Sabır demekten tükendim

Merhaba arkadaşlar
Ben yurt dışında yaşıyorum ailemle bir bebeğim oldu geçen temmuzda anneannem ve dedem bebeği hiç görmemişti korona vs uçuşlar açılınca hemen bilet aldık bir ay kadar oluyor geldiler

babam çok iyi yapıyormuş Gibi gidip üç aylık vize almış anneanneme dedeme bileti de ona göre almışGeldikleri günden beri yemin ederim evde huzur kalmadı ne yapsak beğenmiyorlar. Geldiler hizmette kusuru etmedik babam yemeğe çıkarıyor sürat asıyorlar neymiş yemek pahalıymış ellerini ceplerine atmıyorlar izin vermiyoruz ama kendi paramızı Harcamamıza bile karışıyorlar ya bu arada en pahalı yemek derken onlar için 10 TL’ye bile pahalı ve aşırı zenginler fakir de değil. Var yemez durumu kısaca.
Evde annem yemek yapıyor ki çok güzel yemek yapar dedem Beğenmiyor surat yapıyor kıymalı yemek yemez tavuklu yemez sebzeyi sevmez Yumurta yemez peynir yemez patates yemez. Onlara göre ne yapacağımızı şaşırdık.Yeniliklere hiç açık değil mesela bir balık restoranına gittik ben bunları sarhoşken yemem diye surat yaptı.Yemem dedi şeyde kalamar öyle çok eksantrik şey değil. Tamam yemeyebilir ama yiyene de Zehir eDiyor yemeği. Yok zorla yemişiz yok neden yemişiz. Bir de dışarı çıkıyoruz arabanın içinde saçma sapan videolar çekmeye başlıyor her gün geçtiğimiz yolu çekiyor çekerken haberde vermiyor biz içerde konuşuyoruz hepsini sosyal medyada yayınlıyor kaç defa uyardım insanlar dalga geçiyorlar artık yorum yazıyorlar dalga geçerek Oda çok beğendiğini sanıyor milletin.

Evimizin her yeri ortaya döküldü benden izinsiz çocuğun fotoğraflarını çekiyor yayınlıyor yayınlama dediğimizde bağırıp küfür ediyor dün iftara çıktık iftar menüsü Türk Lirasıyla kişi başı 70 tle gibi bir şey O yemek bitene kadar bu söylendi durdu sinirden yediğim sırtıma gitti.

Anneannem deseniz her şeye karışıyor kahvaltıda annem ortaya Bir şeyler çıkarıyor daha kimse sofraya oturmadan kendine Ve Dedeme bölüştürüp bitiriyorlar . Yediklerinde değilimElbette yesinler onun için konuyor Ama kendilerini öyle bir duruma sokuyorlar ki sanki arkalarından Kovalayan var sanki hiç görmemişler.

Artık Çok üstüste mi geldi bilmiyorum surat yapmaya başladığımı fark ettim Bana olsun çocuğuma olsun hareketleri çok batıyor Ama onlar yaşlı insan o kalplerini kırmak istemiyorum bir daha ne zaman gelecekler gelebilirler mi belli değil

Size sormak istediğim bu tür durumlarda Nasıl davranıyorsunuz nasıl kendinizi dizginleyebiliyorsunuz

Çok mu lazımdı bebeği görmeleri? Maksat görmekse görüntülü arar, fotoğraf atardınız. Sizinki bile bile lades. Ya susup duymazdan geleceksiniz onlar gidene kadar ya cevabını verip kopacak kavgaya hazır olacaksınız ki bunun da sonrası kolay değil. İşiniz zor yani. Kalplerini kırmadan bir çözüm bulmanız imkansız. Zaten belli bir yaşa gelmiş insanları da değiştiremezsiniz. En iyisi olabildiğince az aynı ortamda olmaya çalışın. Bebeğinizi paylaşması konusunda kesin kararlı olun ama kimsenin haddi değil anne izin vermezken çocuğunu paylaşmak. Ayrıca misafir umduğunu değil bulduğunu yer demişler aylarca onların damak tadına göre yemek yapacak değilsiniz herhalde. Zaten ne yiyorlar anlamadım.

Peki surpriz mi oldu bu davranislari? Anneanne ve dedenizi ilk kez gormuyorsunuzdur herhalde. Bu kadar sorun olacagini bile bile neden cagirdiniz?

Ayy bence de çok itici davranışları. Yaşlı demek hoş görmek iyi de her şeyin bir sınırı var.
Allah sosyal medyaya düşen yaşlılara kurtuluş nasip etsin ne diyeyim.
Sabırlı Ramazanlar...

Yaaa çok güldüm her an sizin de sesinzijn çıktığı videolar atmasina, dalga geçen yorumlari ' videom sevildi' sanmalarina:))
Yaaa sabirr diyeceksin,dua et de korona yuzunden yine uçuşları falan kapatmasınlar

Sizin kendi eviniz yok mu ?
Ailenizle mi yasiyorsunuz

Yemek beğenmeyen insan yokluk görmemiştir görse öyle burun kıvıramazdi. Zaten yaşlilar ne denir ki öyle gelmişler öyle de giderler

öfkemi dile dökeceğim zaman ilk düşündüğüm bugün sinirlediğim şeye 20 yıl sonra da sinir olup olmayacağım. uzun süredir bastırmaya çalıştığım bir öfkeyse, yenik düşmeye hazırsam bu sefer ölümlü dünya, değer mi diye düşünürüm. acaba o kişinin öldüğünü duysam öfkemi içimde tuttuğuma mı onun suratına kustuğuma mı üzülürüm diye bir yoklarım kendimi. onun ölüsüyle dirisi arasında bir fark varsa sineye çekerim, uzaklaşıp dayanmaya çalışırım ama artık ölüsü de dirisi gözümde bir olmuşsa ezer geçerim. bir daha da suratına bakmam. ama çok ender de olsa böyle yaptığım, zaman geçtikçe, hayattaki hemen herşeyin geçici, anlamsız ve boş olduğunu, tepki göstermenin de faydasız olduğunu anladığımdan keşke yapmasaydım diyorum. belki yapmasaydım da yapmadığıma üzülecektim, bilemiyorum. fakat söz konusu kişiler anneannem ve dedem olsaydı onlara ne kadar gıcık olursam olayım kötü söz söylemezdim. xanax içerdim, alkole dadanırdım artık ne yol bulursam bulur yapar eder 3 ay katlanırdım.bence sen de sık dişini, dayan. sayılı gün çabuk geçer.