Sessizliğime dayanamıyorum

kosankaplumbaga .!.:

O kadar yalnızım ki. Aynen dedikleri gibi kalabalıklar içinde yalnızım. Ailem var ama yok arkadaşlarım var ama yok eşim var ama yok. Kimsenin beni sevmediğini biliyorum çünkü bugün ölsem hiç kimse üzülmez. Bir evladım var sanırım onun için dayanabiliyorum yoksa çoktan intihar etmiştim hatta kendimi öyle bi yerden atardım ki hani bulamasınlar cenazem için bile kimsenin değerli vaktini almayayım. Galiba bugüne kadar yaşadıklarımın acısı artık çıkıyor tahammülüm azaldı sabrım arttı ama içime attıklarım hastalık olarak dönmeye başladı. Psikiyatriye ve psikoloğa da gidiyorum ama çok bir işe yaradığı söylenemez. Bu durumdan nasıl çıkacağımı biliyorum aslında sadece biraz sevgiye ihtiyacım var ama kimse değil beni sevmek dinlemiyor bile. İnanın ki kimseye bir zararım olmadı. Evlendim ailem değişti umurlarında değilim konuştuklarında sadece onu yap bunu yap diye saydırırlar hiç bir derdin sıkıntın var mı diye sormazlar. Eşim beni bir ay görmese aklına bile gelmem varsa yoksa kendi ailesi ve işi. Eşimin ailesi zaten beni sevemediler bir türlü yetmedim onlara da yetemedim. Kaçmak istiyorum herşeyden ama bebeğim küçük çalışamıyorum. Kısacası çok mutsuzum. Sadece birine içimdekileri anlatmak istedim. Uzun oldu kusura bakmayın çünkü gerçekten insanlarla konuşmayı çok özledim.

Genişletmek için tıkla...

denizmahiribo .!.:

yanlızlık , yanlız hıssetmek cok kotu . aslında herseyın bası kendı kendımıze mutlu olmayı ogrenememekten hep baskalarından bısey beklemekten kaynaklanıyor . bırde hayatına olumlu yonlerden baksan bır evladın var ve sana senın sevgıne sıcaklıgına muhtac bunu bıle bulamayan o kdr cok ınsan varkı kendıne hayatı zehır etme farklı bıseyler yapmaya calıs kıtap oku mesela yada bı mesgale bul senı mutlu edecek elısı yapabılıyorsan mesela oda oyalayabılır senı

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

O kadar yalnızım ki. Aynen dedikleri gibi kalabalıklar içinde yalnızım. Ailem var ama yok arkadaşlarım var ama yok eşim var ama yok. Kimsenin beni sevmediğini biliyorum çünkü bugün ölsem hiç kimse üzülmez. Bir evladım var sanırım onun için dayanabiliyorum yoksa çoktan intihar etmiştim hatta kendimi öyle bi yerden atardım ki hani bulamasınlar cenazem için bile kimsenin değerli vaktini almayayım. Galiba bugüne kadar yaşadıklarımın acısı artık çıkıyor tahammülüm azaldı sabrım arttı ama içime attıklarım hastalık olarak dönmeye başladı. Psikiyatriye ve psikoloğa da gidiyorum ama çok bir işe yaradığı söylenemez. Bu durumdan nasıl çıkacağımı biliyorum aslında sadece biraz sevgiye ihtiyacım var ama kimse değil beni sevmek dinlemiyor bile. İnanın ki kimseye bir zararım olmadı. Evlendim ailem değişti umurlarında değilim konuştuklarında sadece onu yap bunu yap diye saydırırlar hiç bir derdin sıkıntın var mı diye sormazlar. Eşim beni bir ay görmese aklına bile gelmem varsa yoksa kendi ailesi ve işi. Eşimin ailesi zaten beni sevemediler bir türlü yetmedim onlara da yetemedim. Kaçmak istiyorum herşeyden ama bebeğim küçük çalışamıyorum. Kısacası çok mutsuzum. Sadece birine içimdekileri anlatmak istedim. Uzun oldu kusura bakmayın çünkü gerçekten insanlarla konuşmayı çok özledim.

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

Tek başıma ne ev işlerine ne kendime hiç vakit bulamıyorum çırpınıp duruyorum ... Bazen bebeğime bile yetemiyorum

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

O kadar yalnızım ki. Aynen dedikleri gibi kalabalıklar içinde yalnızım. Ailem var ama yok arkadaşlarım var ama yok eşim var ama yok. Kimsenin beni sevmediğini biliyorum çünkü bugün ölsem hiç kimse üzülmez. Bir evladım var sanırım onun için dayanabiliyorum yoksa çoktan intihar etmiştim hatta kendimi öyle bi yerden atardım ki hani bulamasınlar cenazem için bile kimsenin değerli vaktini almayayım. Galiba bugüne kadar yaşadıklarımın acısı artık çıkıyor tahammülüm azaldı sabrım arttı ama içime attıklarım hastalık olarak dönmeye başladı. Psikiyatriye ve psikoloğa da gidiyorum ama çok bir işe yaradığı söylenemez. Bu durumdan nasıl çıkacağımı biliyorum aslında sadece biraz sevgiye ihtiyacım var ama kimse değil beni sevmek dinlemiyor bile. İnanın ki kimseye bir zararım olmadı. Evlendim ailem değişti umurlarında değilim konuştuklarında sadece onu yap bunu yap diye saydırırlar hiç bir derdin sıkıntın var mı diye sormazlar. Eşim beni bir ay görmese aklına bile gelmem varsa yoksa kendi ailesi ve işi. Eşimin ailesi zaten beni sevemediler bir türlü yetmedim onlara da yetemedim. Kaçmak istiyorum herşeyden ama bebeğim küçük çalışamıyorum. Kısacası çok mutsuzum. Sadece birine içimdekileri anlatmak istedim. Uzun oldu kusura bakmayın çünkü gerçekten insanlarla konuşmayı çok özledim.

