Sanırım Tükenmişlik Sendromuna yakalandım :(

kita · 26 Nisan 2015

Psikoloğa hiç gitmedim ama bende son 1,5 yıldır tükenmişlik sendromu var gibi.
Her şeyden çok sıkıldım, arkadaşlarımın güldüğü kahkaha attığı bir ton olaya ben gülemiyorum mesela gülünç gelmiyor. Mühendislik okumamın da etkisi var çünkü yoğunluktan, başarısızlıktan çok sıkıldım. Eskiden çok planlı, çok güzel bir çalışmayla derslerimin üstesinden gelirken şimdi tam zıt oldu işte bunu kendime yakıştıramıyorum. Derslerde istediğim performansı yakalayamıyorum. Yarın sunumum var mesela ve ben konuya bakmak istemiyorum. Bir zamanlar hayal kurduğum bölümümü şimdi sevmiyorum ilgi duymuyorum ama başka alternatifim olmadığı için mecburiyetten bırakmıyorum bırakamıyorum, aileme ne derim bu kadar emek ettim hadi yazık edersem, hayatımı zora sokarsam düşüncesinden,pişman olmaktan korkuyorum. Kısacası eski "ben"i bende göremiyorum ve bu beni psikolojik olarak çökertti. Sürekli uyumak istiyorum. Normalde ödevim, dersim varken rahat uyumazken şimdi çok rahat uyuyabiliyorum. Eski sorumluluğum yok, yaptığım şeylerden hiç zevk alamıyorum.
24 yaşındayım. Bu yaşlarımda hayatımı yaşayamamaktan çok sıkıldım.
Artık psikolojiye merak duymaya başladım inanın bölümümü değiştirme imkanım olsa bir dk düşünmez mühendisliği bırakıp psikoloji okurdum.
Aranızda umarım bu konumu okuyan psikoloji bölümünden arkadaşlar vardır bana bir akıl verin lütfen.

Böyle bir durumla karşılaşan, çözüm bulan var mı aranızda?
İlaç kullanmak işe yarar mı?

Zehranur · 27 Nisan 2015

kita .!.:
Psikoloğa hiç gitmedim ama bende son 1,5 yıldır tükenmişlik sendromu var gibi.
Her şeyden çok sıkıldım, arkadaşlarımın güldüğü kahkaha attığı bir ton olaya ben gülemiyorum mesela gülünç gelmiyor. Mühendislik okumamın da etkisi var çünkü yoğunluktan, başarısızlıktan çok sıkıldım. Eskiden çok planlı, çok güzel bir çalışmayla derslerimin üstesinden gelirken şimdi tam zıt oldu işte bunu kendime yakıştıramıyorum. Derslerde istediğim performansı yakalayamıyorum. Yarın sunumum var mesela ve ben konuya bakmak istemiyorum. Bir zamanlar hayal kurduğum bölümümü şimdi sevmiyorum ilgi duymuyorum ama başka alternatifim olmadığı için mecburiyetten bırakmıyorum bırakamıyorum, aileme ne derim bu kadar emek ettim hadi yazık edersem, hayatımı zora sokarsam düşüncesinden,pişman olmaktan korkuyorum. Kısacası eski "ben"i bende göremiyorum ve bu beni psikolojik olarak çökertti. Sürekli uyumak istiyorum. Normalde ödevim, dersim varken rahat uyumazken şimdi çok rahat uyuyabiliyorum. Eski sorumluluğum yok, yaptığım şeylerden hiç zevk alamıyorum.
24 yaşındayım. Bu yaşlarımda hayatımı yaşayamamaktan çok sıkıldım.
Artık psikolojiye merak duymaya başladım inanın bölümümü değiştirme imkanım olsa bir dk düşünmez mühendisliği bırakıp psikoloji okurdum.
Aranızda umarım bu konumu okuyan psikoloji bölümünden arkadaşlar vardır bana bir akıl verin lütfen.

Böyle bir durumla karşılaşan, çözüm bulan var mı aranızda?
İlaç kullanmak işe yarar mı?

Nedenini cok merak ediyorum ,mühendislik okuyanlarin cogu sikayetci psikoloji gibi tam zit bir dala bile degistirme ilgisi gösterebiliyorlar, mühendislikte okunan matematik cok zorluyor ondan olabilirmi ?

Hangi daldasin makine bölümümü öyle ise zaten Sona gelmis sayilirsin ,baktin olmuyor yapamiyacaksan sevmedigin bir meslek olmus ise ,diplomani aldiktan sonra bölüm degistirmen daha rahat ve kolay olur ,tabii bir kac senen kaybolur ama
hic degilse sevdigin bir seyler yapmis olursun.Her mezun olan sevdigi seyleri yapmiyor o yüzden cok büyük sorunlarla bogusuyorlar.

kuruyan fasulye · 27 Nisan 2015

kita .!.:
Psikoloğa hiç gitmedim ama bende son 1,5 yıldır tükenmişlik sendromu var gibi.
Her şeyden çok sıkıldım, arkadaşlarımın güldüğü kahkaha attığı bir ton olaya ben gülemiyorum mesela gülünç gelmiyor. Mühendislik okumamın da etkisi var çünkü yoğunluktan, başarısızlıktan çok sıkıldım. Eskiden çok planlı, çok güzel bir çalışmayla derslerimin üstesinden gelirken şimdi tam zıt oldu işte bunu kendime yakıştıramıyorum. Derslerde istediğim performansı yakalayamıyorum. Yarın sunumum var mesela ve ben konuya bakmak istemiyorum. Bir zamanlar hayal kurduğum bölümümü şimdi sevmiyorum ilgi duymuyorum ama başka alternatifim olmadığı için mecburiyetten bırakmıyorum bırakamıyorum, aileme ne derim bu kadar emek ettim hadi yazık edersem, hayatımı zora sokarsam düşüncesinden,pişman olmaktan korkuyorum. Kısacası eski "ben"i bende göremiyorum ve bu beni psikolojik olarak çökertti. Sürekli uyumak istiyorum. Normalde ödevim, dersim varken rahat uyumazken şimdi çok rahat uyuyabiliyorum. Eski sorumluluğum yok, yaptığım şeylerden hiç zevk alamıyorum.
24 yaşındayım. Bu yaşlarımda hayatımı yaşayamamaktan çok sıkıldım.
Artık psikolojiye merak duymaya başladım inanın bölümümü değiştirme imkanım olsa bir dk düşünmez mühendisliği bırakıp psikoloji okurdum.
Aranızda umarım bu konumu okuyan psikoloji bölümünden arkadaşlar vardır bana bir akıl verin lütfen.

Böyle bir durumla karşılaşan, çözüm bulan var mı aranızda?
İlaç kullanmak işe yarar mı?

Bana majör depresyon gibi geldi.Kronik bir depresyonun olma ihtimali yüksek.1,5 yıl gibi uzun bir dönem sürmesi bu ihtimali arttırır.Hayattan,eskiden sevdiğin şeylerden zevk alamama,sürekli uyku hali,çalışamama,iştahta azalma,ilgisizlik.Tavsiyede bulunacak olursam ; bunları burada geçirebilecek tek bir kişi bile olamaz.Günlük yaşantını engellediği durumlarda kesinlikle doktor desteği almalısın.Ve bunu değiştirmek için gerçekten yoğun bir çaba göstermelisin.1 günde değişemezsin.Ve şuanki durumunun altında yatan nedenler bilinmeden birşey yapılamaz.Önce sorun bulunmalı ki çözüm bulunabilsin.İnsanlar kendilerini daha iyi tanımak ve olanları adlandırabilmek için psikolojiye yönelirler fakat bu kişinin iyi olacağı anlamına gelmiyor.Daha kötü olma ihtimalin var.İnsanlar okuduğu her hastalıkta kendinde de olduğuna inanır..Bölümünü bitir ve seçimlerinden dolayı pişmanlık duyma.Kendini olduğun gibi kabul et.Yazacak çok şey var ve biraz uzun oldu ama sormak istediğin birşeyler varsa elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım.

kuruyan fasulye · 27 Nisan 2015

Bu arada bu hastalık neymiş bende bu var şeklinde araştırıp okumamanı tavsiye ederim.Bu şekilde sende olmayan bir hastalığı kabullenip kendini ona yönlendirme ihtimalin yükseliyor.Daha öncesinde karşılaştığım bir örnekle anlatacak olursam tanıdığım bir kadına ms olma ihtimalin var ellerin titreyebilir denmişti , kadın sürekli ben ms'im böyle olacakmış diye söylenirken kadında önceden yokken elleri titremeye başlamıştı sonuç negatif çıkınca belirtiler kayboldu. Hiç bir hastalığı olmayan bir insana sen de bu var dersen kişi koşullanabilir ve kişide o semptomlar görülebilir.

kita · 28 Nisan 2015

linda1402 .!.:
Bu arada bu hastalık neymiş bende bu var şeklinde araştırıp okumamanı tavsiye ederim.Bu şekilde sende olmayan bir hastalığı kabullenip kendini ona yönlendirme ihtimalin yükseliyor.Daha öncesinde karşılaştığım bir örnekle anlatacak olursam tanıdığım bir kadına ms olma ihtimalin var ellerin titreyebilir denmişti , kadın sürekli ben ms'im böyle olacakmış diye söylenirken kadında önceden yokken elleri titremeye başlamıştı sonuç negatif çıkınca belirtiler kayboldu. Hiç bir hastalığı olmayan bir insana sen de bu var dersen kişi koşullanabilir ve kişide o semptomlar görülebilir.

Evet kesinlikle haklısın.
Başarısızlığımın sebep olduğunu düşünüyorum bölümde çok zorlanmam beni yordu ve bu şekilde yıllarımı ziyan etmem hoşuma gitmiyor yani ben mühendislik okurken bu kadar bunalacağımı düşünseydim asla seçmezdim ama bazen de yok ya bölümüm güzel devam edeyim az kaldı diye kendimi telkin edebiliyorum kısa süreli de olsa.
Bilgisayar mühendisliği okuyorum. Programlama ve mat ağırlıklı derslerimden dolayı da başarısız oldum. Nereden nasıl başlayacağımı bilmiyorum çaresizliğe sürüklenince de keşke bu bölüm değil de zevk alabileceğim başarabileceğim bir bölüm okusaydım diyorum. Mesela sağlık konusunda dergiler,yazılar okumayı araştırmalar yapmayı falan çok severim hiç sıkılmadan durduk yere yeni bişey duymuşsam oturur uzun uzun araştırabiliyorum ama aynı şeyi kendi derslerim için yapmaya üşeniyorum ve yapmıyorum.

kita · 28 Nisan 2015

Zehranur .!.:
Nedenini cok merak ediyorum ,mühendislik okuyanlarin cogu sikayetci psikoloji gibi tam zit bir dala bile degistirme ilgisi gösterebiliyorlar, mühendislikte okunan matematik cok zorluyor ondan olabilirmi ?

Hangi daldasin makine bölümümü öyle ise zaten Sona gelmis sayilirsin ,baktin olmuyor yapamiyacaksan sevmedigin bir meslek olmus ise ,diplomani aldiktan sonra bölüm degistirmen daha rahat ve kolay olur ,tabii bir kac senen kaybolur ama
hic degilse sevdigin bir seyler yapmis olursun.Her mezun olan sevdigi seyleri yapmiyor o yüzden cok büyük sorunlarla bogusuyorlar.

Evet derslerin zorluğu beni pes ettiriyor. Çok zorlanıyorum çoğu kişiye de bakıyorum takıntısız bir şekilde alttan bi sürü ders olmasına rağmen benden çok rahatlar ama ben hayatımı zehir ediyorum

Zehranur · 28 Nisan 2015

kita .!.:
Evet derslerin zorluğu beni pes ettiriyor. Çok zorlanıyorum çoğu kişiye de bakıyorum takıntısız bir şekilde alttan bi sürü ders olmasına rağmen benden çok rahatlar ama ben hayatımı zehir ediyorum

