Rezil olma korkusu ve sosyal fobi

İyi geceler hanımlar,

Size pandeminin ve aşırı asosyalliğin bende bıraktığı bir etkiyi danışmak istiyorum. Ben artık sessiz ortamlarda birileriyle birlikteyken karnımdan veya midemden kontrol edemediğim sesler gelecek ya da hapşıracağım ve rezil olacağım bana gülecekler diye çok korkuyorum. Şaka gibi belki ama gerçek.


Artık kontrollü bir şekilde arkadaşlarla evlerde buluşuyoruz ve ortam sessizleştiğinde sanki benim midemden karnımdan gurr gurr sesler geliyor. Böyle olunca da ha ses çıkacak ha rezil olacağım diye diye doğru dürüst oturamıyorum. Ama bunun psikolojik olduğunu düşünüyorum çünkü aç değilim, karnım da ağrımıyor ve sesli ortamda hiç bu derdim olmuyor bile.

Ailem “arkadaşlarına söyle karnımdan ses gelebilir” de, gelse de insanlık hali zaten diyor. Yakın arkadaşlarıma söylüyorum ama mesela hoşlandığım bir çocuk var arkadaş grubumda. O varken ortam sessizleştiğinde yerimde oturamıyorum kurtlu gibi geziyorum ki ses gelirse duymasın.


İnternetten biraz araştırdım sanırım sosyal fobi başlangıcı. Şu an psikolog için maddi durumumuz yetersiz, acaba psikoloğa gitmeden halledebilir miyim? Bu garipliği yaşayan var mı hiç?

Çok teşekkür ederim şimdiden.

Aynı problemi lise 1.sınıfta yaşadım. Sosyal fobi başlangıcı olduğunu sizden öğrendim... Ama söylediğiniz gibi o dönem çok sıkıntı çektim. Lise 1de insanlar çok acımasız oluyor arada arkamdan konuştukları şeyleri duyardım.
Benim o dönem fark ettiğim şey bu sesleri stresin arttırdığı. Ve o ses hakkında ne kadar düşünürseniz o kadar çok ses artıyor. Ben o yüzden unutmaya çalışıyordum. Derslerde mideme odaklanmamaya çalışıyordum. Birazcık etki etti. Birde yediğim yemekleri değiştirdim. Evden sağlıklı yemekler yedim öyle 1 sene içerisinde geçti.

Huzursuz bağırsak sendromuna benziyor, doktora görünün mutlaka. Bir ara bende de vardı, verilen ilaçlar sayesinde kısa bir sürede kurtuldum

öncelikle daha önce aynı sorunlardan ve endişelerden geçmiş biri olarak sana birkaç şey söylemek istiyorum. korkunun, kaygının son derece farkındayım ve seni anlıyorum... bazen anksiyete veya onun bir türü olan sosyal anksiyete sebebiyle kalabalık ortamlarda veya sosyal ortamlarda dikkatimizi hiç odaklamamıza bile değmeyecek şeylere yönlendirebiliyoruz. tıpkı senin veya benim de bir zamanlar yaptığım gibi. ne olacak, nasıl gözüküyorum, karnım guruldar mı, ses çıkar mı vs. bu bana göre sosyal anksiyete diyebilirim. şu an odtüde son sınıf psikoloji öğrencisiyim ve bu hesabı da insanlara az da olsa yardımım dokunsun diye açtım, veya insanlar neler yaşıyorlar bilmek görmek için... her neyse ben de bir zamanlar anksiyete sebebiyle böyle kaygılardan geçtim. ama sana tavsiyem şu; olabildiğince dikkatini başka şeylere yönlendir. anksiyete o kadar pis bir şey ki senin beyninin içinde senin düşünceleerine yön veren bir düşman varmış gibi. ama sana net tavsiyem şu onunla savaş! OLABİLDİĞİNCE düşünce odağını değiştir. örneğin bir ortamdasın sessiz oldu karnım guruldar mı diye korkuyorsun. düşünmemek çalış. işte aklına başka şeyler getir, veya sırf ilgin dağılsın diye yanındakiyle bi muhabbet aç. yani olabildiğince zihninin o çukurdan çek!!! inan ben de bir zamanlar böyle şeyler yaşıyordum çok şükür geçti o günler. karnım durulardır mı endişesi çok yaşıyordum ben de anksiyetemden dolayı... ama inan geçiyor. sen kafayı takmadıkça, onunla savaştıkça yeneceksin bunu. evet belki anksiyete geçici bir şey değil. mesela hala var bende geçmez öyle kolay kolay ama en azından yönünü, gücünü değiştirebilirsin bunun! sana güveniyorum. umarım faydam dokunmuştur...

Tuvalete gidin onlar gelmeden

Devlet hastanelerindeki psikiyati bolumunden randevu alabilirsiniz.ıhmal etmeyin cunku zamanla ilerleyebiliyor

O karından ses çıkması olayı bende de var, okul ve dershane dönemi az çekmedim. Sosyal fobi karın gurultusunun nedeni olmasa bile, karın gurultusu sosyal fobinin nedeni olabilir o derece vahim bir durum.

Bir de kesin tanısı konulup ilaç tedavisiyle de geçmesi zor bir durummuş. Daha önce doktora gitmiştim ama bir şey çıkmadı yani. Ben ki normalde sabahları kahvaltı etmekten ya da bir şeyler atıştırmaktan nefret eden bir insanım, bunun yüzünden dershaneye giderken tıka basa karnımı doyurup gidiyordum. Tabii bir etkisi olmuyordu, travmalarım canlandı yine

Bu durum hala devam ediyor bende, yakın arkadaşlarımla ve ailemle paylaştığım için bilirler. Hatta bizimkiler bazen dalga geçer, karnın dış dünyayla iletişime geçmek istiyor diye. Yine de hapşırmak falan normal durumlar o kadar da gerginliğe gerek yok bence.

Bu ses olayı haricinde sosyal hayatınızda çekindiğiniz bir şey yoksa çok büyük bir sorun olmayabilir belki. Şimdi ben kendim üzerinden düşündüm mesela, bunun dışında neredeyse hiçbir şeyden çekinmiyormuşum. Bazı durumlarda rezil olmak da hayatın bir parçası yani. Ben sürekli ayağımı burkarım veya düşerim düz yolda yürürken bile. Kafaya takacak olsaydım dışarı çıkma fobim olurdu sanırım.

Yine de konuyu takipteyim, bir çaresini bulan vardır belki

Bence psikiyatriye gidin ilerlemeden biz lisedeyken yanımdaki arkadasimin karnı gururlduyomus bende birinin karnı gururlduyo demiştim o da benim karnım demişti gülmüştük beraber aslında kötü bişey değil ben birisinin yanımda karnı guruldasa gülmem mesela insanlık hali