risk vardı tabi ki.
karnımda bir bombayla gezdiğimi düşündüğüm çok oldu.
pskolojim çok kötüydü.
14 ve 16. aylarda kanama oldu.
zaten bebek hep aşağıdaydı.
plesanta eski sezaryen kesiine tutunmuştu.
orda da kaldı,yapıştı zaten.
yürüyemezdim ağrıdan.
rahmim aşağı doğru büyümüştü.
o kasıklarımda çok acı,ağrı yaptı.
yırtılmış gibi hissederdim.
aşağı baskı çok olunca ahreket zorlandı tabi.
hep ayaklarımı uzatarak oturdum,evde hep uzandım.
her gece kanama olacak korkusuyla uyudum,vs.,vs.
34.haftada doğdu kızım.
o gün biraz evde hareket etmiştim.
gaz yapan meyvelerden aşırı yemiştim sıcak yanıyordum.
akşam eşim geldi.
yarına hazır olsun diye mutfak masasında barbunya temizlemeye oturmuştum.
gazın sıkıştığını hissettim.
karnım ağrıdı ama ishal gibi.
ben anlayamadım ama doğum sancısı da başlamış.
bir kaç kez wcye gidip geldim.
üçüncüde kan geldiğini gördüm.
en korktuğum şeydi.elim ayağım titredi.
çok değildi ama az.
drumu aradım.hemen hastaneye çağırdı.
ameliyathane hazırdı.
ama serum,ağızdan ilaçlarla hızlı bir şekilde müdehale ettiler.
kanama durdu çok sürmeden.
ama dr.um tekrar gece bir sıkıntı olur diye sabah aldı.
yaşadığım korkular ameliyattan daha zordu emin ol.
nette çok vahim hikayeler okumuştum.
aylarca zihnimde canlandırdığım.
yanlış yapmışım sonra anladım.
bu işi bilen bir dr.sa korkma.
zaten kendine güvenmeyen hemen gönderir seni.
ben çok dr.gezdim.
hepsi beni mezara soktu sağolsunlar.
totalistim,düzelmedi.
rahim de alındı.
çok da önemsemedim.önemli olan hayatta olmaktı.:)
herkes atlattı burda.
sen de atlatırsın emin ol.
Allah yardımcın olsun.