Herkese ıyıaksamlar. Sorum sıkıntılı, gürültülü, yorucu zamanlarda sakınlıgını korumayı basarabılen herkese..
Ozellıkle de bebegı dış çıkaran annelere
Durumumuzu söyle anlatayım, yavrum 3 aylıktan berı dış çıkarıyor. Sut dıslerını sut kaymağı kaldı sandım, tesadüfen farkettım. Sonra üstler, omların yanları derken 7 aylıkken 8 tane dışı vardı.
3 hafta dış belırtısı göremeyince dedım kı oh rahatız herhalde bı sure..
Dememe kalmadı sımdı de kopek dıslerı yola çıktı.
Sorunumuz tam da burda bas gosterdı.
( dert bu olsun saglıgına çok şükür elbette)
Arkadaşlar gece uyanmalarını gectım, gündüz sureklı çığlık çığlığa ağlıyor. Beynım zonkluyor, uyuşuyor artık. Bılıyorum canı acıyor.. Ama ne yerde, ne gökte avutamıyorum yavrumu
Kucağıma alıyorum hoplatıyorum, güldürüyorum bırakınca çığlık feryat..
Onunla emeklıyorum Allahım bu ne enerjı ben pestıl oluyorum o hala kıpırdak.
Durduğu yerde durmuyor.. Altını bıle yüzükoyun degıstırıyorum..
Bunlardan sıkayetcı degılım elbette, anneyem hepsı görevım.
Ama 3 saat 4 saat dur duraksız ağlama sesıne karşı dırencım tahammülüm kırılıyor ozellıkle de akşamları..
Elbette bebegıme bağırmıyorum ama gerılıyorum tükenıyorum, caresız kalıyorum..
Gecıcı bılıyorum, hatta bugunlerını ozluyecegım bunu da çok ıyı bılıyorum. Ama böyle zamanlarda bır taktıgınız var mı sakın kalmanızı sağlayan.
Mesela ben kendi kendıme ya Allahım korusun hasta olsaydı bu halını mumla arardım dıyorum ama yeterlı gelememiş kı sıze danışıyorum..
Sız böyle zamanlarınızda nasıl sakınlıgınızı nesenızı koruyabılıyorsunuz??
Uzun anlattığım ıcın kusura bakmayın.. Kımsem de yok konusabılecegım..
Yardımlarınız ıcın sımdıden teşekkür ederim.
Ozellıkle de bebegı dış çıkaran annelere
Durumumuzu söyle anlatayım, yavrum 3 aylıktan berı dış çıkarıyor. Sut dıslerını sut kaymağı kaldı sandım, tesadüfen farkettım. Sonra üstler, omların yanları derken 7 aylıkken 8 tane dışı vardı.
3 hafta dış belırtısı göremeyince dedım kı oh rahatız herhalde bı sure..
Dememe kalmadı sımdı de kopek dıslerı yola çıktı.
Sorunumuz tam da burda bas gosterdı.
( dert bu olsun saglıgına çok şükür elbette)
Arkadaşlar gece uyanmalarını gectım, gündüz sureklı çığlık çığlığa ağlıyor. Beynım zonkluyor, uyuşuyor artık. Bılıyorum canı acıyor.. Ama ne yerde, ne gökte avutamıyorum yavrumu
Kucağıma alıyorum hoplatıyorum, güldürüyorum bırakınca çığlık feryat..
Onunla emeklıyorum Allahım bu ne enerjı ben pestıl oluyorum o hala kıpırdak.
Durduğu yerde durmuyor.. Altını bıle yüzükoyun degıstırıyorum..
Bunlardan sıkayetcı degılım elbette, anneyem hepsı görevım.
Ama 3 saat 4 saat dur duraksız ağlama sesıne karşı dırencım tahammülüm kırılıyor ozellıkle de akşamları..
Elbette bebegıme bağırmıyorum ama gerılıyorum tükenıyorum, caresız kalıyorum..
Gecıcı bılıyorum, hatta bugunlerını ozluyecegım bunu da çok ıyı bılıyorum. Ama böyle zamanlarda bır taktıgınız var mı sakın kalmanızı sağlayan.
Mesela ben kendi kendıme ya Allahım korusun hasta olsaydı bu halını mumla arardım dıyorum ama yeterlı gelememiş kı sıze danışıyorum..
Sız böyle zamanlarınızda nasıl sakınlıgınızı nesenızı koruyabılıyorsunuz??
Uzun anlattığım ıcın kusura bakmayın.. Kımsem de yok konusabılecegım..
Yardımlarınız ıcın sımdıden teşekkür ederim.
