- 28 Nisan 2007
- 32
- 0
- 51
- Konu Sahibi yaxgxmurxsxehri
- #1
Sevmek emek ister.Eğer sevdiysen bir kere dünyanın en büyük emekçisi sensin.Sevdiğin için herşeyi göze aldın.hayatta hiçbirşey emek harcanmadan elde edilmez.Hele sevgi!.Sevgiyi buldun,çok seviyor hatta seviliyorsun.Ama unutmamak gerekirki karşımızdaki bir erkek.Verdiğimiz bütün emekler bir anda boşa gidebilir.İşte sevgiyi bulduktan sonra asıl onu muhafaza etmek için çalışmak lazım gelir.Bu öyle bir çalışmadırki;kendi içinde hesaplaşmalar,onun için yaptığın fedakarlıklar,hergün onun sevdiği yemekleri yapmak için mutfakta delice çırpınmalar.,katlanılmaz bir insan olduğunu bildiğin halde onun annesiyle uyum içinde bulunmaya çalışmak........Bu yoğun tempo bizi öyle yorarki.Hatta bazen pes etmeyi bile düşünebiliriz.
Biz bu kadar çabalarken:Eşimizin geceleri horlamasına,ayaklarının kokmasına,yemek yerken ağzını şapırdatmasına,televizyondaki maçın bizden daha önemli olmasına,hatta kayınvalideye bile hoşgörüyle yaklaşırken bir anda gördüğümüz bir tepki veya yoktan yere bir neden yüzünden herşeyi bir kalemde silmek isteyebilir hatta artık ondan nefret ettiğimizi bile düşünebiliriz.
İşte böyle zamanlarda hep oturup düşünürüm.``bu kadar savaş vermişken bir yuvayı ayakta tutmak için,mutlu olmak ve mutlu etmek için,beynimi ve bedenimi bukadar yormuşken,tam elde etmişken neden aciz kalıyorum?Neden herşeye göğüs gerdim,herşeyi altettimde küçücük birsöz,yada önemsiz bir tavır beni bir anda yendi.Diyorum ki galiba bu bardağı taşıran son damlaydı.´´
Bu düşüncelerle boğuşurken birde bakarsınızki o eş iki gün önceki eş değil.Hiç ummadığınız bir anda yanağınıza konan sıcak bir öpücük,yaptığınız yemeği yedikten sonra gelen ``eline sağlık´´.....birden içinizde bir yumuşama,bir rahatlama.Günlerdir kafanızı meşgul eden tüm sorular kaybolduğu gibi bu soruların saçma bile olduğunu düşünürsünüz.Sevdiğinizle,eşinizle,çocuklarınızın babasıyla birliktesiniz.Aynı evde aynı yatağı paylaşıyor,onun herşeyini hoşgörüyorsunuz.o anda içinizden``amaaaan adamcağızın bi spor keyfi var neolacak bende onunla oturup izlerim ´´bile diyorsunuz.
İşte aylar hatta ve hatta yıllar bu kısır döngü içinde geçip gider.:teselli:
Biz bu kadar çabalarken:Eşimizin geceleri horlamasına,ayaklarının kokmasına,yemek yerken ağzını şapırdatmasına,televizyondaki maçın bizden daha önemli olmasına,hatta kayınvalideye bile hoşgörüyle yaklaşırken bir anda gördüğümüz bir tepki veya yoktan yere bir neden yüzünden herşeyi bir kalemde silmek isteyebilir hatta artık ondan nefret ettiğimizi bile düşünebiliriz.
İşte böyle zamanlarda hep oturup düşünürüm.``bu kadar savaş vermişken bir yuvayı ayakta tutmak için,mutlu olmak ve mutlu etmek için,beynimi ve bedenimi bukadar yormuşken,tam elde etmişken neden aciz kalıyorum?Neden herşeye göğüs gerdim,herşeyi altettimde küçücük birsöz,yada önemsiz bir tavır beni bir anda yendi.Diyorum ki galiba bu bardağı taşıran son damlaydı.´´
Bu düşüncelerle boğuşurken birde bakarsınızki o eş iki gün önceki eş değil.Hiç ummadığınız bir anda yanağınıza konan sıcak bir öpücük,yaptığınız yemeği yedikten sonra gelen ``eline sağlık´´.....birden içinizde bir yumuşama,bir rahatlama.Günlerdir kafanızı meşgul eden tüm sorular kaybolduğu gibi bu soruların saçma bile olduğunu düşünürsünüz.Sevdiğinizle,eşinizle,çocuklarınızın babasıyla birliktesiniz.Aynı evde aynı yatağı paylaşıyor,onun herşeyini hoşgörüyorsunuz.o anda içinizden``amaaaan adamcağızın bi spor keyfi var neolacak bende onunla oturup izlerim ´´bile diyorsunuz.
İşte aylar hatta ve hatta yıllar bu kısır döngü içinde geçip gider.:teselli: