Premature Bebekler Preeklampsi...

Merhaba arkadaşlar...

25.yaşgünüm olan 1 mart 2011 tarihinde o kadar güzel bir hediye aldım ki,daha güzeli mümkün değil..bebeişimin karnıma düştüğünü öğrendim ve beklemediğim bi zamandaydı yani PCOS hastası olduğum için beklediğimden çok erken bir zamanda aldım bu haberi..ilk hamileliğini yaşayan herkes neler hissettiğimi gayet iyi anlıyordur..okadar güzel bi hamileliktiki herkes imrenerek bakıyordu çokk rahattım 1 defa bile kusmadım hiç belim ağrımadı,hiç çirkinleşmedimm)herkes bunu söylüyordu...25-26,haftaya kadar hiç kilomda artış olmadı.. cidden çok rahat bi hamileleik geçiriyordum..taki 28. haftaya kadar;Bir akşam hafiften başım döner gibi oldum içime bi şüphe düştü tansiyonumu ölçtüm 15-10 olmuştu,çokta dikkate almadım açıkçası,limon filan desteği ile başdönmemi durdurdum,2-3 gün sonra rutin kontrolüme gittim oradada tansiyonumu ölçtüklerinde yine yükse çıktı,doktoruma 2-3 gün öncede yüksek çıktığını söyledim,bu arada 1 haftada yaklaşık 3 kilo almıştım ve hafiften ayaklarım şişmişti,doktorum ilgili bi dr olduğu için bunları ihmal etmedi ve 1 hafta tansiyon takibi yaptırdı ve gördükki tansiynum 14-10 civarında seyrediyordu bundan dolayı preeklampsiyi düşünmeye başladı,1 hafta boyunca tansiyon için alfamed kullandım tansiyonumu hiç düşürmedi aynı seyretmeye devam etti,1 hafta kullandıktan sonra kontrole gittiğimde doktorum doppler ultrason baktı bişeyler görmüş olacakki beni bu konuda uzmanlaşmış bi radyoloji uzmanına yönlendirdi beni,aynı gün tesadüfen uzman radyologla karşılaştık hadi bakayım hemen dedi
(sağlıkçı olduğum için bi öncelik tanıdı yoksa mümkün değil hemen o doktora baktırmak) ,işte acı gerçeği preeklempsi olduğumu o gün öğrendim ve dünya başıma yıkıldı resmen...
Daha sonra doktorum beni bu konuda uzmanlaşmış bi doçente acill olarak yönlendirdi beni..hemen gittik muayeneden sonra beni hastaneye yatırdı,hemde direk yoğun bakıma,neyse tahlillerim nst filan hepsi yapıldı,2 gün hastanede kaldım 3, gün sabah kendimi çok iyi hissediyordum saat 13 civarlarında birden sırtıma omuriliğime ve daha sonrasında mideme ağrı saplanmaya başladı,hemen DR lara haber verdirdim hemen nst ye bağladılar ve gördümki bebeğim bana ses vermemeye başlamıştı son 2-3 saattir hareketleride azalmıştı zaten,anlamıştım artık bişeyler olduğunu bebeğimin ölüyor olduğunu anlamıştım....:-((((ağlıyordum beni apar topar ameliyata aldılar,spinal anestezi ile almaya başladılar bebeğimi ben ağlıyordummm çok ağlıyordum sanırım tansiyonum yükseldiği için beni tamamen uyuttular,bi ara hayal meyal bebeğimin sesini duydum birileri bak bebeğin filan dedi sonra gözlerimi açtığımda yoğunbakıma alınmıştım...bebeğimi soruyordum sürekli cevap vermiyorlardı bi türlü ağlıyordum hala..sonunda bi dr dan cevap alabildin dedei ki;bebeğinin doğumdakalbi durdu 5 dakika sonra hayata döndürdük dedi küvezde şuan dedi..o an inananın hiç içime bebeğimin yaşayacağı gelmedi..öleceği içime gelendi..hiçç sevinemedimm bebeğim yaşıyor diye..ertesi sabah beni odama gönderdiler akşama doğru küveze bebeğimi görmeye gittim ama ayaklarım geri geri gitti sanki öleceğini ve sabrını Allah içime vermişti..yaşıyordu bebeğim ama ben onu kucağıma alacağımı hiç tahmin edemiyordu..onu ilk gördüğümde çıldıracaktım belliydi hayata tutunamayacaktııı...çook minikti,,aslında 29 hasftalık doğan bi bebek için kilosu iyiydi,1180 gr dı ama içime öyle geliyordu bebeğimi kucağıma alamayacaktımm..ertesi sabah bi dr gelip bebeğiniz ex oldu dedi ben biliyordum diyebildimm başka hiç bişey diyemedimm...


benimde kızım var ama meleğim varr,hemde onu babasıda anneside çoook seviyor...ona bi gün kavuşaçcağızz meleğimizz bizi en güzel yerde bekliyor...

Öncelikle Allah sabırlar versin. Hiakayelerimiz birbirine çok benziyor okurken zaman zaman kendi başıma gelenleri okuyorum sandım. Ben de 2009 senesinde 29 haftalık 830 gram doğan oğlum Metemi kaybettim. Yalnız tek farkla benim oğlum 71 gün yaşadı, tam pek çok problemi aşp tamam artık oğlumuza kavuşacağız dediğimizde birden herşey tepetaklak oldu ve biz taburcu beklerken 1 hafta içinde oğlum komaya girdi ve melek oldu. Acını çok iyi anlıyor ve yürekten paylaşıyorum. Yaklaşık bir sene sonra tekrar hamile kaldım, yine zor bir hamilelikti, preeklemsi nedeniyle 1,5 ay hastanede yattım ve 35. haftada 2000 gram oğlum Tolga doğdu. Çok şükür küveze girmedi, sağ ve sağlıklı. Ben Mete'den sonra çeşitli tetler yaptırdım ve kan pıhtılaşmasına eğilimim olduğunu öğrendim. İkinci hamileliğimde hergün kan sulandırıcı iğne vuruldum. Lütfen sen de tekrar hamile kalmadan bir riskli gebelikler uzmanına giderek gerekli incelemeleri yaptır, özellikle de kan pıhtılaşmasına baktır. Bu arada erken doğumdan sonra bebeğini kaybeden annelerle (http://www.kadinlarkulubu.com/duyur...rken-dogumdan-sonra-bebegini-kaybedenler.html) burada buluşuyoruz içini dökmek istersen bekleriz.

canım başın sağolsun öncelikle benim hikayemde sseninkine benziyor yaşadığımız şeyler ama tek farkı benim kızım hayata tutundu gelelim benim hikayeme benimde ilk gebeliğimdi herşey o kadar güzeldi ki hiçbir şikayetim yoktu ne bulantı ne kusma ne kanama günlük hayatımı çok güzel idare ediyordum herkes imrenerek bakıyordu hiç hamile gibi değildim taki 20. haftaya kadar birgün işyerindeyim ayaklarım müthiş şimişti hemen doktoruma gittim tansiyonumu bir ölçtü 16/10 hemen hastaneye yatırdı takipler nstler 15 gün hastanede kaldım tansiyon hiçbir şekilde düşmüyor beni üniversiteye sevk etti hemen yoğun bakıma alındım daha çok küçüktü kızım 2 gün sonra normal odaya aldılar hergün kan idrar vs tahliller yapılyor bu arada gelişim geriliğide olmuş kilo hiç almadı 15 gün boyuncakilosu sadece 780 gr dı ve doğdu yine aynı kiloda aslında 25+5 de doğum yaptım ama gelişimi 24 haftalıkta kalmıştı bebeğimi küvöze koydular doktorlar herşeyi söyledi yaşamayabilir veya özürlü olabilir herşeye hazırlıklı olun diye ama benim kızım öyle güçlüydiki hastanenin en küçük bebeğiydi rabbim bize bağışladı kızımızı tam 75 gün küvözde kaldı allahıma şükürler olsun şu an bizimel bu sene anaokuluna başladı şu an gözlerimde yaş bugünlerimiz gördük ya çok şükür allahım sana en kısa zamanda tekrar bebek nasip etsin ama önce mutlaka riskli gebelik uzmanına git bütün araştırmalarını yaptır ben yaptırdım kanda pıhtılaşma çıktı bizim topiğimiz var canım gelip dertleşmek istersen linki

http://www.kadinlarkulubu.com/duyur...eeklamsi-gecirip-tekrar-bebek-dusunenler.html

