- 7 Mayıs 2008
- 1.342
- 31
- 158
- 43
sanki dokunmazdı çocukken ağlamak..
Küçük bir çocuktum sadece..
her gece başka bir dünyanın sabahına uyanacağını sanarak gözlerini kapayan..
Minik bir soluktum öylece.. her sabah aynı evin aynı duvarına bakarak gözlerini açan..
Tuhaf bir umuttum sadece.. her gece yastık altı ağlayan..
Masum bir buluttum öylece.. şehrin pisliğinde maviliğini beyazlığını unutan..
Suskun bir sorundum sadece... acılara boğulursam nefesim kesilir ölürüm sanan..
büyüdüm büyütüldüm mecbur bırakıldım koştum koştum soluksuz kaldım sıradanlaştım
umutsuzlaştım kirlendim yağdım konuştum çözüldüm kesinleştim ümitsizdim.anladım..
büyümek koşmaktı
koşmak nefessiz kalmaktı
nefessiz kalmak sıradanlara özgüydü
sıradanlar umutsuzdu
umutsuzlar kirlenmişti
kirlenenler dolup taşıp yağmıştı
yağdıkça konuştular
konuştukça çözüldüler
kelimeleri gittikçe kesinleşti
keskin kelimeler ümitlerini yıktı
yok oldular hepsi
VE ADINA HAYAT DEDıLER BUNUN
Küçük bir çocuktum sadece..
her gece başka bir dünyanın sabahına uyanacağını sanarak gözlerini kapayan..
Minik bir soluktum öylece.. her sabah aynı evin aynı duvarına bakarak gözlerini açan..
Tuhaf bir umuttum sadece.. her gece yastık altı ağlayan..
Masum bir buluttum öylece.. şehrin pisliğinde maviliğini beyazlığını unutan..
Suskun bir sorundum sadece... acılara boğulursam nefesim kesilir ölürüm sanan..
büyüdüm büyütüldüm mecbur bırakıldım koştum koştum soluksuz kaldım sıradanlaştım
umutsuzlaştım kirlendim yağdım konuştum çözüldüm kesinleştim ümitsizdim.anladım..
büyümek koşmaktı
koşmak nefessiz kalmaktı
nefessiz kalmak sıradanlara özgüydü
sıradanlar umutsuzdu
umutsuzlar kirlenmişti
kirlenenler dolup taşıp yağmıştı
yağdıkça konuştular
konuştukça çözüldüler
kelimeleri gittikçe kesinleşti
keskin kelimeler ümitlerini yıktı
yok oldular hepsi
VE ADINA HAYAT DEDıLER BUNUN
Son düzenleme:
