Merhaba arkadaşlar,
Başlığımda da yazdığım gibi bu iki konu birbirine okadar yakın bir okadar da farklı ve ayrıştırması zor malesef. Evliliğimizin 3. yılındayız fakat henüz bir biririkimimiz olmadı. Her türlü tutumlu olmama rağmen kendimi frenlememe rağmen elde var sıfırız. Ben tutumlu olan tarafım tabi.çok gereksiz asla harcamam evlenmeden önce harcamalarım olurdu fakat aşırıya kaçmazdım hiç ama evlendikten sonra sorumluluktanmıdır yoksa korku ve kaygıdanmıdır huyum suyum değişti. Harcama yapmaktan korkuyorum sanki rahat hareket edemiyorum. (Nedeni bana göre sanırım ev borcumuzun olması ) evlendiğimizden beri 3yıl oldu borç ödüyoruz ve daha 7 yılımız var .Biz gözümüzü borç ile açtık allaha şükür bir yuvamız olsun diye ama hayat hem çok kısa hemde akıp gidiyo zaman su gibi geçiyor.Yapmak istediklerimizi hep erteledik bu zamana kadar elimizde gene bişi yok gene yok. Eşim sorumluluk duygusunu ya iyi bilmiyor yada işine gelmiyor. Ben sıkı oldukça o rahat davranıyor düşünmeden harcıyor üstelik harcadıktan sonra pişman da oluyor herşeyin farkında olduğunu bildiği halde her zaman aynı şekilde davranıyor ben artık yoruldum ve buna dur demek istiyorum yada önüne engel koymak istiyorum ama pek cesaretim yok sanırım buyüzden destek arıyorum. ikimizde çalışıyoruz kazancımız orta derecede birimizin maaşı evin borcuna gidiyor diğeri ile de evdeki ihtiyaçlar vs...arada ufak tefek borçlarımızda oluyor lakin onun davranışı alışkanlık mı savurganlık mı çözemiyorum. Önerilenirizi ve fikirlerinizi bekliyor olacağım..
Herkeze iyi günler diliyorum...
Başlığımda da yazdığım gibi bu iki konu birbirine okadar yakın bir okadar da farklı ve ayrıştırması zor malesef. Evliliğimizin 3. yılındayız fakat henüz bir biririkimimiz olmadı. Her türlü tutumlu olmama rağmen kendimi frenlememe rağmen elde var sıfırız. Ben tutumlu olan tarafım tabi.çok gereksiz asla harcamam evlenmeden önce harcamalarım olurdu fakat aşırıya kaçmazdım hiç ama evlendikten sonra sorumluluktanmıdır yoksa korku ve kaygıdanmıdır huyum suyum değişti. Harcama yapmaktan korkuyorum sanki rahat hareket edemiyorum. (Nedeni bana göre sanırım ev borcumuzun olması ) evlendiğimizden beri 3yıl oldu borç ödüyoruz ve daha 7 yılımız var .Biz gözümüzü borç ile açtık allaha şükür bir yuvamız olsun diye ama hayat hem çok kısa hemde akıp gidiyo zaman su gibi geçiyor.Yapmak istediklerimizi hep erteledik bu zamana kadar elimizde gene bişi yok gene yok. Eşim sorumluluk duygusunu ya iyi bilmiyor yada işine gelmiyor. Ben sıkı oldukça o rahat davranıyor düşünmeden harcıyor üstelik harcadıktan sonra pişman da oluyor herşeyin farkında olduğunu bildiği halde her zaman aynı şekilde davranıyor ben artık yoruldum ve buna dur demek istiyorum yada önüne engel koymak istiyorum ama pek cesaretim yok sanırım buyüzden destek arıyorum. ikimizde çalışıyoruz kazancımız orta derecede birimizin maaşı evin borcuna gidiyor diğeri ile de evdeki ihtiyaçlar vs...arada ufak tefek borçlarımızda oluyor lakin onun davranışı alışkanlık mı savurganlık mı çözemiyorum. Önerilenirizi ve fikirlerinizi bekliyor olacağım..
Herkeze iyi günler diliyorum...
