Ruh halim o kadar değişiyor ki:(

kızlar benim güzel giden bi ilişkim var, daha önce çok çabuk sinirlenmesinden dert yanmıştım burda ama geçti çok şükür.. geçti derken, orta yolu bulabiliyoruz. ben en azından onun bam teli olan noktalara dokunmuyorum. o da sinirlense dahi artık daha ılımlı sinirleniyor. ama benim üzerimden hiç atamadığım bi karamsarlık huyum var. mesela arıyorum açmıyor.. duymamış olabileceğini değil de kasten açmadığını düşünüyorum... sonra dönüyor mutlaka. ama ben o arada çok geriliyorum. sötylediğiğ bi cümleyi yanlış anlıyorum mesela, işte seninde bir hayatın var diyor ben bunu herkesin kendi hayatları var gibi yorumluyorum. nasıl buralara çekebildiğime şaşırıyor. mesela arıyorum ulaşamıyorum, duymuyor telefonu, ben kafamda kurup sinirlenirken bir kaç saat sonra, onun kuzenlerimle beraber nargile tavla keyfinde olduğunu öğreniyorum (arkadaşlıkları çok iyidir), bu seferde günahını aldım diye kendime kızıyorum .. bu hep böyle. hep bir sorun mu var dediğim anda hep onun haklı sebepleri oluyor. tabi bir şansım varsa kafamda kurduklarımı,kurduğum oranda ona yansıtmamayı becerebiliyorum. yoksa hasta olduğumu falan düşünürdü sanırım. bana dediği şu eğer, ben seni kızdıracak bişi dahi yapsam, mutlaka onun bi sebebi vardır önce beni dinle.. onun ilişkiye bakış açısı mantelitesi tamamen sorgusuz sualsiz bir güvene dayanıyor. yani o bana ulaşamadığında ,pek öyle bir durum olmasada bir problem mi var diye endişe ederken ben ona ulaşamadığımda önceliğim farklı oluyor. bu son bikaç zamandır böyle. bir ara çok bunalttım onu bu davranışlarımla o da şaşırıyor eski cococomu geri istiyorum diyor. bende onun mantıklı açıklamalarını dinleyince her seferinde ona da kendime de söz veriyorum artık huzursuzluk yok diye. ama yine yapıyorum yine yapıyorum. biraz. gerçi şu an yapsam da ona yansıtmıyorum ama anlıyor. duruşumdan bakışımdan yüz ifademden anlıyormuş, ben söylemesem dahi düşüncelerim gözlerimden altyazı gibi geçiyormuş.. yansıtıp yansıtmamak değil içinden dahi geçirme diyor. ya bana noluyor. neden böyle oldum ? bu geçici bir dönem mi yokssa üzerimde bu şekilde kalıcak mı... böyle gidersem kendi ilişkimi çıkmaza sokacağım.. bu arada güvenimi sarsacak bir şey yapmadı hiç, şüphelendiğim bir durumda yok. benim tek derdim. herhangi bir durumda hep en kötü ihtimali düşünmek. telefonu açmıyorsa kesin kasıtlı açmıyor, duymaması yada yanında olmaması o an aklıma gelmiyor. yüzü asıksa kesin bana karşı böyle diye düşünürken bi bakıyorum iş yerinde sıkıntıları varmış onları anlatmaya başlıyor daha ben sormadan , ben sormuyorum çünkü ben o ara kafamda kurmakla mesgulüm.. yaamaalesef böyle garip bir hal içine girdim. Allah sonumu hayır etsin :44:

bi ara bana da böyle şeyler oldu ve bu yüzden sevgilimle çok kavga ettik her neyse zamana bırak bu olumsuzluklaarı atmaya çalış kafandan düzelir inşallah

dediğiniz kitabı okuyacağım, bu düşünce midir takıntı mıdır artık her neyse tüm hayatımı etkilemeye başladı. çünkü özel hayatımdaki olumsuzluk iş hayatımıda etkiliyor. kafamda kurmaktan hiçbişi yapamaz hale geliyorum. böyle bir insan değildim. takıntılı manyak birine dönüşmeye başladım. kafamdakilerin 10 da 1 ini ona yansıtsam kesinlikle hasta olduğumu düşünürdü... teşekkür ederimm tavsiyeniz için

arada banada oluyor kendin yazıyorum kafamda ona yükleniyorum ama bu dönemler geçicidir kendini rahatlatmaya çalış

Geçici bir dönemdir umarım ama kalıcı olduğunu hissedersen sana şunu diyeceğim. Bence senin özgüven problemin var ve bu yüzden karşındakine de güvenmiyorsun, profesyonel bir yardım almanı öneririm şayet durum buysa ama bu benim nacizhane fikrim...

Superiisi .!.:

bunun karsındakının sana verdıgı guvenle alakası var bence.
bıde ınsan kendını cok sucluyo ama zamanla farkedıyosun ki karsında ki senle ne kadar
ilgilenirse sen o kadar rahat bırakıyosun onu.
tabı bu bı genelleme olamaz sen gene kendıne ceki düzen vermeye bak.
yoksa sıkılıp uzaklasması gecıkmez. senı cok sevıyo olabılır ama huzurun olmadıgı yerde
sevgı kar etmıyo malesef.

Genişletmek için tıkla...

bu çok doğru bi tespit, karşındaki seninle ne kadar ilgilenirse sende o kadar huzurlu ve rahat oluyorsun haliyle onu da rahat bırakıyorsun. o artık ilişkimizin oturduğunu düşünüyor düzene girdiğini düşünüyor bu nedenle de benden daha rahat. zaten yansıtmamaya çalışıyorum. huzursuzluğumu kendi içimde yenmeye çalışıyorum.

bende çok karamsarım aklıma hep en kötüsü gelir kafamda felaket senaryoları kurarım ama zamanla karşındakini tanıyınca daha çok güveniyorsun hiçbir zaman tam anlamıyla geçmiyor karamsarlık ama en aza indirmeyi belli bi süre sonra başarıyorsun :)