Romantik ilişkilerde obsesif kompulsif bozukluk

Fyza_18

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2022
6
3
22
Herkese merhaba bu sitede oldukça yeniyim. Sekiz ay önce kendimden emin bir şekilde çok severek bir ilişkiye başladım. Onu çok seviyorum ve şimdi de gelecekte de hayatımda olmasını istediğim insan o. Kendisi tam bana ve aileme göre biri, hayalimdeki gibi bir erkeğin karşıma çıkmasına çok şaşırmıştım başlarda asla zihnimde kurduğum karakterde bir erkeğin karşıma çıkacağını düşünmezdim. Velhasıl kelam çıktı ve sekiz ayda çok güzel anılar biriktirdik birlikte. Şöyle bir sorun var ki ben romantik ilişkilerde okb yaşıyorum. Her şey çok güzel gidiyor, bir sorun yok fakat ben ilişkimizin ilk bir iki ayından sonra sürekli sorgulamaya başladım. Ya onu sevmiyorsam, ya duygularım sahteyse, ya ben onunla evlilik kurabilecek bir insan değilsem ve içimde sorduğum soruların daha çok soru doğurmasıyla bu düşüncelerden uzaklaşamaz oldum. Evet seviyorum, sevmesem hayatımı onunla geçirmek istemem, her dakika onu görmek, hep yan yana olmak istemem, hayaller kurmam. Bu hisler ara ara geliyordu, kendi içimde savaş veriyor ve hayır bunları okbden dolayı düşünüyorum diyordum. Hala böyle diyorum fakat sürekli bunları düşünmek, gün içerisinde her sabah kalktığımda ona olan hislerimin benimle birlikte olup olmadığını kontrol etmek, rutinim haline geldi ve sürekli çok kötü hissediyorum kendimi. Buluşuyorum buluştuktan sonra evet onu sevdiğimden emin oluyorum rahatlıyorum, bir kaç gün sonra bu düşüncelet kat ve kat daha fazlasıyla devam ediyor. Onu üzmekten çok korkuyorum. Ya ona sevgimi veremiyorsam ya sevmiyorsam diye düşünmekten kendimi heba eder oldum. Onunla da paylaştım bu sorunumu ben seni başından beri biliyorum tanıyorum sevgilim, senin sevgini hissediyorum diyor. Fakat çok fazla rahat değil yanımda artık sanki takacağım kötü hissedeceğim diye çok korkuyor. Her zaman yanındayım diyor. Psikiyatriye gittim, sevgine kanıt arıyorsun bu doğru değil dedi. İlaç yazmadı, terapiye gitmen gerek dedi. Terapiye başladım fakat üniversite öğrencisiyim dört yüz elli tl benim için çok uçuk bir fiyat. Ayda bir anca gidebileceğim. Her şeyin düzelmesini eskisi gibi gülebilmeyi çok istiyorum. Şimdiyse onun yanında otururken bile anksiyete yaşıyorum kendimi sorguluyorum. Ben artık hiçbir şey düşünmek istemiyorum. Normal bir ilişkim olsun istiyorum. Normal seviyede düşünmek, normal bir ilişki yaşamak. Çıkmazdayım, bu geçer mi bilmiyorum, sizce ayda bir terapi ile bunu atlayabilir miyim arkadaşlar, iyileşebilir, onu eskisi gibi korku ve endişe hislerimi gölgelemeden güzellik ve mutlulukla sevebilir miyim ?
 
Düzelirsiniz tabi okb düzelemeyecek bir rahatsızlık değil. Keşke daha sık terapi alabilseniz ama yapacak bir şey yok, hiç yardım almamaktan iyidir sonuçta. En fazla iyileşme sürenizi etkiler bu seyans araliklarinin uzun oluşu.
 
Düzelirsiniz tabi okb düzelemeyecek bir rahatsızlık değil. Keşke daha sık terapi alabilseniz ama yapacak bir şey yok, hiç yardım almamaktan iyidir sonuçta. En fazla iyileşme sürenizi etkiler bu seyans araliklarinin uzun oluşu.
Bazen kendimi her şeyden uzaklaşmış hissediyorum biraz da olsun içimi bir yere dökünce rahatlıyorum teşekkür ederim cevabınız için 💖
 
Bazen kendimi her şeyden uzaklaşmış hissediyorum biraz da olsun içimi bir yere dökünce rahatlıyorum teşekkür ederim cevabınız için 💖
Geçen buraya yine birisi sizinkisinden farkli bir okb durumu yaşadığından bahsetmişti. Onun korkusu da bambaşkaydı. Sonra o korkusunu neyin tetiklemiş olacağını düşündükçe o korkusunun enden oldugunu kendi kendine kavraya baslamis oldu. Hepsi oyle mi bilmiyorum ama benim denk geldigim okblerin hepsi bir seylerden korkmaya dayanıyor. Mikroptan korkma, bir seyleri unutmaktan korkma, başına kötü birşey geleceginden korkma, kaybetmekten korkma...gibi. sizi bu korkuya sürekleyen daha dogrusu bu korkuyu yasamaniza sebebiyet verecek olan şeyi bulmanız problemjnizi çözmeniz adına işinizi kolaylaştıracaktır. Geçmişte ne yaşamış olabilirsiniz ki şuan böyle bir korkunuz hüküm sürüyor? Kendi yaşamınızı, önceki ilişkilerinizi, eski iliskilerinizde yaşadığınız varsa travmatik durumları vs bunları masaha yatırıp irdelemenizde fayda olabilir. Sebebi vulduktan sonra çözüme ulaşmanız saha kolay olur bence.
 
