Zonguldak iline bağlı olan Safranbolu, akarsu vadileriyle parçalanmış olan dağlık bir araziye sahiptir. Gaslar'dan başlayarak Romalılar, Bizanslılar, Selçuklular ve Osmanlılar olmak üzere çeşitli uygarlıklara ev sahipliği yapan Safranbolu, 1196 yılında Türklerin egemenliğine geçmiştir. Zalifre, Taraklı, Borglu, Zafiran, Zafiranbolu olan adı zaman içinde 'Safranbolu' olmuştur.
Batı Karadeniz'de yer alan Safranbolu, geleneksel Türk toplum yaşantısının tüm özelliklerini yansıtan ve uzun tarihi geçmişinin de yarattığı kültürel mirası, çevresel dokusu içinde koruyan önemli bir yerleşimdir. Bu mirası kent ölçeğinde korumadaki başarısı onun dünya kenti olarak seçilmesini de sağlamıştır.
Genel özellikler
Safranbolu halkı ağırlıklı olarak geçimini tarımdan sağlar. Verimli topraklarında hemen her türlü meyva sebze yetişir. Ancak en tipik zıraat ürünleri arasında üzüm, dut ve cevizi sayabiliriz. Topraklarının önemli bir bölümü üzüm bağlarıyla kaplıdır. Ve üzüm türlerinin en makbullerinden olan çavuş üzümü burada yetişir. Üzüm dışında yetiştirilen başlıca ürünler ise buğday, arpa ve elmadır. Safranbolu, aynı zamanda önemli bir şekercilik merkezidir. Çeşitli türlerde lokum üreten imalathaneleri vardır ve ürünleri yerel ekonominin sınırlarını aşıp ülkenin hemen her yerinde bilinir. Özellikle de ortası fındıklı, kenarları rendelenmiş hindistancevizi kaplı lokumu çok ünlüdür.
Dünyanın en pahalı ve nadide baharatlarından olan safran da, ülkemizde en fazla buradan elde edilir.
Safranbolu mutfağı
Safranbolu mutfağında hamur işleri ağırlıktadır. Özellikle baklava, hemen her gün, her evde bulunur. Safranbolu baklavasının özelliği, son derece ince açılmış, 50 kat yufkadan oluşması ve içinin cevizli olmasıdır. Baklavanın katları o kadar incedir ki, üzerine altın para atıldığında, içine gömüldüğü söylenir. Börek ise mutlaka her mönüde yerini alır.
Et, kebap şeklinde susuz pişirilir ve ağırlıklı olarak kuzu eti kullanılır.
Bamya, en fazla tüketilen sebzeler arasındadır. Tazesi de, kurusu da, her mevsim sofralarda bulunur ve genellikle çorba gibi sulu pişirilir.
Safranbolu mutfağının vazgeçilmez ikilisi ise tereyağı ve cevizdir. Bu iki malzemeden biri ya da ikisi birden mutlaka yemeklerde yerini alır..
Safran
İlçeye adını veren safran, kendi ağırlığının yüzbin katı kadar sıvıyı sarıya boyayabilme özelliği olan bir bitkidir. Baharat olarak safranın sadece çiçek tohumları kullanılır.
Bu nedenle maddi değeri çok yüksektir. Yaklaşık 100 bin-140 bin çiçekten 1 kilogram kuru safran elde edilir. Çeşitli dönemlerde altından daha değerli bir ürün olarak kabul edilen safran hala dünyanın en pahalı baharatı olma özelliğini sürdürüyor.
Bir dünya kenti
Sahip olduğu zengin kültürel mirası kent ölçeğinde korumadaki başarısı Safranbolu'yu dünya kenti ününe kavuşturmuş ve UNESCO tarafından dünya mirası listesine alınmasını sağlamıştır.
Batı Karadeniz'de yer alan Safranbolu, geleneksel Türk toplum yaşantısının tüm özelliklerini yansıtan ve uzun tarihi geçmişinin de yarattığı kültürel mirası, çevresel dokusu içinde koruyan önemli bir yerleşimdir. Bu mirası kent ölçeğinde korumadaki başarısı onun dünya kenti olarak seçilmesini de sağlamıştır.
Genel özellikler
Safranbolu halkı ağırlıklı olarak geçimini tarımdan sağlar. Verimli topraklarında hemen her türlü meyva sebze yetişir. Ancak en tipik zıraat ürünleri arasında üzüm, dut ve cevizi sayabiliriz. Topraklarının önemli bir bölümü üzüm bağlarıyla kaplıdır. Ve üzüm türlerinin en makbullerinden olan çavuş üzümü burada yetişir. Üzüm dışında yetiştirilen başlıca ürünler ise buğday, arpa ve elmadır. Safranbolu, aynı zamanda önemli bir şekercilik merkezidir. Çeşitli türlerde lokum üreten imalathaneleri vardır ve ürünleri yerel ekonominin sınırlarını aşıp ülkenin hemen her yerinde bilinir. Özellikle de ortası fındıklı, kenarları rendelenmiş hindistancevizi kaplı lokumu çok ünlüdür.
Dünyanın en pahalı ve nadide baharatlarından olan safran da, ülkemizde en fazla buradan elde edilir.
Safranbolu mutfağı
Safranbolu mutfağında hamur işleri ağırlıktadır. Özellikle baklava, hemen her gün, her evde bulunur. Safranbolu baklavasının özelliği, son derece ince açılmış, 50 kat yufkadan oluşması ve içinin cevizli olmasıdır. Baklavanın katları o kadar incedir ki, üzerine altın para atıldığında, içine gömüldüğü söylenir. Börek ise mutlaka her mönüde yerini alır.
Et, kebap şeklinde susuz pişirilir ve ağırlıklı olarak kuzu eti kullanılır.
Bamya, en fazla tüketilen sebzeler arasındadır. Tazesi de, kurusu da, her mevsim sofralarda bulunur ve genellikle çorba gibi sulu pişirilir.
Safranbolu mutfağının vazgeçilmez ikilisi ise tereyağı ve cevizdir. Bu iki malzemeden biri ya da ikisi birden mutlaka yemeklerde yerini alır..
Safran
İlçeye adını veren safran, kendi ağırlığının yüzbin katı kadar sıvıyı sarıya boyayabilme özelliği olan bir bitkidir. Baharat olarak safranın sadece çiçek tohumları kullanılır.
Bu nedenle maddi değeri çok yüksektir. Yaklaşık 100 bin-140 bin çiçekten 1 kilogram kuru safran elde edilir. Çeşitli dönemlerde altından daha değerli bir ürün olarak kabul edilen safran hala dünyanın en pahalı baharatı olma özelliğini sürdürüyor.
Bir dünya kenti
Sahip olduğu zengin kültürel mirası kent ölçeğinde korumadaki başarısı Safranbolu'yu dünya kenti ününe kavuşturmuş ve UNESCO tarafından dünya mirası listesine alınmasını sağlamıştır.
