Resimli Şiirler..........

Yüreğimin kıyısına vurdu minicik bir dalga,
Tutmalıydım, tutamadım kendimi.
Bir canım var; feda etsem sevdamı bilemesin.
Bir acım var anlatsam, önünü göremezsin!
Herkes unuttu gitti; bende unuttum her her şeyi
Bari Bari sen . „


Bir yağmur yanaşıyor gönlümün iskelesine…
Yağmur damlalarının sesi haykırışlar gibi yüreğimi acıtıyor bugünlerde
Gözlerimin önünde yine hayalin
Gözlerini, sözlerini, dev gülüşlerini ve boşver demelerini…
Bakışlarını, hüznünü, neşeni ve bana ben katışlarını unutmadım…
Unutamadım
Gönlümdeki yağmura şimdi rüzgarda eşlik etmekte
Yağmur yalnızlık kokusu getiriyor, rüzgar sensizlik esiyor…

Saatime yüzünü kazıdım
Yelkovanım sana beş var, akrebim seni yirmi geçiyor
Çok uzun zamandır zamansız yaşıyorum
Zamanlarım fırtınalı denizlerde, zamanlarım gökyüzünde derinlerde
Deniz dalgaları hırçın bu saatlerimde
Dalgalar dev kayalara vuruyor düşüncesizce
Her kükreyen dalga sesinde senin binbir sesin aklımda ve kulaklarımda.
seni baştan başa sen yapan sesin veda edişe beşe kala…
En son kalan bendeki sen…
Gökyüzü renklerim fırtınalı bu saatlerde
Mavi ile gri savaşıyor fütursuzca
Paletimde birbirine karışıp kayıp oluşa karışan renklerimde senin binbir yüzün,
Gözlerimde ve hafızamda sen
Seni sen yapan bakışın veda edişi yirmi geçe…
En son kalan bendeki sen…



Düşüncelerimin arasında kayboluşlara karışıyorum yine…
Yüreğim yoğun, kafam karmakarışık…
Sen ilk sevdiğimdin….
ılk sevgililer unutulmazmış
Sen ilk kendimi verdiğimdin
ve kader yolumda derin, silinmesi zor izlersin
Ne zaman yüreğimi birine açsam seni hatırlayacağım;
O okyanuslar kadar sırdı diyeceğim,
kendime bile itiraf edemediğim rüyamsı gerçeğimdi diyeceğim
Ve işte o zaman bendeki seni rüya yapacağım,
bir masal kahramanım olacaksın sevda “gel-gitler”’imde
Özledim seni
Özledim bendeki seni hem de çok
Sen yanımdayken konuşamamayı,
sen yanımdayken gözlerimi gözlerinden alamamayı,
sanki zamanın kavramını yitirişini,
herşeyin başka başka anlamlar taşıdığı anları özledim
Seni sen yapan, bizi biz yapan anları ve mekanları unutmadım
Aşkımızın başkentini unutmadım...Unutamadım…
Hiçbirşey, hiçbir insan koparamadı beni bu şehirden…




Ama bir gerçek var şimdi aramızda.
Sesizce, farkettirmeden aramıza giren
Sesiz yüksek duvarlar ören
Seni benden uzaklaştıran, beni karanlık düşlere iten
Ne olduğunu anlayamadığım ve senin nedeni açıklayamadığın
Hiçbir sorumum cevabı yok…
Hiçbir duygu kayıbolmaz durduğu yerde,
hiçbir savaşta kayıbolmaz tarih yapraklarından
Hatıralarımdan silinmeyen sen gibi
Bana bir açıklama borcun var en azından
Birşey söyle evet de hayır de
Ama konuş gerçekler ne kadar acı olsada.
Senin tek savaşın kendinle, kendinde bugünlerde…
Düşün, ama mutlaka düşün, bari yüzleş kendi gerçekliğinle…
Tekrar tekrar geçir herkesi tek tek anılarının süzgeçinden.
Mutlaka vardır en azından bir vefa borcun tarih saydıklarından…
Saklandığın boşlukta değil hayat, gizlendiğin korkularında senin
Boşluğuna sarıldıkça büyür bütün korkuların,
sen o kendi boşluğunun yanı başına gizlenensin….