Herkese merhaba bu sitede oldukça yeniyim. Sekiz ay önce kendimden emin bir şekilde çok severek bir ilişkiye başladım. Onu çok seviyorum ve şimdi de gelecekte de hayatımda olmasını istediğim insan o. Kendisi tam bana ve aileme göre biri, hayalimdeki gibi bir erkeğin karşıma çıkmasına çok şaşırmıştım başlarda asla zihnimde kurduğum karakterde bir erkeğin karşıma çıkacağını düşünmezdim. Velhasıl kelam çıktı ve sekiz ayda çok güzel anılar biriktirdik birlikte. Şöyle bir sorun var ki ben romantik ilişkilerde okb yaşıyorum. Her şey çok güzel gidiyor, bir sorun yok fakat ben ilişkimizin ilk bir iki ayından sonra sürekli sorgulamaya başladım. Ya onu sevmiyorsam, ya duygularım sahteyse, ya ben onunla evlilik kurabilecek bir insan değilsem ve içimde sorduğum soruların daha çok soru doğurmasıyla bu düşüncelerden uzaklaşamaz oldum. Evet seviyorum, sevmesem hayatımı onunla geçirmek istemem, her dakika onu görmek, hep yan yana olmak istemem, hayaller kurmam. Bu hisler ara ara geliyordu, kendi içimde savaş veriyor ve hayır bunları okbden dolayı düşünüyorum diyordum. Hala böyle diyorum fakat sürekli bunları düşünmek, gün içerisinde her sabah kalktığımda ona olan hislerimin benimle birlikte olup olmadığını kontrol etmek, rutinim haline geldi ve sürekli çok kötü hissediyorum kendimi. Buluşuyorum buluştuktan sonra evet onu sevdiğimden emin oluyorum rahatlıyorum, bir kaç gün sonra bu düşüncelet kat ve kat daha fazlasıyla devam ediyor. Onu üzmekten çok korkuyorum. Ya ona sevgimi veremiyorsam ya sevmiyorsam diye düşünmekten kendimi heba eder oldum. Onunla da paylaştım bu sorunumu ben seni başından beri biliyorum tanıyorum sevgilim, senin sevgini hissediyorum diyor. Fakat çok fazla rahat değil yanımda artık sanki takacağım kötü hissedeceğim diye çok korkuyor. Her zaman yanındayım diyor. Psikiyatriye gittim, sevgine kanıt arıyorsun bu doğru değil dedi. İlaç yazmadı, terapiye gitmen gerek dedi. Terapiye başladım fakat üniversite öğrencisiyim dört yüz elli tl benim için çok uçuk bir fiyat. Ayda bir anca gidebileceğim. Her şeyin düzelmesini eskisi gibi gülebilmeyi çok istiyorum. Şimdiyse onun yanında otururken bile anksiyete yaşıyorum kendimi sorguluyorum. Ben artık hiçbir şey düşünmek istemiyorum. Normal bir ilişkim olsun istiyorum. Normal seviyede düşünmek, normal bir ilişki yaşamak. Çıkmazdayım, bu geçer mi bilmiyorum, sizce ayda bir terapi ile bunu atlayabilir miyim arkadaşlar, iyileşebilir, onu eskisi gibi korku ve endişe hislerimi gölgelemeden güzellik ve mutlulukla sevebilir miyim ?

Aynı konuyu 2.kez açmışsınız. Mevcut konunuzdan devam edin isterseniz.

 
Geçen buraya yine birisi sizinkisinden farkli bir okb durumu yaşadığından bahsetmişti. Onun korkusu da bambaşkaydı. Sonra o korkusunu neyin tetiklemiş olacağını düşündükçe o korkusunun enden oldugunu kendi kendine kavraya baslamis oldu. Hepsi oyle mi bilmiyorum ama benim denk geldigim okblerin hepsi bir seylerden korkmaya dayanıyor. Mikroptan korkma, bir seyleri unutmaktan korkma, başına kötü birşey geleceginden korkma, kaybetmekten korkma...gibi. sizi bu korkuya sürekleyen daha dogrusu bu korkuyu yasamaniza sebebiyet verecek olan şeyi bulmanız problemjnizi çözmeniz adına işinizi kolaylaştıracaktır. Geçmişte ne yaşamış olabilirsiniz ki şuan böyle bir korkunuz hüküm sürüyor? Kendi yaşamınızı, önceki ilişkilerinizi, eski iliskilerinizde yaşadığınız varsa travmatik durumları vs bunları masaha yatırıp irdelemenizde fayda olabilir. Sebebi vulduktan sonra çözüme ulaşmanız saha kolay olur bence.
Çok teşekkür ederim psikoloğum ile paylaşacağım hepsini 💖 Kendinize çok iyi bakın 🌸
 
X