Sen git aşk bana kalsın...

Bu kentin sokakları öyle yabancıki bana bazen nerede olduğumu unutuyorum kayboluyorum.Aslında ben sensizken kim olduğumu bile hatırlamıyorum. Bir korku içimde öylece dolaşıyorum yersiz ve kimliksiz. içimdeki yangını söndürmek için su değil, seni arıyorum. Gece bir ateş gibi, körüklüyor sensizlik yanğınını. sanada bir iz bulsam düşücegim peşine. Nerede olursan ol bulacağım seni ama yok.... En küçük bir izini bile bırakmamışsın giderken

Çok sevmek bu olsa gerek. Yokluğunda bile seni böylesine yaşıyorsam ve tüm hücrelerimde sadece seni taşıyorsam başka açıklaması olabilir mi bunun? Öyle ya, ben çok sevdim seni çok... Bir insan bir başka insanı bu kadar sevebilir mi, bilmiyorum Ah , bilsen nasıl özlüyorum seni... Şimdi burada olsan ve sadece havadan sudan konuşsak bile yeter bana. Bir kez daha gözlerine bakmak, bir kez daha gülüşünü duymak için neler vermezdim ki...

Sadece hayal kuruyorum şimdi. Kapı çalıyor, açıyorum ve seni görüyorum karşımda. Sanki dün birlikteymişiz gibi, rahatça giriyorsun içeri Elinde bir şişe şarap , Haydi aç da içelim diyorsun bana Bu evin en çok nesini seviyorum biliyor musun? diye soruyorsun. Yüzüne bakıyorum merakla ve veriyorsun cevabını; içinde aşkı ve seni barındırmasını...

Biliyormusun sen gittiğinden beri aşk adımını atmadı bu eve her birine kokun sinmiş eşyalırım küskünler bana biliyorum Seni düşünmekten hiçbirine zaman ayıramıyorum.

Hayal dedim ya , sonu yok bunun, sensizlikle baş edebilmenin tek yolu bu kimbilir belki bir yerlerde sen de beni hayal ediyorsundur. ve kimbilir biz kavuşamadık ama belki hayallerimiz kavuşur.

Ama şimdi sen git aşk bana kalsın...senağlama