Premete .!.:

Öncelikle Allah sabırlar versin. Hiakayelerimiz birbirine çok benziyor okurken zaman zaman kendi başıma gelenleri okuyorum sandım. Ben de 2009 senesinde 29 haftalık 830 gram doğan oğlum Metemi kaybettim. Yalnız tek farkla benim oğlum 71 gün yaşadı, tam pek çok problemi aşp tamam artık oğlumuza kavuşacağız dediğimizde birden herşey tepetaklak oldu ve biz taburcu beklerken 1 hafta içinde oğlum komaya girdi ve melek oldu. Acını çok iyi anlıyor ve yürekten paylaşıyorum. Yaklaşık bir sene sonra tekrar hamile kaldım, yine zor bir hamilelikti, preeklemsi nedeniyle 1,5 ay hastanede yattım ve 35. haftada 2000 gram oğlum Tolga doğdu. Çok şükür küveze girmedi, sağ ve sağlıklı. Ben Mete'den sonra çeşitli tetler yaptırdım ve kan pıhtılaşmasına eğilimim olduğunu öğrendim. İkinci hamileliğimde hergün kan sulandırıcı iğne vuruldum. Lütfen sen de tekrar hamile kalmadan bir riskli gebelikler uzmanına giderek gerekli incelemeleri yaptır, özellikle de kan pıhtılaşmasına baktır. Bu arada erken doğumdan sonra bebeğini kaybeden annelerle (http://www.kadinlarkulubu.com/duyur...rken-dogumdan-sonra-bebegini-kaybedenler.html) burada buluşuyoruz içini dökmek istersen bekleriz.

Genişletmek için tıkla...

sevgili premete sabır dileklerin için çok teşekkürler,Acıyı veren Allah sabrınıda veriyor yoksa bu acıyla yaşamak mümküğn olmazdı..senin 71 günlük umutlarından dolayı eminim acın daha büyük olmuştur,ne güzel Allah ikinci bebeğini kucağına almayı nasip etmiş sana..bende 1 sene sonra yeniden denemeyi düşünüyorum insan yine aynı şeyleri yaşayacağını bilsede anne olma isteğinden vazgeçemiyor..ama sen ve senin gibi bebeğini kucağına alabilmiş arkadaşlar bana acayip umut veriyor okudukça çok mutlu oluyorum..bu arada bahsettiğin testlerden haberim var bikaç hafta sonra yaptırmaya gidicem..benim 40ım yeni çıktı kendime yeni yeni geliyorum..sana sormak istediğim bazı şeyler var aslında ;bu preeklampsiye fazla kilolarla yakalandığım için benimde suçum varmı acaba diyorum daha zayıf olsaydım daha kolay geçeilirmiydi yani iyi sonuçlandırabilirmiydim diyorum...aslında dr laralakası olmadığını söylüyor ama ben bunu düşünüyorum yinede şu andada spora başladım..seninde kilo problemin varmıydı varsa 2, halileliğinden önce kilo vermeyi denedin mi yani yararlı oldumu ve 1. ve2. hamileliğinde bu preeklampsi illeti kaçıncı haftalarda ortaya çıktı?2.hamileliğinde ne gibi önlemler aldın ve stresli değilmiydin bişey olacak diye?

