davranamadı izin vermedim. Sende kendini sev ve bekle mutlu olmak için başka şeyler yap. Allah öyle bir anda öle birini karşına çıkarır ki çok şükür dersin ..
Kendine kizma tabiki de . Ama bu yasanmisliklar tecrube olur sana kendinin kiymetini bil. Hepimiz misafiriz kimse kimseden ustun degil..Karşıdaki sağlıklı bir insan değil ama o an insan bilemiyor biliyor musun, aynısını yaşadım, karşımdaki küfür ederdi bir bakardım özür dileyen benim, neden? seni sinirlendirdiğim için özür dilerim derdim. Bunların hepsi mecburiyet, emek, şimdi üzerinden zaman geçip bakınca vicdanım rahat ama kendime de kızmıyorum hiç. Çok üzücü ama beni ben yapan şeyler.
Çok kötü bir huy bende ki , sürekli alttan alıp daha da kendimi suçluyorum, kurtulmam gerekiyorKendine kizma tabiki de . Ama bu yasanmisliklar tecrube olur sana kendinin kiymetini bil. Hepimiz misafiriz kimse kimseden ustun degil..
Bnm bir arkadaşım var o da aynen senin gibi. Kız resmen bir insan musveddesiyle birlikte. Kendine yapma bunu diyorum aşığım diyor. Ben anlamıyorum adam küfür ediyor hakaret ediyor güvensiz davranışlar sergiliyor ama kız aşık. Sevgilim olsa bendeki aşk o saniye biterdi ve ben koşarak kaçardımÇok kötü bir huy bende ki , sürekli alttan alıp daha da kendimi suçluyorum, kurtulmam gerekiyor
İyiki ayrılmışMerhabalar hikayem biraz uzun olacak ama buraya yazmaya karar aldım çünkü başka kimseye anlatamıyorum, içim yanıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.
5 gün önce iki senelik ilişkim bitti, eski sevgilimle her şeyin ilkini yaşadım, benim ilk sevgilimdi, birbirimizi çok seviyorduk (hala da seviyoruz diye düşünüyorum) ve çok güzel anıları biriktirdik. Cinsel beraberliğimiz de oldu. Ben çok sadık biriyim, ve ondan başka kimseyle ilgilenmedim aklımdan bile geçmedi. Ve sevgilim bana her zaman “iyi ki benimsin, çok şanslıyım“ gibi şeyler diyordu. O hastayken hep yanındaydım, içmesi gereken ilaçları ondan daha iyi biliyordum ve hep ona bakıyordum hiç bir zaman onu yalnız bırakmadım. Maddi sıkıntıları olduğu zaman da ona söylemeden (gururu kırılmasın diye) her şeyi ikiye böldüm, ona hesap ödetmedim. Sırf mutlu olsun diye küçük sürprizler yaptım. O askere giderken de hep yardım ettim, birçok şeyi ben aldım benden hediyem olsun diye. Tabii büyük kavgalarımız da oldu, birkaç kere beni eski sevgilileriyle kıyasladı, bana çok ağır şeyler söyledi ama her seferinde onu affediyordum, ona küs kalamıyordum. Kendisi sinirlenince ne dediğini kontrol edemeyen biridir, ve beni kırdığını bildiği halde devam ediyordu. Onun dışında her şey çok güzeldi, okulum bitince evlenmek istiyorduk. Ama sevgilim askere gidince her şey değişti.Bana ulaşamıyordu yurt dışında olduğum için ve arkadaşı bize yardım etti bizi konuşturuyordu, ben ona haber verdiğimde o sevgilime iletiyordu. Arkadaşı iyi biri, ve ben bana yan gözle bakmayacağını da biliyordum. Sonra sevgilim bana ulaşabildi ve arkadaşıyla da konuşmayı kestim.
Sevgilimin morali bozuktu ve kıskançlığı da arttı (normalde de çok kıskanç biriydi), 4 ay içinde bir kere kız arkadaşlarımla görüştüm ona bile laf attı. Ben askerde psikolojisi bozuldu diye sustum, sakinleştirmeye çalıştım ve barıştık. Sonra arkadaşı mesaj attı nasılsın diye ben de cevap verdim ve arkadaşımla konuşmuş gibi konuştum. Tamamen normal bir muhabbetti ama sevgilime haber verdiğim zaman sinirlenmeye başladı “ona neden hastalandığını söyledin onun test olduğunu nerden biliyorsun“ deyip duruyordu. Bunu yanlış anlayacağını hiç düşünmezdim, önce de konuşmuştuk zaten. “Konuşmaları bana at” dedi o an ben de kızdım neden bana güvenmiyor diye. Konuşmanın başını atınca o iyice delirdi ve ben korktum hiç bir suçum olmadığı halde zaten ben onu aldatmışım gibi davranacağının farkında vardım. O sırada arkadaşı ona her şeyi attı ve beni her yerden engelledi. Sevgilim bana şerefsiz karaktersiz onunla nasıl böyle konuşursun arkadaşıma bunu yapan başkasına neler yapmaz dedi ve sonra bana o*** dedi. Ben dayanamadım çıldırdım ve onu engelledim, bana ilk defa küfür etti ve şoktaydım. Sonra engeli açtım, bana uzun bir mesaj attı yine küfürler etti, yine beni eskileriyle kıyasladı ve benimle bir daha konuşmayacağını söyledi. İki gün boyunca yalvardım herhangi bir suçum olmadığını kanıtlamaya çalıştım, güzel konuştum ama benimle konuşmak istemedi ve beni istemediğini söyledi. Daha yalvarmam senin egonu tatmin etmek istemiyorum dedim ve sustum o zamandan beri hiç konuşmuyoruz, artık hata yaptığını ve beni sebepsiz yere üzdüğünü anlayacağını düşünmüyorum. O günden beri hiç bir şey yiyemiyorum, sağlık sorunlarım ortaya çıktı ve kendimi berbat hissediyorum. İntihar etmeyi bile düşündüm ama ailemi seviyorum onlara öyle bir şey yapamam. Lütfen bana yardım edin, ne yapacağımı bilemiyorum. Onu çok özlüyorum hala da mesaj atmasını bekliyorum ama o ondan arkadaşıyla konuştuğumu saklamak isteyip yalan söylediğimi düşünüyor o yüzden bana geri döneceğini zannetmiyorum.
Yazım hatalarım varsa özür dilerim, yurtdışından geldiğim için Türkçem mükemmel değil. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkür ederim
İnsan kendini affedemiyor sonraBnm bir arkadaşım var o da aynen senin gibi. Kız resmen bir insan musveddesiyle birlikte. Kendine yapma bunu diyorum aşığım diyor. Ben anlamıyorum adam küfür ediyor hakaret ediyor güvensiz davranışlar sergiliyor ama kız aşık. Sevgilim olsa bendeki aşk o saniye biterdi ve ben koşarak kaçardım
Affedersin insan zamanla neler unutmuyor ki.. boşvermeyi bilmelisin biraz yoksa kendini yıpratırsın. Çok şükür nefes alabiliyorum ne insanlar var çok şükür sağlıklıyım deİnsan kendini affedemiyor sonra