Nefret sevginin ta kendisidir bazen
Ayrılık da sadakatın ödülüdür bazen
Bazen yarınlar dündür, bazen dünler bugün
Ama zaman dün ile yarınlar arasındaki süreyi yaşayanlara aittir
ınsanlar ise vefa ve sevgi ile anılanlara…

Yüreğimde yine yağmur yağıyor,
yine lacivert-siyah gecem yalnızlığıma yar
Yine şehrimin kımızı-siyah sokakları bana dar
Hayallerimin üzerinde sert-soğuk rüzğar
Gönül mevsimimde ise hüzüne davet var…



Biter bu yağmur bir gün elbet…
Hep benle beraber unutamadıklarım, bulamadıklarım…
Saçlarımda hala rüzgar, yüreğimde hala sevdam var…
Bir çocuktum sevmiştim, beni ben yapan
Yüreğimize bir yol açan…
Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar….
Karanlık, soğuk sokak aralarında o eski çocuk
Bir şarkım var şimdi yalnız dudaklarımda;
“birgün belki hayattan, geçmişteki günlerden, bir teselli… “

UNUTULMAMAYA YEMıNıN VARDI SAYFALAR DOLU, ŞııRLER BOYU… UNUTTUN MU SEVGıLı?


​

Ben seni bir okyanusun derinliginde buldum da sevdim
Parlak bir inciydin benim için
Paha biçilmez bir inci
Ben seni soguk ve yagmurlu bir günde
Seni düsünürken gülüsündeki sicakligin içime dolup da
Beni sardigi bir anda sevdim
Seni sadece selvi boyun,siyah saçlarin yada kara gözlerin
Güzel bir yüzün var diye degil
Fikirlerinle,konusmandaki güzelligin ve benim o kor halde yanan yüregimle sevdim
Ben seni derinden ve hissederek sevdim
Her kalp atisimda vücudumun dört bir kösesine yayildigini
Beni sardigini her nefes alisimda cigerlerime isledigini bilerek sevdim
Seni kis gecelerinin o soguk yataginda birlikte uyuyup beni isittigin
Yaz sicaginda uyuyamayip sikintilarim oldugun
Ve rüyalarimda bulustugumuz gecelerde sevdim
Seni ellerinden tutup kanimin kaynadigi
Kalbimin yerinden firlayacagini hissettigim anlarda
O islak dudaklarinla beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim
Ben seni o sensiz anlardaki bos ve degersiz geçen dakikalarda
Kayip zamanlarimizda,seni arayip bulamadigim
Çaresizlik içinde oldugum,içki sofralarini dost bildigim anlarda sevdim
Sen ne kadar uzak olsan da,
Aramizdaki kilometreler nasil çoksa
Bende seni o kadar yogun ve o denli çok sevdim
Seni kalbimde yanan atesin ile
Zihnimde olusan hayallerin o ay parçasi çehrenle
Bana derinden bakan o gözlerindeki isiltiyi görecegim anlari beklerken
Kalbimin yanip tutustugu anlarda
Gelip o bu atesi alevlendirerek
Bana sarilarak beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim





Korkuyorum!
Hakkettigin mutlulugu sana verememekten korkuyorum.
Seni beni sevdiginden fazla sevememekten korkuyorum.
Senin sevgine layik olduktan sonra baskalari tarafindan o sevgiyi kaybetmekten korkuyorum.
Seni kazandim derken kaybetmekten korkuyorum.
Aramizdaki maneviyat haricindeki uçurumlardan korkuyorum.
Senin kalbini daha fazla kirmaktan korkuyorum.
O temiz ve masum göz yaslarini daha fazla akitmaktan korkuyorum.



Evet korkuyorum;
seni kaybetmekten, seni daha fazla üzmekten ...
Sana kendimi ifade edememekten korkuyorum.
Yada yanlis anlasilmaktan korkuyorum.
Uçurumun kenarinda yalniz kalmaktan korkuyorum.
Dostluguna doyamadan uluorta yalniz kalmaktan korkuyorum.
Yüregimdeki o ince sizinin bir gün çogalmasindan ve beni sarmasindan korkuyorum.
Sevgi denen güzelliginin bir gün beni terk etmesinden korkuyorum.
Dostlugun ölüp yerine nefretin yesermesinden korkuyorum.