nigar50 .!.:

canım başın sağolsun öncelikle benim hikayemde sseninkine benziyor yaşadığımız şeyler ama tek farkı benim kızım hayata tutundu gelelim benim hikayeme benimde ilk gebeliğimdi herşey o kadar güzeldi ki hiçbir şikayetim yoktu ne bulantı ne kusma ne kanama günlük hayatımı çok güzel idare ediyordum herkes imrenerek bakıyordu hiç hamile gibi değildim taki 20. haftaya kadar birgün işyerindeyim ayaklarım müthiş şimişti hemen doktoruma gittim tansiyonumu bir ölçtü 16/10 hemen hastaneye yatırdı takipler nstler 15 gün hastanede kaldım tansiyon hiçbir şekilde düşmüyor beni üniversiteye sevk etti hemen yoğun bakıma alındım daha çok küçüktü kızım 2 gün sonra normal odaya aldılar hergün kan idrar vs tahliller yapılyor bu arada gelişim geriliğide olmuş kilo hiç almadı 15 gün boyuncakilosu sadece 780 gr dı ve doğdu yine aynı kiloda aslında 25+5 de doğum yaptım ama gelişimi 24 haftalıkta kalmıştı bebeğimi küvöze koydular doktorlar herşeyi söyledi yaşamayabilir veya özürlü olabilir herşeye hazırlıklı olun diye ama benim kızım öyle güçlüydiki hastanenin en küçük bebeğiydi rabbim bize bağışladı kızımızı tam 75 gün küvözde kaldı allahıma şükürler olsun şu an bizimel bu sene anaokuluna başladı şu an gözlerimde yaş bugünlerimiz gördük ya çok şükür allahım sana en kısa zamanda tekrar bebek nasip etsin ama önce mutlaka riskli gebelik uzmanına git bütün araştırmalarını yaptır ben yaptırdım kanda pıhtılaşma çıktı bizim topiğimiz var canım gelip dertleşmek istersen linki

http://www.kadinlarkulubu.com/duyur...eeklamsi-gecirip-tekrar-bebek-dusunenler.html

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkürler..ilk önce bende Allah minik kızınızı size bağışlasın diyorumm...canımm benim hayata tutunmuş anaokuluna bile başlamış inanın kalbim pır pır etti okuyunca...umarım şu andada gelişim geriliği filan yoktur kızınızda..çokk mutlu oluyorum sizinki gibi hikkayeleri okuyunca..sanki benim kucağıma alamadığım melek sümeyram gibi seviniyorum..yanlız sisin 1. mi 2. gebeliğinizmi olduğunu anlayamadım..bide küvezden aldığınızda kaç kilo olmuştu merak ettim..sevgilerimle..

başınız sağ olsun,Allah sabır versin...bende preeklampsi yaşadım gebeliğimde.33.haftamda bir gün içinde herşey olup bitti.hemen doğuma alındım..bebeklerim 3 hafta küvözde kaldı.şimdi iyiler Şükür.Nigar'ın dediği topiğimize bekliyoruz sizi,eminim daha iyi hissedeceksiniz orda.hepimiz preeklampsi yaşamış arkadaşlarız ve acılarımızı,sevinçlerimizi ve umutlarımızı orda paylaşıyoruz.

firdos .!.:

başınız sağ olsun,Allah sabır versin...bende preeklampsi yaşadım gebeliğimde.33.haftamda bir gün içinde herşey olup bitti.hemen doğuma alındım..bebeklerim 3 hafta küvözde kaldı.şimdi iyiler Şükür.Nigar'ın dediği topiğimize bekliyoruz sizi,eminim daha iyi hissedeceksiniz orda.hepimiz preeklampsi yaşamış arkadaşlarız ve acılarımızı,sevinçlerimizi ve umutlarımızı orda paylaşıyoruz.

