Psikolojisini bilemiyoruz tabi de ötanazi gibi bilinçli yaptıysa bana ters geliyor. Bu gerçi kültürel bir durum. Ötanaziyi yasal olarak kabul eden ülkelerin birinde bir kız da baya hastaymış çocukluğundan beri. Geçen gazetede çıktı. Kız ötanazi hakkını kullanmak istemiş ve tüm sevdiklerine olayın gerçekleşeceği gün için davetiye göndermiş. Bir parti havasında resmen. Ve yakınları onu yalnız bırakmamış bu günde..
Bizim ülkemizde beyin ölümü gerçekleşiyor herkes yasta ağlıyor, bir umut bekliyor, asla fişin çekilmesine izin vermiyor. Ben kendi kültürüme daha yakınım bu konuda.
Keşke ben de ölüm olayına şu yabancılar kadar soğuk kanlı bakabilsem. İntihar harici için konuşuyorum tabi.valla ben empati yaptım da adama benim için mantıklı geldi, belki yakınlarınıda düşündü, üç sene benim yüzümden hastanelerde sürünecekler diye, yazmış olabilirim şuan tabiiama ben öyle düşünürdüm herhalde
benim de hayalimdeki cenaze şekli bu valla İpek. arkamdan feryat figan olmasın, ne deli kadındı salak salak şeyler yapardı, yerinde durmazdı, bizi güldürürdü, ne ukalaydı, illallah derdik falan diye konuşsunlar, içki içsinler, müzik dinlesinler, beni yad etsinler, yeter.Keşke ben de ölüm olayına şu yabancılar kadar soğuk kanlı bakabilsem. İntihar harici için konuşuyorum tabi.
Hani gidip defnediyorlar sonra arkasından güzel yad ediyorlar ağlama falan yok feryat figan..Sonra da "cennette uyuyor" diyorlar ya..
en azından psikoloji bozmuyor.
Bence bu anlattıkların tamamen Türkiye standartları dışındabenim de hayalimdeki cenaze şekli bu valla İpek. arkamdan feryat figan olmasın, ne deli kadındı salak salak şeyler yapardı, yerinde durmazdı, bizi güldürürdü, ne ukalaydı, illallah derdik falan diye konuşsunlar, içki içsinler, müzik dinlesinler, beni yad etsinler, yeter.
ben şu ana kadar dolu bir hayat yaşadım, bundan sonra da öyle olur umarım, kazık kakmayacağız sonuçta elbet ölüp gideceğiz, vakti gelen gidiyor.
güzel kıyafetler giysinler, makyaj yapsınlar, ben güzel olmayı da süslenmeyi de seviyorum, süslü bakımlı kadını da, en güzel mücevherlerini taksınlar falan.
öyle ağlamasınlar, kendilerini yerlere atmasınlar, istemiyorum.
tabii ki kendim bu anlattığım şekilde davranabilir miyim, bilmiyorum. annemin de babamın da acısını düşünemiyorum, babacığının da toprağı bol olsun, sevdiklerinin ömrü uzasın.Bence bu anlattıkların tamamen Türkiye standartları dışında
Doğuma gider gibi
Ben doğuma giderken “saçımı şöyle yapacağım, şunu giyeceğim” diye ayarlamıştım, keza bunu bile tutturamadım. Bizim insanımız duygusaldır. Hastalık anında bile hastalıktan değil milletin verdiği moralsizlikten ölürsün.
Ama yabancı hastayken normal hayatına devam eder, çevresi genelde normal davranır.
Maalesef ölüm bir gerçek. Bunu en yakınlarını kaybedince anlıyorsun. 1,5 sene önce babamı kaybettim ben, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Tarifi olmayan anlar ve duygular. Ölüm konusunda hassasız.
tabii ki kendim bu anlattığım şekilde davranabilir miyim, bilmiyorum. annemin de babamın da acısını düşünemiyorum, babacığının da toprağı bol olsun, sevdiklerinin ömrü uzasın.
ama benim arkamdan böyle olsun, yas falan tutmasınlar, iyi hatırlasınlar yeter bana.
yani düşünsene bedenini kadavra olarak bağışlamayı düşünen bir insanım ben
yok kız ölmeye niyetim yok daha, seviyorum yaşamayı. ama öleceksek de öleceğiz. onlar alıştılar benim bu konuşmalarımacanım yapma daha çok gençsin
nasıl konuşmalar bunlar ya, ailedendekiler bunları bile görmesin bence
benim de hayalimdeki cenaze şekli bu valla İpek. arkamdan feryat figan olmasın, ne deli kadındı salak salak şeyler yapardı, yerinde durmazdı, bizi güldürürdü, ne ukalaydı, illallah derdik falan diye konuşsunlar, içki içsinler, müzik dinlesinler, beni yad etsinler, yeter.
ben şu ana kadar dolu bir hayat yaşadım, bundan sonra da öyle olur umarım, kazık kakmayacağız sonuçta elbet ölüp gideceğiz, vakti gelen gidiyor.
güzel kıyafetler giysinler, makyaj yapsınlar, ben güzel olmayı da süslenmeyi de seviyorum, süslü bakımlı kadını da, en güzel mücevherlerini taksınlar falan.
öyle ağlamasınlar, kendilerini yerlere atmasınlar, istemiyorum.
e hani ölenle ölünmüyordu?Şunu görünce aklıma geldi.
25 yıl önce ölen kayınvalidem ve 4 yıl önce ölen kayınpederimin mezarlarını ziyarete giderken gözüme kalem sürdüm diye bana küsen bir görümcem var. Artık pijamayla falan gitmeyi düşünüyorum mezarlığa.
Bizdeki cenaze ve yas mevzuları bana çok tuhaf geliyor. Belki çok yakınımdan içimi acıtacak bir kaybım olmadığı için böyledir bilmiyorum. Allah gecinden versin.