Ya aslında sıkıntımın ne olduğunu anlasam rahatlayacağım gerçekten. Ama gittim ergenliğimde 2-3 defa bana hep depresyon diyorlar. Hatta en son seansı psikologla bitirdik, seni iyi gördüm dedi. Bende zaten iyiydim yani iyi gelmişti terapi. Aradan zaman geçiyor yine o düşüş haline geçiyorum. Annem de zaten dengesiz bir kadın. İyi bir kadın aslında dengesiz derken mesela kahkahalar atar, bazense babama çok sinirlenir, çok konuşkandır hiç susmaz vs. Anneminde ergenliği böyleymiş zaten (teyzemler anlatıyordu). Yani gidiyorum çözemiyorlar faydası olmuyor. Ben çok hassas ve zaten bu dönem depresif olduğum için konfeksiyon bana artık çok ağır geliyor hiçbir şeyi kaldıramıyorum bu cümleleri yazarken bile ağlıyorum odamda. ama neden ağlıyorum bilmiyorum. Bazen kötü düşüncelerim oluyor ama ailemi çok seviyorum bu hayatta. O yüzden onlara de belli etmiyorum