Korkuyorum evet;
seni kaybetmekten ve seni daha fazla üzmekten...
Bir çiçek misali ne ellemeye nede koparmaya kiyamiyorum uzaktan seyrediyorum çünkü;
Seni daha fazla incitmekten korkuyorum.
Ömründe yasadigin mutlulugu huzuru sana yasatamamaktan korkuyorum.
Sana kalbimden fazlasini verememekten korkuyorum.
Sonunda sana gözyasindan baska bir sey birakamamaktan korkuyorum.
Seni sevmekten degil;
dostlugunu suiistimal etmekten,
Seni kaybetmekten ve degerini bilememekten ve Yüce Rabbime hesap verememekten korkuyorum.
Belki de çok fazla korkuyorum ...
ÇÜNKÜ; BEN iLK DEFA SEViYORUM...

​

Git Yada Gidiyorum



Git…

Öyle bir git ki gidişin yıkmasın beni…
Öyle bir git ki gidişin akıtmasın gözümde ki seli…
Öyle bir git ki çığlıklarımla uyandırmayayım içimde ki depremi…
Ve öyle bir git ki beklemeyeyim bir daha seni…


Hıhı sana diyorum…


Hadi git,durma…
Yüreğini de sakın bende bırakma…
Yokluğunla iki yürek ağır gelir bana…
Ben bu aralar taşıyamayacak kadar yorgunum da…

Bilirsin yüreğin yüreğimdir yoksa…



Başka bir şey yok sanırım, serbestsin.

Ya hadi git…
Daha ne bekliyorsun, hakaret etmemi mi?
Yoksa gitme diye haykırışlarımı mı?
Ama yo,
Bu sefer hiçbir şey demeyeceğim sana…
Bu gidişin diğer gidişlerine de benzemeyecek hatta…
Susacak istesen de istemesen de
Bu deli yürek…


İstersen deneyelim…


Hadi koş git..
Susmazsa şayet bu yürek…
Tüm gidişlerin bileti benden sana gelecek…
Hiçbir bedelde ödenmeyecek.
Tüm hesapları ceza olarak deli gönlüm ödeyecek.
Ama eminim bu sefer
Seni de beni de şaşırtarak susacak bu yürek…

Evet seni bekliyorum



Yolun açık olsun, git…

Tüm yolların asfaltlarını yıkadım göz yaşlarımla…
Tertemiz bir yolda bir yeni sayfa açmanda kolaylık olsun diye sana…
Ruhların acı çığlıklarını da susturdum bak
Nasır tutmuş parmaklarımla…



Bana saygın azcıcık varsa…


Durma git…
İlerle yolunda kendinden emin bir tavırla…
Bakma bile dönüp de arkana…
Kim ki arkamdaki bakayım de, de öyle git…
Yoksa sen daha çok gitmeye çalışırda
Gidemezsin.

Ben olacaktım ki gidişimle yıkıp, savuracaktım ortalığı..



Alınmam hatta ağlamam da korkma…
Aman beddua da uzak olsun benden, onu da demem meraklanma..
Ama mutlu ol demeden duramam bak ondan da haberin ola…
Ben mi çok iyiyim, deli misin sen…
İyilik değil bende ki saflık, safım ben…
Hatta senin deyiminle kocaman bir aptalım işte…


Kendime ettiğim hakareti de duydun…


Hadi bu sefer git…
Yalnız çabuk ol, yoksa yoksa…
Yoksası bana kalsın be adam işte..
Daha fazla konuşturtup tüketme beni…
Gidiyorsan git işte…

Doğru duydun git…



Git dememem için bir sebep mi var yoksa…

Gitmek için gelmiştin zaten bana…
Ve vaktin de dolduğuna göre artık…
Uzatmanın da manası yok…
Durma git…


Demek gitmiyorsun, peki o halde…



Ben gidiyorum,
Senin olmadığın başka şehirlere…
Yapamam mı sanıyorsun.
H ıh, yanılıyorsun.
Bak bu sefer sen küçülüyorsun…
Kurumuş ekmek misali un ufak oluyorsun.
Terk edilmenin acısını yavaş yavaş damarlarında hissediyorsun..