Genişletmek için tıkla...

firdoş çok teşekkürederim Allah bebeklerini sana bağışlasın..

elfksgl .!.:

sevgili premete sabır dileklerin için çok teşekkürler,Acıyı veren Allah sabrınıda veriyor yoksa bu acıyla yaşamak mümküğn olmazdı..senin 71 günlük umutlarından dolayı eminim acın daha büyük olmuştur,ne güzel Allah ikinci bebeğini kucağına almayı nasip etmiş sana..bende 1 sene sonra yeniden denemeyi düşünüyorum insan yine aynı şeyleri yaşayacağını bilsede anne olma isteğinden vazgeçemiyor..ama sen ve senin gibi bebeğini kucağına alabilmiş arkadaşlar bana acayip umut veriyor okudukça çok mutlu oluyorum..bu arada bahsettiğin testlerden haberim var bikaç hafta sonra yaptırmaya gidicem..benim 40ım yeni çıktı kendime yeni yeni geliyorum..sana sormak istediğim bazı şeyler var aslında ;bu preeklampsiye fazla kilolarla yakalandığım için benimde suçum varmı acaba diyorum daha zayıf olsaydım daha kolay geçeilirmiydi yani iyi sonuçlandırabilirmiydim diyorum...aslında dr laralakası olmadığını söylüyor ama ben bunu düşünüyorum yinede şu andada spora başladım..seninde kilo problemin varmıydı varsa 2, halileliğinden önce kilo vermeyi denedin mi yani yararlı oldumu ve 1. ve2. hamileliğinde bu preeklampsi illeti kaçıncı haftalarda ortaya çıktı?2.hamileliğinde ne gibi önlemler aldın ve stresli değilmiydin bişey olacak diye?

Genişletmek için tıkla...

Evet çok haklısın insan ne olursa olsun anne olma isteğinden vazgeçemiyor. Bana gittiğim doktorlar yine hamile kaldığında aynı şeyleri yaşayabilirsin hatta kendin bile ölebilirsin dediler buna rağmen herşeyi göze alıp yeniden hamile kaldım çünkü oğlum öldükten sonra yeniden hamile kalıncaya kadar ben zaten yaşamıyordum ki sadece nefes alıp veriyordum. Olup biten hiçbirşeyle ilgili kendini suçlama inan bunun kilonla, ne yaptığınla, yediğinle içtiğinle alakası yok çok zayıf insanlar da bu illete yakalanabiliyor preeklemsinin temelinde % 90 kan pıhtılaşması problemi çıkıyor ama sen yine de sporuna devam et, zayıflamaya çalış hem kafan birşeylerle meşgul olmuş olur hem de yeni hamileliğin için faydalı olur. Ben 1,75 boyundayım ilk hamileliğime 66 kiloyla başladım ve toplamda 8 kilo aldım aslında bana ilkinde tam olarak preeklemsi tanısı konulmamıştı bebekte gelişme geriliği daha ön plandaydı, tansiyonum atak şeklinde yükseliyordu bir ölçüyordum 22-15, 5 dakika sonra bakıyordum 11-7 herhalde alet yanlış falan diye düşünüyordum. Hastalık 20. haftada bebekten karın çevresinin 1 hafta geri kalmasıyla başladı 24. haftada bütün ölçümler 2 hafta geri kalmıştı bu arada doppler ultrasonda akımlarda direncin çok armış olduğu görüldü ve 29. haftada NST sırasında bebeğin kalp atışları düştüğü için acil sezeryana alındım. İkinciye 72 kilo ile hamile kaldım. Bu hamileliğimde sürekli doppler ultrasonla takip edildim 24. haftada yine dirençler artmaya başladı ama tansiyonum normaldi, 27. haftadan itibaren tansiyonum 14-9'un altına inmemeye başladı. En yüksek 16-10 ölçtüm. Hemen 3x1 alfamed başladık bu ilaç sayesinde tansiyonumu belirli bir seviyede tutmayı başarabildik. İkinci de ne yaptığıma gelince hamile kalmadan 3 ay önce folbiol, bemiks ve coraspin kullanmaya başladım, hamileliğimle birlikte bunlara kan sulandırıcı iğne eklendi. Az tuzlu yemeye ve hamurişlerinde uzak durmaya çalıştım, tansiyonum yükselmeye başladıktan sonra günde 1 limonun suyunu sıkarak içtim. Ayrıca 20. haftadan sonra rapor alarak işe gitmedim evde istirahat ettim ve daha sık doktor kontrolüne gittim. İnsan bir kere kayıp yaşadıktan sonra ikinci hamileliğinin stressiz geçmesi imkansız, her günüm stresle korkuyla geçti, yeniden hayalkırıklığı yaşamamak için hiç hayal kuramadım ama sonuçta o günler geçti ve herşeye değdi şimdi ne kadar sıkıntılı bir hamilelik yaşadığım aklıma bile gelmiyor. Meleğim Mete tabi ki hiç aklımdan çıkmıyor, ben ölünceye kadar o bende benimle birlikte yaşayacak ve acısı hergün içimi yakacak ama Tolga'yla birlikte kendimde yeniden hayata tutunacak güç buldum, onunla birlikte yeniden doğdum. İnşallah sen de bu duyguları yaşayacaksın. Şimdilik aklıma gelenler bunlar, senin başka sormak istediğin birşey olursa her zaman cevaplamaya hazırım.

