Seni seviyorum demeyi özlemek...

*
Seni seviyorum demeyi özlemek...
*

*
Seni seviyorum demeyi özlemek...
Bilirsiniz bu özlemi, sevdigini özlemekten daha çok can yakar 'seni seviyorum' demeyi özlemek...
Aklınıza geldikçe bu sözcükler, dilinizin ucuna takılır ve sonu huzursuz bir sessizliktir...
Bu sessizlikler eksik bir sevgiyle birikir içinizde.Tüketilmiş bir sevda vardır ellerinizde. Birisi veya birileri tüketmiştir sevdanızı.
Ve siz hep aynı soruları soruyorsunuzdur kendinize 'sevdalar tükenir mi?' 'aşk eksilir mi?'
Bilmezsiniz eksilen aşk degildir,sizsinizdir gidenin ardından. Sevdiginizi söyleyemedikçe eksilirsiniz.Sevdiğinizin yokluğuna, seni seviyorum diyememenin acısına uyanırsınız her gün..
*
Giden gitmiştir ama hesabı verilmemiştir sevdanın.
Birileri sevdanızı tüketmiştir, sevdanızda sizi...
Sanki sevdiginize bir kez daha seni seviyorum diyebilseniz geri dönecektir, 'bak sevdan ellerimde, onu hiç bırakmadım' diyecektir sevdiginiz... yalnızlıgınızın avuntusudur bu...
Ama bir kez daha 'seni seviyorum' diyemezsiniz. Sevdanız artık sessizliginizdir. Sessizliginizde eksilirsiniz ve sorularınıza bir yenisi eklenir; 'sevda, eksiltir mi insanları?'Gidenin bir gün geri dönmesinden, tekrar size 'seni seviyorum' demesinden korkarsınız. Öyle çok acımıştır ki içiniz, sessizliginiz üzerinize öyle sinmiştir ki sevdiginizin dönmesini isteseniz de, korkarsınız. Çünkü siz artık siz degilsinizdir. İçinde 'seni seviyorum'lar biriktirmiş, bedenindeki dokunuşları göz yaşlarıyla yıkamaya çalışmış, yaraları kanamasın diye birilerine sarulamayan birisinizdir artık...
Basit iki sözcüktür 'seni seviyorum' Ama bu sözcükleri söyleyemedikçe kendinizden uzaklaşmışsınızdır...
Sevdaların tükenecegini, aşkların eksilecegini kabullenmişsinizdir... Sözcükler anlamını yitirdiginde, yaşamında anlamını yitirdigini sonradan fark edersiniz ve sevdiginizin giderken hayatınıza anlam katan tüm sözcükleri de götürdügünü 'seni seviyorum' demeyi özlemeye başladıgınızda anlarsınız....:a015:
*
ALINTI​