Zavallı şey nasıl da perişansın öyle,bir zamanlar bende böyleydim işte…



Gitmeme az bir zaman kala…

Bana masal okuyup durma…
Masal dinleyecek yaşı çoktan geçtim ben…
Romanlar bile yalan oldu adeta…


Bana seçenek bırakmadın sevgili…


Gidişi,
Her zaman ki gibi senin yapmanı istedim ama
Bu sefer giden ben olacağım galiba…
Kahretsin yapamıyorum…

Vazgeçiyorum ben.






Ama bu vazgeçiş tahmin ettiğin gibi değil…

Bu vazgeçiş,
Gitmekten değil,
Kaçmaktan değil sevgili…

Bu vazgeçiş,
Seni deli gibi sevmekten,
Yüreğimi yüreğine sürgün etmekten.




Orda mısın?

Ruhların çığlıkları uğultu yapıyor kulağıma…
Seni duyamıyorum sevgili….
Rüzgarlar tozlarını savuruyor simama..
Göremiyorum seni….


Artık…


Gitme vaktim geldi sevgili…
Sessiz gidişlerimle

GİDİYORUM​

kıyamam sana el degse eline
köprülerim yıkılır hayatla kalbim arası
bir fırtına ki patlar içimde apansız
kıyamam sana el degse eline





kıyamam sana baksan bile bir baskasının gözbebegine
durur ömrüm durur hayatım
aska sevgiye bir isyan baslar ki bilemezsin
ne cok acıtır bir filmin ilk öpüşme sahnesi
sen gelirsin aklıma boğazım düğümlenir, susarım
kıyamam sana baksan bile bi baskasının gözbebegine






kıyamam sana ucurum kenarına bıraksanda yüregimi
donar kalırım orda hayalinle
geçmişle gelecek arası düşünü görürüm
ne de heyecanlıymış ilk günler
ne çok sevgiliymişiz o zaman
şimdi bilsen bunları ne çok gülersin
ben miyim bunları yazdıran diyerek
gözlerim kanlanır, içime akar dirhem dirhem
kıyamam sana ucurum kenarına bıraksanda yüreğimi


kıyamam sana her gecen günle biraz daha öldürsende ruhumu
bir daha olmayacaksın benimle
uyku kokan agzınla günümü aydınlatmayacak öpüşlerin
içimi titretmeyecek kulagıma fısıldadıgın sözler
ben bir daha gülmeyecegim kimseye
her seferinde ilk kez anlatıyormus gibi
heyecanla anlattıgın fıkralarına güldüğüm gibi
bir daha biz olmayacagız
biz ayrıldı
ben ve sen oldu artık
kalp denen zavallı yine kadere yenik düştü
sen alıp giderken kendini benden
toplarken valizine tüm yasanmışlıkları
kactım senden
vedalar bana göre degil bilirsin
ama kendinden kacamıyor insan
herseye ragmen mutlu ol bu sana dair son arzum
iyi ki bu macerada ortagın olmama izin verdi kader
ama ötesi yok işte
ben sana kıyamam,
her gecen an daha çok çürütsede ruhumu
GİDİŞİN!!!!​

GözLerim yüreğinin ufkuna daLmış...
Yüreğim ise gözLerinin...

ÇaresizLiğimdendir vazgeçişim
Sevdana böyLesine muhtaçken kaLbim
SensizLiktendir umudumu yitirişim...

ßir çığ gibi yüreğime düştü hasretin...
GeLişi oLmayan gidişLere gebe kaLsada kaLbim
ßitti diye üzüLmez,yaşandı diye sevinirim...

Dünyamı karartsada gidişin
Hep mavi kaLdı sana sana oLan sevgim
YokLuğuna,yoksuLLuğuma inat
SenLi hayaLLer yetiştirdim...

An geLdi unutmak istedim!
Resmini imha etsede eLLerim
Seni siLemediki gözLerim...

NasıL derinden sevdiysem seni
Yüreğimden siLemedim iSMiNi...!!! ​

Her yanım paramparça aşk
Her yanım darmadağın yanlızlık
Her yanım sensiz senlerle dolu

Bu sefer dönmemecesine gidiyorum
Zemheriler kuşanarak..
Kuytulara atıp sevdalarımı gidiyorum.....