sevgili premete çok teşekkürler son cümlelerini gözyaşlarıyla okudum inan inşallah bende yavrumu kucağıma alabilirim..en kısa zamanda gidip şu testleri yaptırayım..ne gerekiyorsa sonuna kadar yapmaya gayret ederim bende senin gibi..1,5 ay hastanede yattığını söylenişsin başlı başına bu zaten insanı stres eder ama 9 ayda hastanede yatacaksın deseler yinede bir defa daha deneyeceğim..aslında benim bir hatamda kendimi çok zorladım son günlere kadar bütün ev işlerimikendim yaptım,işe sürekli devam ettim..hamileyim deyip hiç kendimi dinlendirmedim...2.kez hamile olursam rapor ve izinle geçirmeyi düşünüyorummm..Bu arada doktorun hakkında bilgi verirmisin,yani yeni doğum yaptıysan..

Nerede yaşadığını bilmiyorum ama eğer İzmir'deysen sana benim doktorum olan Fuat Akercan'ı gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim. Ege Üniversitesinde doçent, riskli gebelikler konusunda uzman. Başka bir ilde yaşıyorsan da yine de varsa üniversite veya araştırma hastanesinden bir riskli gebelikler uzmanıyla devam etmeni öneririm. Sadece özelde çalışan doktorlar hiç bize göre değil, ben ilk hamileliğimde öyle bir doktora gidiyordum o da süper bir doktordu ama işler sarpa sarıp erken doğum yapma durumum ve küvez ihtiyacı ortaya çıkınca eli kolu bağlandı, o saatten sonra üniversiteden bir doktor aramak zorunda kaldık ve bulduğumuz doktor da en başından beri ona gitmediğimiz için ilgilenmek bile istemedi. O nedenle en başta doktor seçimini doğru yapmak çok önemli.

elfksgl .!.:

çok teşekkürler..ilk önce bende Allah minik kızınızı size bağışlasın diyorumm...canımm benim hayata tutunmuş anaokuluna bile başlamış inanın kalbim pır pır etti okuyunca...umarım şu andada gelişim geriliği filan yoktur kızınızda..çokk mutlu oluyorum sizinki gibi hikkayeleri okuyunca..sanki benim kucağıma alamadığım melek sümeyram gibi seviniyorum..yanlız sisin 1. mi 2. gebeliğinizmi olduğunu anlayamadım..bide küvezden aldığınızda kaç kilo olmuştu merak ettim..sevgilerimle..

Genişletmek için tıkla...

canım sizlere umut olabiliyorsak ne mutlu benim ilk gebeliğimdi preeklemsi genellikle ilk gebelikte ortaya çıkıyor şu anda gayet sağlıklı yaşıtlarını yakalamış durumda 780 gr ağırlığında doğmuştu 75 gün küvözde kaldıktan sonra 1500 grdı eve getirdiğimizde allahım sümeyranın kardeşini en kısa zamanda gönderir inşallah

nigarcım çok teşekkürler..