- 16 Eylül 2006
- 24.059
- 18.172
- 37
- Konu Sahibi KarKralicesi
- #1
" onursuzluğun çıkmazında
pusuya düşer aşk "
asılı kaldığından
en olmayacak yerinde aşk (ın)
sıvaları dökülmüş bir sabaha uyanır
yetim çocuk yüzü taşıyan kadın
ebruli bir sessizliğe açılırken penceresi
kanatırcasına siler vücudundan
aşkın bıraktığı kumral izleri
yaralı bir atın vurulmaya gidişi gibi
dilsizdir kadın
konuşamaz
susar söylencelerini
düş akışıdır gözleri
bekleyişin görünmez gecesinde
dönemez / bir anahtar olup
yaşamın kilidinde
her dem artar/bakışlarını ıslatan yağmur
tutunamaz / kalakalır
kopmuş zaman şeridinde
böylesi bir yenilgiyi / kabullenemediği için
büyür yüreğinde susturamadığı kin
saplanır yaşamına bir cehennem suskusu
ateş kendini yakmaz
yıkamaz kendini su
ağlar gecelerce / yetim çocuk yüzlü kadın
gök / dolu / su
yer / dolu / su