sakladıklarımız!!!

En son ne zaman dolaplarınıza baktınız?

Ben de bakmayalı epey oldu; zamanıdır yine…

Aslında yılda bir kez olsun, tüm dolapları şöyle bir elden geçirmekte fayda var.

Ne zaman ihtiyaç duyacağımızı bile bilmediğimiz bir sürü eşya saklıyoruz evlerimizde…

Giysi, tencere, tabak, süsler, mobilyalar… ve daha neler neler…

Bunun adı ‘saklama tutumu’, bir başka deyişle ‘kıtlık bilinci’!

Bilinçaltımıza gömdüğümüz duygularımız davranışlarımıza yansıyor diye birbirimize söylemde bulunup duruyoruz.

Kullanmadığımız eşyaları saklama tutumu da aslında bilinçaltımızın derinliklerine ittiğimiz ve uzun zamandır görmezden geldiğimiz duygularımıza karşılık geliyor.

Suçlamalar, kızgınlıklar, üzüntüler, tutulmamış yaslar, korkular… bunları da saklamıyor muyuz?

Ya ihmal ettiğimiz ihtiyaçlarımız? Onlar ne alemde?

Kim bilir hangi ihtiyaçlarımızı görmezden geliyoruz ve gelecekte bir yerlere erteliyoruz…

Eşya ya da duygu, isim farklı ama tutum aynı, saklama tutumu!

Bunca eşyayı ve duyguyu saklama tutumumuz, biz farkında olmadan yaşamımızı somut anlamda ve duygusal anlamda cehenneme çeviriyor.

Bir yerlerden özgürleşmeye başlamak gerek, duygular ve davranışlar birbirini yansıttığına göre, nereden başlayacağımız aslında önemli değil.

Evimizdeki ve dolabımızdaki fazlalıklardan arınmaya başlarsak, atılan bu ilk adım diğerlerini tetikleyecektir.

Ben mesela dolaplarımı elden geçirirken, son bir yılda hiç kullanmadığım her şeyi elden çıkarıyorum. Bir yıl boyunca ihtiyacım olmadıysa, sonraki yıllarda da ihtiyacım olmayacaktır zaten.

Yaşamımız ve içimiz o kadar tıklım tıklım dolu ki, asıl ihtiyacımız olan şeylere yer kalmamış durumda. Hele hele hayatımıza çekmeye çalıştığımız yeni şeyler için hiç yer kalmamış durumda.

Yeni şeyler ‘boş’ alan ister!

Artık bize faydası olmayan eski giysilere, mobilyalara ve her tür atıl eşyaya sımsıkı sarıldıkça, ya da artık iyiliğimize hizmet etmeyen duyguları salıvermedikçe yeni fırsatlar için, yeni aşklar için, yeni insanlar için yer açamıyoruz.

Evren saklama tutumunu sevmez, bunu kıtlık bilinci ve hayata güvensizlik olarak algılar ve bize bu bakış açımızı destekleyici deneyimler gönderir.

Hayatımıza olumlu şeyler çekmeye çalışırken, akıntıya karşı kürek çekercesine yoruluruz.

Doğadaki döngüye de baktığımızda, her şeyin gelip bir süre kaldığını, sonra da yeniden gelmek üzere gittiğini görürüz. Evren böyle işler, böyle yenilenir ve biz evrenden ayrı değiliz.

Evrende ne varsa, bizde de o var.

İçimizde ne varsa, dışarıda da o var.

Şimdi, boş alan yaratmaya nereden başlıyoruz?

İçimizden mi dışımızdan mı?

Haydi kolay gelsin.


alıntıdıra.s.

--------------------------------------Evrende ne varsa, bizde de o var.

İçimizde ne varsa, dışarıda da o var.

Şimdi, boş alan yaratmaya nereden başlıyoruz?

İçimizden mi dışımızdan mı?

Haydi kolay gelsin.talin
elerine sağlık güzel bi yazı ve düşünce

----------------------------NEMİ saklıyorum :)
hiç bi şey saklamıyorum
işde kızlar evde bir iki giysi bıraksalar hop başka birine verim:)
o yüzden evdi ikinci diye bi şeyimiz olmaz başkasına gider hemen
bu yüzden annem derki benim kızın hiç eskisi olmaz hep :)

haklısın arkadaşım..arada bir kontrol etmek lazım değilmi...? dolapları unutuyoruz bazen ..aklıma geldikçe bakıp yeniden düzenliyorum ben ..kulladmadıklarımı ayırıyorum..başka şeylerde kullanıyorum eskiyenleri..yeni olanlarıda veriyorum ....

irna .!.:

cekmece,dolap,sürekli süzgecten gecer.hatta ayda bir yaparım,noluyorsa sanki bir ayda.ama bu bende hastalık halinde biliyormusun talin.çocuklar bile kızar bana,bir şey aradıklarında.....
------- annem atmıştır yada başkasına vermiştir ki...
diye söylenirler.
bazen de o elden cıkardığım şey şiddetle lazım olur ama,işte o zaman,kızarım kendimesen vazla oluyorsun.eller gibi at bi köşeye dursun ne istiyor senden diye cekiştiririm kendimi. :1no2: ama yoookk adeta kulanmadığım şeyle sırtımda durur sanki.
sanırım benim içimdede,dışımdada boş yer çooooookkkk.
paylaşımın için sağol canım.Şeniz

Genişletmek için tıkla...

al bendende o kadar aynı ben iştekaydirigubbakcemile5kaydirigubbakcemile5kaydirigubbakcemile5

benim içimm bomm boooooooşşşşş. dolaplarım gibi. dolabımda da içimde de vazgecemeyecegim bikaç parca bişiler var.
boşlugu doldurmak için acele etmiorum.tıklım tıklım olmasın ki içerdekiler huzurla yasayıp gitsinler
bu en sevdiğim kotum içinde gecerlii.değerli insanlarım içinde

evet yeni şeyler boş alan ister
evde fazlalık ne bulsam dağıtırım,atarım veririrm birilerine
bir şeyi 2 sene kullanmamışsam o şeyi bir daha kullanmıycam demektir zaten
eskisi gitsin ki yenisine yer açılsınyerimseniben

aynı şekilde ruhumdaki fazlalıklardan da kurtulmasını öğrendim sanırım
pimenlıklar,acılar,kızgınlık ve öfkeler,boşuna yer kaplayan ve bize zarardan başka birşey vermeyen düşünceler
hepsini attım gitti:teytey:

Nasıl yaptın bana da söyle ben çöpçüyüm eskileri yenileri acıları öfkeleri çocukluk giysilerinden lise günlüklerine kadar herr şeyi saklıyorum.Aynı şeyi şimdi oğlumla da yaşıyorum tek bir saniyesini bile atlamamaya her şeyi kaydetmeye saklamaya başladım bile kurtarın beni

Evimde kullanmadığım eşyaları bekletmeyip hemen birine veririm.Annem birgün lazım olur diye bekletmemi söylüyor ama yapamıyorum.Keşke evdeki fazlalıkları atabildiğim gibi ruhumdakileri de atmayı öğrenebilsem...