Genişletmek için tıkla...

yast .!.:

Niye sevilmiyorsun peki ? Ya da sevilmediğini düşündüğün bir adamla niye evlendin niye çocuk yaptın ?
Yok başta seviyordu ise aranızda ne oldu da durum buraya geldi ?

Genişletmek için tıkla...

kucukpisi .!.:

bebeğin yenilerde mi doğdu. belki depresyondasındır. yani öle hissedersin ya "sanki hiç"mişsin gibi. ama değildir.

aynaya küstüysen ilk önce aynaya bakmayı dene.
kendine çeki düzen ver. güzel kıyafetlerinden giy.
saçlarını düzelt, hafif bir makyaj yap.
duruşunu düzelt.
ev işi vs. plan yap uygula.
sabah erken kalk.
tv. açma. tv izleyecek vaktin varsa otur kitap oku.

Sarah jio'nun romanlarıyla kendine yeni hikayelere sürüklemesine izin ver.

sonra al bebeğini parka git. mis gibi hava....

kısaca kendine gel. bak çevrendeki her şey yavaş yavaş düzelecek. önce kendini düzeltmen lazım.

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

Tabi çok şükür evladım sağlıklı yanımda ama mesela sabah uyanıyorum iyiyim ama bir olay arkasından bir söz sürekli eleştiri benimde insan olduğumu unutan bir çevre sonrası mutsuz bir ben. Sanki yavruma haksızlık ediyorum

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

Başta çok çok iyiydik sonra ailesinin bitmek bilmeyen isteklerine yetemedim isteyerek değil gerçekten elimden geleni yaptım ama olmadı gücüm yetmedi. Ailesi de ayrılmamız için elinden geleni yaptı tabi tüm bu sorunlar aşıldı ama bilinçaltım aşamıyor kimseye birşey diyemiyorum istesemde böyle nutkum tutuluyor içime atıyorum sonrası böyle işte

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

O kadar yalnızım ki. Aynen dedikleri gibi kalabalıklar içinde yalnızım. Ailem var ama yok arkadaşlarım var ama yok eşim var ama yok. Kimsenin beni sevmediğini biliyorum çünkü bugün ölsem hiç kimse üzülmez. Bir evladım var sanırım onun için dayanabiliyorum yoksa çoktan intihar etmiştim hatta kendimi öyle bi yerden atardım ki hani bulamasınlar cenazem için bile kimsenin değerli vaktini almayayım. Galiba bugüne kadar yaşadıklarımın acısı artık çıkıyor tahammülüm azaldı sabrım arttı ama içime attıklarım hastalık olarak dönmeye başladı. Psikiyatriye ve psikoloğa da gidiyorum ama çok bir işe yaradığı söylenemez. Bu durumdan nasıl çıkacağımı biliyorum aslında sadece biraz sevgiye ihtiyacım var ama kimse değil beni sevmek dinlemiyor bile. İnanın ki kimseye bir zararım olmadı. Evlendim ailem değişti umurlarında değilim konuştuklarında sadece onu yap bunu yap diye saydırırlar hiç bir derdin sıkıntın var mı diye sormazlar. Eşim beni bir ay görmese aklına bile gelmem varsa yoksa kendi ailesi ve işi. Eşimin ailesi zaten beni sevemediler bir türlü yetmedim onlara da yetemedim. Kaçmak istiyorum herşeyden ama bebeğim küçük çalışamıyorum. Kısacası çok mutsuzum. Sadece birine içimdekileri anlatmak istedim. Uzun oldu kusura bakmayın çünkü gerçekten insanlarla konuşmayı çok özledim.

Genişletmek için tıkla...

denizmahiribo .!.:

Evet kesınlıkle Sarah jio yu okumalı , okursa havasının degısecegıne ınanıyorum ben cok ıyı bır yazar

Genişletmek için tıkla...

kucukpisi .!.:

kendini sanki olayların içinde buluyorsun, orada hissediyorsun. çok hoşuma gidiyor romanları. havan değişiyor. çoğu kitapta var ama onun kitapları bir başka... okumadığım romanı kalmadı.

Genişletmek için tıkla...

kosankaplumbaga .!.:

Mutlaka okuyacağım. Zaten tek dünyam hayal dünyam kendi kendime konuşup duruyorum ve bebeğimle. Düşünün sadece onunla konuşmaktan çocuk çok çabuk konuştu gibi. 2.5 yaşında ama yaşıtlarına göre çok çok iyi.

Genişletmek için tıkla...