Canim söyle düsün gecicek ,zorlaniyorsun fakat biticek rahat ediceksin ,narin düsünceli insanlar icin bazi seyler zor oluyor ama oluyor.Herseyi ince eleyip dokuma.Psikolojiye ilginde bu yüzden olabilir.Eger basarisiz bir insan olsaydin bu zamana Kadar coktan pes etmis birakmistin ama öyle olmadigina göre ,devam et bitsin.

kuruyan fasulye · 28 Nisan 2015

kita .!.:
Evet kesinlikle haklısın.
Başarısızlığımın sebep olduğunu düşünüyorum bölümde çok zorlanmam beni yordu ve bu şekilde yıllarımı ziyan etmem hoşuma gitmiyor yani ben mühendislik okurken bu kadar bunalacağımı düşünseydim asla seçmezdim ama bazen de yok ya bölümüm güzel devam edeyim az kaldı diye kendimi telkin edebiliyorum kısa süreli de olsa.
Bilgisayar mühendisliği okuyorum. Programlama ve mat ağırlıklı derslerimden dolayı da başarısız oldum. Nereden nasıl başlayacağımı bilmiyorum çaresizliğe sürüklenince de keşke bu bölüm değil de zevk alabileceğim başarabileceğim bir bölüm okusaydım diyorum. Mesela sağlık konusunda dergiler,yazılar okumayı araştırmalar yapmayı falan çok severim hiç sıkılmadan durduk yere yeni bişey duymuşsam oturur uzun uzun araştırabiliyorum ama aynı şeyi kendi derslerim için yapmaya üşeniyorum ve yapmıyorum.

Her insanda dönem dönem bu sıkıntılar yaşanır.Bugün sevdiğin birşeyi daha sonra sevmeyebilirsin.İnsanların düşünceleri değişir.Değişmek zorunda.5 yıl sonrada şuan ki düşüncelerini onaylamayabilirsin.Yaşın gereği bunları yaşaman normal tam olarak hakkında bilgi sahibi değilim ama bir insanın kişiliği ortalama 24 yaşında oturur.Belkide bu süreçten geçtiğin için sürekli yaptığın şeyleri sorguluyor ve gelecek endişesi duyuyorsun.Anı yaşa geçmişi ve seçimlerini düşünme.O an senin için ne doğruysa nelerden zevk aldıysan onu yaptın.O an kendin için doğru olanı yaptın.Kendini yetersiz hissetme daha fazlasını da başarabilirsin.Okuduğun bölüm zor benim ilk üniversitem de bilgisayar programcılığıydı.Ne kadar fazlasını gördüğünü tahmin edebiliyorum.Ama her bölümün,her işin zorlukları var.Başka bir bölüm okuduğunda da aynı yada biraz farklı sıkıntılar yaşayabilirdin.Bunu maalesef bilme şansımız yok. Seçmedeğin yapmadığın şeyler için pişman olma.Bir yol seçip o yolda ilerliyorsun,vazgeçtiğinde tekrar geri dönüp baştan başlamalısın ; bu daha zor yada kolay olur belki ama pişman olmayacağını da garanti edemezsin.

kuruyan fasulye · 28 Nisan 2015

Sana destek olacak ve motive edecek kişilerle birlikte olmaya çalış.Olumsuz düşünceleri kafandan uzaklaştır ve olumsuz insanlardan uzak dur. Hergün belli bir saatini kendi derslerine ayır yapamadığında masadan kalkma pes etme ve devam et. Kendini buna şartlandırma.Yapamayacağına inanırsan bu sonucu değiştirmezsin.Çaba göster başaracağına inan.Yapabildikçe daha da zevk alacaksın ve daha fazlasını yapacaksın çünkü bu senin mesleğin.Kalan vaktinde sevdiğin işlerle uğraş kendini ödüllendir.Hiçbirşey senden değerli olamaz.Kalan dersler verilir okullar uzar ama bir şekilde birgün biter.Pes etme..