Her adımda biraz daha üşüyorum
Her adımda biraz daha acıyor kalbim
Adımlarımı sensizliğe atarken
Biraz daha ıssızlaşsada yüreğimin kuytuları
Gidiyorum....

Puslu sabahlar tenhasına
Sürgün yürekler inadına
Yokluğunu ömrüme dolayıp
Gidiyorum....

Hergün yeniden öldürdüğüm kendime
Mezar taşları dikerek gidiyorum.....​

Bir bilsen herseyden kopulmak ve yalnız düşmek ne kadar zor
Birde erken dagılmak eklenirse
ya mevsimler uzak basamak basamak merdivenden kayar ömrüm
yada gücüm yetmedi tırmanarak gülüşlerine
beklemenin arasında yanılmakta varmıs bilmeliydim ..
mektupları bire bir yakmalıydım
söylesene hangi adres kaldiki cevapliyim
seken kursunlar gibi kaydin gözlerimden
way benim yalancim way
islak türküler dinliyorum hergece
ben ve şiirlerim
üşümüz bir ayrılıgın sancısını agıtlarla yasıyoruz

ısıklarım söndü yüregimde dev barikatlar kuruldu
gidenlerim dönmedi be yabancım
bu sahirde karanlıgın aydınlıgı kapsadıgı bütün yasadıgım sokakları
bir birsen yüreqimde dev yaraların acılıp şiili tuzuna basıldıgını
ne oldu bize yabancım ne oldu söylesene
bahtiyarlıga karıstı ömrüm
böyle büyük boslukları yasayacagımı nerden bilecektim
nerden bilcektim yalnızlıga hep şiir aglarmıs

söylesene nerden bilcektim ben bukadar uzun vadeli hüngür hüngür aglayacaktım

kim ayrılıgı yazdı anlımıza söylesene
bu duvarları kim karaya boyadı
hangi yoklukta yitirdim duyguları
söyle be yabancım nerdesin şimdi

yalnızlıkla gögüs gögüse kalmak benim gibi adamamı düştü
bana kalmıssa bu ayrılıklar sıkıysa aynı sehirde aynı adreste aynı gömlekte bulsunlar beni
iştee böyle yabancım
gidenlerim dönmesse ben nerden dönecegim...

​

Şimdilerde katiliyim bütün aşklarımın...
Sende gidiyorsun ya...
Bir can damarım daha eksiliyor yüregımden...
Kaç intihar kokusu daha salacagım ayrılıkara...
İsyanım olursun gidersen...
Bir ömür gözü arkada kalmışlıgım olursun...

Bu yorgun yürek,
Bu yorgun beden kabullenemez bir başka sevgiyi...
"Canım" demek artık zor gelir bir başkasına...
Sen gidiyorsun yaa...

Bütün günahlarımız benim olsun...
Ve sen o "cennet" yüregine çok iyi bak...

Kirletmesinler seni kanatsızım...
Gidişine sitem değildir bu satırlar...
Sadece itiraf ediyorum ve bil istiyorum...
Bil ki; hak ettiklerini yaşatamadım sana...

​

Canım, sana "Canım" diyorum, bir daha hiç demeyeceğim içindir belki... Ayrılmamız neyi değiştirecek, ayrılık yüreğimden silip atabilir mi seni derdin. Kimbilir...


Bu sana son yazışım. Sözcüklere yüklemeye çalıştığım duygularım, beyaz kağıtların keskin kenarlarıyla nasıl da parçalanıyor böyle... İlk kez yazmak böyle zor, anlatmak bu kadar olanaksız... İçimde çağıldayan herşeyin, sana doğru aktığını duyupta bunu anlatamamak; ne acı... Oysa, seni her düşündüğümde, sesim, zamanın ve mekanın olmadığı görünmeyen ince ipeksi bir yolda ilerleyip kulaklarına akmadı mı?...

