kızlar nasıl anlatsam bilemiyorum.aslında eşimle ve bebeğimle çok çok mutluyum.evde yanlızım yani eşim akşam geliyor malum çalışıyor.haatta para yetiştiremediğimiz için genelde hafta sonları ek iş yapıyor.bebiş gündüz doğru düzgün uyumuyor.çok yoruluyorum,kahvaltı zor yapıyorum,sonra eşim gelince yemek yiyebiliyorum.(allahtan sütüm kesilmiyor.su falan idare ediyorum)ama açlıktan şikayetçi değilim.eşim ilk başlarda bebişle hep ilgileniyordu.altını değiştiriyordu,geceleri bile kalkıyordu.şimdi ise gece ruhu bile duymuyor,benim kalktığımdan haberi bile olmuyor.bu da başlı başına sorun ama esas sorunum bu da değil.eşim benimle hiç ilgilenmiyor.oturup doğru düzgün konuşmuyor.durumumuz malum kalkıp biyerede gidemiyoruz,gezemiyoruz.gerçi illa gezmeye tozmaya gitmek şart değil,yürüyüşe çıksakta bana yetecek ama yorgun oluyor,işyerinden steresli geliyor,hiç bişey yapamıyoruz.bunalım takılıyorum bu aralar.ağlayıp duruyorum gece gündüz sinirlerim çok bozuk.soruyor aşkım bişeymi dedim farkında olmadan diyor,anlatamıyorum derdimi nedense..eşim çokda ii davranıyor bana.ben olay çıkarıyorum.sonra üzülüp yine ağlıyorum...
üffff nasıl anlattım bilmiyorum ama benim durumum çok kötüüüüü......
üffff nasıl anlattım bilmiyorum ama benim durumum çok kötüüüüü......