kita · 28 Nisan 2015

İkinize de çok çok teşekkür ederim. Evet çok haklısınız.
Bir şeyleri artık kabul etmem gerekiyor ve bitirmem gerekiyor. Kararsızlığı bir kenara bırakıp kendi bölümümün güzelliklerini görmem gerekiyor. Başarısızlığımı engelleyecek uğraşlar da bulunmuyorum zaten en başta da dediğim gibi hiç bir şeyden zevk alamayınca kendime de katkım olmuyor. Temelden başlayıp yavaş yavaş kendimi geliştirmem gerekiyor ama şu an için o sabrı ve heyecanı bulamıyorum zaten bulsam hiç bir sorunum kalmayacak.
Karamsar bir tip olduğum kadar neşeliyimdir de ama hep çok daha ilerisini düşünüyorum an'ı yaşayamıyorum. Çok çabuk umutsuzluğa kapılıyor,sıkılıyorum.

Zehranur · 28 Nisan 2015

kita .!.:
İkinize de çok çok teşekkür ederim. Evet çok haklısınız.
Bir şeyleri artık kabul etmem gerekiyor ve bitirmem gerekiyor. Kararsızlığı bir kenara bırakıp kendi bölümümün güzelliklerini görmem gerekiyor. Başarısızlığımı engelleyecek uğraşlar da bulunmuyorum zaten en başta da dediğim gibi hiç bir şeyden zevk alamayınca kendime de katkım olmuyor. Temelden başlayıp yavaş yavaş kendimi geliştirmem gerekiyor ama şu an için o sabrı ve heyecanı bulamıyorum zaten bulsam hiç bir sorunum kalmayacak.
Karamsar bir tip olduğum kadar neşeliyimdir de ama hep çok daha ilerisini düşünüyorum an'ı yaşayamıyorum. Çok çabuk umutsuzluğa kapılıyor,sıkılıyorum.

Hersey insanin icinde sakli sorunun cevabida sende ,cok güzel yazmissin ,Allah sanada kolaylik versin .

kita · 29 Nisan 2015

Zehranur .!.:
Hersey insanin icinde sakli sorunun cevabida sende ,cok güzel yazmissin ,Allah sanada kolaylik versin .

Amin inşallah cümlemize...

kuruyan fasulye · 29 Nisan 2015

kita .!.:
hep çok daha ilerisini düşünüyorum an'ı yaşayamıyorum. Çok çabuk umutsuzluğa kapılıyor,sıkılıyorum.

Bu örneği yanımda olsan uygulardım ama sen bir arkadaşına uygulayarak kendin gözlemleyebilirsin. Ne zaman böyle düşünmeye başlasam hep bu örneği aklıma getiririm.Uzun bir koridor yada geniş bir odada uygulayabilirsin.Odanın bir ucunda sırtını duvara verip karşısında bir nokta seçsin.Duvarda bir saat yada resim herhangi bir nokta belirleyebilirsin. Karşıya doğru yürüsün yalnız sağa sola bakmayacak sadece o noktaya bakarak yürümeli.Yürüdüğü sırada herhangi bir yerde ayağını engelleyecek bir şey koy.Çelme bile takabilirsin.Sonuç takılacak belki yere düşecek. İkinci olarak bunun için geniş bir yer daha iyi olur.Odada duvara yakın bir yerde durarak bu sefer arkasında bir nokta seçsin ve arkaya bakarak ileriye yürüsün ve sen yine bir engel koy. Gözünde canlandırıken tuhaf oluyor ama uyguladığında anlatmak istediğimi daha iyi anlarsın.İleriye yada geçmişe bakarak yürümeye çalışırsan eğer önündeki engelleri göremezsin.Bugünü yaşayarak önüne bakmalısın.Anı yaşamak bunun için önemli.Yoksa bir yere takılır ve düşersin.

Sanırım Tükenmişlik Sendromuna yakalandım :(

Ayrıntılı Düzenleme

kita

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Zehranur

Nirvana

kuruyan fasulye

Aktif Üye

kuruyan fasulye

Aktif Üye

kita

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

kita

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Zehranur

Nirvana

kuruyan fasulye

Aktif Üye

kuruyan fasulye

Aktif Üye

kita

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Zehranur

Nirvana

kita

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

kuruyan fasulye

Aktif Üye

Benzer Konular