Ruhumun sana akışı, o hızlı ama bir o kadar yavaş, delice ama bir o kadar sakin, coşkuyla ama nasıl huzurlu bir çağlamaydı onların hepsi... Hemen duyardın; büyük kalabalıklarda, iki kişilik yalnızlıklarda, yada gözlerin maviliklere kilitlenmiş... Duyardın... Hala duyuyorsun... Şimdi, şu an, seninle konuşurken, ruhunda geziniyorum yine... Baktığın yerden uzaklaşan bakışlarını, o kimselere hissettirmediğin bir anlık dalgınlığı, sadece anın yakaladığı o ince sızıyı... Kapa gözlerini... Sen hep duyacak mısın beni, ben hep anlatacak mıyım; bilmiyorum... Ama, madem ayrılanlar hala sevgili, ayrılanlar hala sevdalı, bu ayrılıkta bitmeli...

Ayrılık... Ne çok korkardık bu sözcüğe yüklenen anlamdan... Oysa şimdi anlıyorum ki, ayrılığın kendisi değil, ayrılmakmış asıl zor olan... Ayrılmayı başarana kadar yaşanılanlar, o kanatan acıtan korkulu bekleyişler... O kopuşu yaşamak, artık başka biri değil, sen olan o varlığı olduğu yerden çıkarmaya çalışmak, ağlamak git artık içimden diyebilmek, ama daha derken pişman olup hayır kal ne olur diye yalvarmak... Ne kadar zordu... Öyle içimdeydin ki, seni ordan çıkarmak kendimi paramparça etmek demekti... Ayrılık... O kanlı zafer... Şimdi paylaştığımız işte bu... İçimizde o boşluğun büyük acısı yüzümüzde birbirimizin kanı var hala...

Canımmmm, diyorum son kez sana... Bir daha demiyeceğimdendir bu, ve bir daha yazmayacağımdan.

alıntı..​

Ayrılmayalım ayrılmayalım
sensiz gecen bir an yasamayalım
bu aşk yolunda
ömrüm sonunda
sensiz gecen bir an yaşamayalım



gitmemi isteme isteme benden
böyle bir aşk yaşanmaz ki
duyar mısın beni sesimi söyle
ayrılık bize hiç yakışmaz ki



senden kolay vazgecseydim
aşkı kolay terk etseydim
aşk sordu düşünmeyenlerın
bir tek seni sevdim

(..alıntıdır..)​

Hiç bu kadar ihtiyacım olmamıştı sana...
Hiç bu kadar istememiştim yanımda olmanı...
Hiç bu kadar özlememiştim...
Hiç bu kadar hissetmemiştim yokluğunu...
Hiç bu kadar sarmamştı yokluğun...
Hiç bu kadar acıtmamıştı...
Hiç bu kadar yalnız bırakmamıştın..
Hiç bu kadar çağırmamıştım seni...
Hiç bu kadar bağırmamıştım gel diye...
Hiç bu kadar yumruklayasım gelmemişti duvarları...
Hiç bu kadar yakasım gelmemişti geceleri...
Hiç bu kadar Yanasım gelmemiş...
Hiç bu kadar yanmamış...
Hiç bu kadar ağlamamıştım...
Hiç bu kadar ağlatmamıştın beni...
Hiç bu kadar bekletmemiştin...
Hiç bu kadar özletmemiştin kendini...
Hiç bu kadar hissetmemiştim öldürdüğünü ...
Hiç bu kadar derin acımamıştı..
Hiç bu kadar ağrımamıştı...
Hiç bu kadar ihtiyacım olmamıştı omzuna...
Hiç bu kadar boşalmamaıştı etrafım...
Hiç bu kadar kararmamıştı...
Hiç bu kadar sıyırmamış...
Hiç bu kadar delirmemiş...
Hiç bu kadar küfretmemiştim...

Hiç bu kadar derinden söylememiştim belki gel diye...
Hiç bu kadar kitlenmemiştim çünkü gelmene...
Gel...​

Bu güzel bir masal
güzel bir hikaye
bugünün aşk masalı
erkek evine dönüyordu sislerin içinden
kadın midi'ye (fransa'nın güneyinde bir bölge) iniyordu




yolun kenarında buldular kendilerini
tatile giden otoyolda



şüphesiz şanslı bir gündü
gökyüzü parmaklarının ucundaydı
bu providence'ın bir hediyesiydi
öyleyse yarını düşünmek neden?

kocaman bir buğday tarlasında gizlendiler
o anki sıkıntıları bıraktılar
hayatları o an başlamış gibiydi
ikisi de hala çocuktu

(..alıntıdır..)​

​