Seval Kemertaş Siirleri

E

EU1

Ziyaretçi

Link Silinmiştir.

Ağır Roman kalemim içimi içti bu gece
yüreğimde ağlıyor çilekeş hüzün hüzzam
bir ezgiyle toprağa düştükçe sesimkasıp kavuruyor
aşkın dudaklarımıiçimde büyüyen bir çıban gibi,kanar gibi...kanatır gibi...
azar azar tükeniyorum yokluğunun yokuşlarında...
ahhh..seni sevmek yok mu seni sevmek....
her gece yüreğime bir yara daha demek
çarptıkça hayallerim taş duvarlara,acı taşıyor
kentin yağmalanmış sokaklarınasen bir gözyaşı olup düşüyorsun yanağıma
ben hüzün içiyorum...hicran biçiyorum...
hasreti vuslata dönüştüren satırlarda...
tükenmiş zamanların zemherisinde kayıbım şimdi
her adımda kentin ayaz nefesi işliyor içime
susamış bir yangını söndürüp kalbimdesonsuz mavi bir cam kırılıyor içimde
tenimin her zerresinde sorgulanırken sevdanparça parça dökülüyor ömrüm
yılların çarmıhından şimdi denizler yaralıkanaması durmuyor
dalgalarınkaranlık sularda yeşeren yalnızlıkfirari ediyor beni
katran karası gecenin koynunaal beni gamlı gecebir ihanetten düşüyorum
bağrınagidiyor şimdi sevdam ellerinde aşk kırıntılarıgidiyor
öyle suskun...öyle eksik...öyle yaralı bitiyor sevdam,bitiyor çilekeş bir ömrün ağır romanı...
Seval Kemertaş
 
Link Silinmiştir.



Bu Yüzden

kim bilir
kaçıncı yılındayım yokluğunun
kim bilir
kaç yalancı göze sordum sevdayı
yoruldum med cezirlerine yakalanmaktan
yüreğimde çalan o napoliten şarkı
alıp alıp götürdü dipsiz karanlıklara
bu yüzden vazgeçtim
vefasız gözlerde mutluluk aramaktan
sırf bu yüzden
vazgeçtim senden...veda ettim tüm aşklara

Seval Kemertaş
 
X